WKŻ.8361.9.2014.J-34.2014

                                                                                  Szczecin, dnia 16.07.2014r.

  ZACHODNIOPOMORSKI                                          

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

  INSPEKCJI HANDLOWEJ

Kamila Burzyńska

Firma przedsiębiorcy:

Kamila Burzyńska

 

Ewa Kasperska

Firma przedsiębiorcy:

Uniwersal-Salux Ewa Kasperska

 

wspólnicy spółki cywilnej

prowadzący działalność gospodarczą

al. Piastów 74

70-326 Szczecin

 

DECYZJA Nr WKŻ.8361.9.2014.J-34.2014

umarzająca postępowanie

 

Na podstawie art. 105 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcom: Kamila Burzyńska, Ewa Kasperska wspólnikom spółki cywilnej, prowadzącym działalność gospodarczą w Pierogarni przy al. Piastów 74 w Szczecinie kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 2 partii artykułów rolno-spożywczych bez opakowania (luzem), tj. partii pierogów z okrasą oraz kotletów schabowych o wartości 116,40 zł, nieodpowiadających wymaganiom jakościowym określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) z uwagi na niespełnienie wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. (Dz. U. z 2014, poz. 774) w związku z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) oraz § 17 ust. 1 pkt 1,2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. (Dz. U. z 2014, poz. 774) oraz w związku z § 17 ust. 2 w/w rozporządzenia z uwagi na to, że w miejscu sprzedaży lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom w przypadku obu partii produktów nie uwidoczniono informacji w zakresie nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz w przypadku partii pierogów z okrasą wykazu składników i podanie nazwy produktu nie pozwalającej konsumentowi rozpoznać właściwości i odróżnić go od innych produktów z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcom kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno–spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), tj. z uwagi na jego bezprzedmiotowość w całości.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 16, 17 20 stycznia 2014r. na podstawie art. 3 ust. 1, 2, 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L. 165 z 30.04 2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno–spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669), w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz. 148) zgodnie z upoważnieniem nr 00012877 z dnia 16 stycznia 2014r., inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u  przedsiębiorców Kamila Burzyńska, Ewa Kasperska - wspólników spółki cywilnej, zwanych dalej również „stroną”.

 

W toku czynności kontrolnych stwierdzono w sprzedaży partię pierogów z okrasą i partię kotletów schabowych, oferowanych do sprzedaży bez opakowania (luzem), których oznakowanie poddano ocenie pod kątem spełniania wymogów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774). W wyniku dokonanych czynności stwierdzono, że w oznakowaniu obu w/w partii produktów, jak i  w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom brak jest informacji w zakresie nazwy albo imienia i nazwiska producenta, a w przypadku pierogów z okrasą ponadto nie podano informacji w zakresie wykazu składników oraz stwierdzono, że podana nazwa produktu „pierogi z okrasą” nie pozwala konsumentowi rozpoznać właściwości i odróżnić go od innych produktów.

 

W związku z powyższym w toku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że z uwagi na powyższe nieprawidłowości w zakresie oznakowania przedmiotowe artykuły rolno - spożywcze nie odpowiadają wymaganiom jakościowym określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014, poz. 669), w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych odpowiednio w § 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774) – w zakresie braku informacji odnośnie nazwy albo imienia i nazwiska producenta, § 17 ust. 1 pkt 2 w/w rozporządzenia w zakresie braku wykazu składników, § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia w związku z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej jw. – w zakresie nazwy produktu „pierogi z okrasą”, która nie pozwala konsumentowi rozpoznać właściwości i odróżnić go od innych produktów oraz w związku z § 17 ust. 2 w/w rozporządzenia.

 

Mając na uwadze powyższe, w dniu 10 lutego 2014r. do kontrolowanych przedsiębiorców Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 7 marca 2014r. strona poinformowała, że wszystkie nieprawidłowości usunęła.

 

W związku z powyższym, pismem z dnia 6 czerwca 2014r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu 2 partii artykułów rolno-spożywczych bez opakowania (luzem), tj. partii pierogów z okrasą oraz partii kotletów schabowych o wartości 116,40zł nieodpowiadających wymaganiom jakościowym określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) z uwagi na niespełnienie wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014, poz. 774) w związku z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) oraz § 17 ust. 1 pkt 1,2 w/w rozporządzenia oraz w związku z § 17 ust. 2 w/w rozporządzenia z uwagi na to, że w miejscu sprzedaży lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom w przypadku obu partii produktów nie uwidoczniono informacji w zakresie nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz w przypadku partii pierogów z okrasą wykazu składników i podanie nazwy produktu nie pozwalającej konsumentowi rozpoznać właściwości i odróżnić go od innych produktów.

 

Ponadto w w/w piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania, wysłane do obu wspólników spółki cywilnej na adres dla doręczeń, wskazany w CEIDG, w przypadku przedsiębiorcy Ewa Kasperska, uznane zostało za skutecznie doręczone i pozostawiono w aktach sprawy, zgodnie z przepisem art. 44 § 4 ustawy kodeks postępowania administracyjnego.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774), zwane dalej „rozporządzeniem” jest aktem prawnym wydanym na podstawie ustawy o jakości handlowej, regulującym m.in. szczegółowy zakres informacji podawanych w oznakowaniu środków spożywczych.

Zgodnie z przepisem § 17 ust. 1 rozporządzenia w przypadku środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży oprócz nazwy środka spożywczego podaje się m.in.: nazwę albo imię i nazwisko producenta (pkt 1), wykaz składników (pkt 2). Z kolei przepis § 17 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom.

 

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669) nazwa artykułu rolno-spożywczego będącego środkiem spożywczym powinna odpowiadać wymaganiom określonym w art. 47 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010r., Nr 136, poz. 914 z późn. zm.), zgodnie z którym nazwa środka spożywczego powinna odpowiadać nazwie ustalonej dla danego rodzaju środków spożywczych w przepisach prawa żywnościowego, a w przypadku braku takich przepisów powinna być nazwą zwyczajową środka spożywczego lub składać się z opisu tego środka spożywczego lub sposobu jego użycia, tak aby umożliwić konsumentowi rozpoznanie rodzaju i właściwości środka spożywczego oraz odróżnienie go od innych produktów.

 

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

 

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002”, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego. W świetle powyższych definicji przedsiębiorcy Kamila Burzyńska i Ewa Kasperska - wspólnicy spółki cywilnej odpowiadają za wprowadzenie do obrotu ww. artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej.

 

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości: stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, w których zakwestionowano oznakowanie w miejscu sprzedaży tj. partii pierogów
z okrasą i partii kotletów schabowych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Wprawdzie bowiem brak informacji zarówno dot. wykazu składników, jak i nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz podania nazwy nie pozwalającej konsumentowi rozpoznać właściwości i odróżnić go od innych produktów stanowi naruszenie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, jednak nieprawidłowości te nie mają bezpośredniego wpływu na wybór konsumenta.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym fachowy obrót artykułami żywnościowymi, a celem jej działalności jest odsprzedaż tych artykułów konsumentowi finalnemu, można ją więc potraktować jako profesjonalistę mającego wpływ na obrót żywnością. Strona należy zatem do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze. I tak w odniesieniu do braków dotyczących oznakowania produktów, organ uznał, iż stwierdzona nieprawidłowość możliwa była do wykrycia poprzez sprawdzenie umieszczenia tej informacji, tym bardziej, że przedmiotowe produkty to wyrób własny strony. Strona postępowania jako profesjonalista działający na rynku artykułów rolno-spożywczych ma obowiązek znajomości przepisów prawa związanych z wykonywaną przez niego działalnością, w tym przepisów prawa nakładających na przedsiębiorców obowiązek oznakowania tego rodzaju środków spożywczych w sposób wynikający z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774). Przy ocenie tej przesłanki organ wziął również pod uwagę postawę strony po powzięciu informacji o nieprawidłowościach dotyczących oznakowania zakwestionowanych środków spożywczych, strona bowiem nieprawidłowości usunęła.

 

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę okoliczność, że stwierdzone nieprawidłowości były jedynymi uchybieniami dotyczącymi jakości handlowej, a zakwestionowane produkty poza wskazanymi nieprawidłowościami spełniały pozostałe wymagania jakościowe.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, że wobec strony nie prowadzono dotychczas postępowania administracyjnego dotyczącego jakości handlowej. Przeprowadzona kontrola poza opisanymi uchybieniami nie wykazała innych naruszeń przepisów dotyczących jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wysokość kary pieniężnej tj. wielkość obrotów przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie posiadanych danych stwierdził, że strona w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013r. poz. 672 ze zm.) należy do grupy tzw. mikroprzedsiębiorców, w związku, z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku jest najmniejszy spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców.

 

Po szczegółowej analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności i czynników, które ustawa o jakości nakazuje wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej brać pod uwagę w toku prowadzonego postępowania administracyjnego z tytułu naruszenia jej przepisów, organ stwierdził, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy, o jakości. Biorąc pod uwagę fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500,00 złotych, uznać należy, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, a mianowicie kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia w kontekście jego wagi i stopnia szkodliwości. Swoje przekonanie organ oparł również na obowiązującej w prawie administracyjnym zasadzie proporcjonalności, która nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem. Ponadto podjęte przez stronę działania po ujawnieniu nieprawidłowości pozwalają w ocenie organu na uznanie, iż również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej.

 

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy, o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy, w całości za bezprzedmiotowe.

 

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r. poz. 148), do postępowania przed organami Inspekcji w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

 

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo części, w związku z powyższym Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji.

 

Pouczenia:

Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej

Ewa Kryjom

…………………………………………….……………………

                                                                           (podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

                                                                                                                              osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

Otrzymują:

1. Kamila Burzyńska – wspólnik spółki cywilnej, al. Piastów 74, Szczecin 70-326
2. Ewa Kasperska wspólnik spółki cywilnej, ul. Mazurska 21/5, Szczecin 70-305;
3. a/a (Nw).