ZBŻ.8361.223.2013.J-28.2014

Koszalin, dnia 22 maja 2014 r.

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

............................................................

(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

„PAULADROB
– BACHOROWSKA & BACHOROWSKI”

 SPÓŁKA JAWNA

ul. Niedziałkowskiego 13

78-300 Świdwin 

DECYZJA 

ZBŻ.8361.223.2013.J-28.2014

umarzająca postępowanie

Na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267 ze zm.) w związku z  art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014, poz. 148) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy „PAULADROB – BACHOROWSKA & BACHOROWSKI” SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w Świdwinie, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu nieprawidłowo oznakowanych 3 partii przetworów mięsnych, wyprodukowanych przez Zakład Przetwórstwa Mięsnego „GAIK” Andrzej Gaik, Niedośpielin 70, 97-525 Wielgomłyny pod nazwami:

a)      pieczeń farmerska, produkt średnio rozdrobniony parzony (partia 15,073 kg), oznaczona m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 15.12.13 oraz kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej: 328;

b)      kiełbasa schabowa krucha, produkt średnio rozdrobniony parzony, wędzony (partia 10,69 kg), oznaczona m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 11.12.13 oraz kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej: 328;

które nie spełniały wymagań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. nr 187, poz.1577 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w:

- § 2 ust. 1 pkt. 5 lit. a  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 z późn. zm.) w związku  z art. 7 ust.2 pkt.2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. nr 187, poz.1577 ze zm.), z uwagi na podanie niepełnych danych identyfikujących osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu, tj. z uwagi na brak imienia producenta,

c)      mielonka rodzinna, produkt średnio rozdrobniony wysokowydajny parzony (partia 37,00 kg), oznaczona m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 15.12.13 oraz kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej: 328,

który nie spełniał wymagań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. nr 187, poz.1577 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w:

-        § 6 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 z późn. zm.) z uwagi na brak w wykazie składników nazwy lub numeru dozwolonej substancji dodatkowej przy funkcji technologicznej „substancja wzmacniająca smak i zapach”,

-        § 2 ust. 1 pkt. 5 lit. a  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca

2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 z późn. zm.) w związku  z art. 7 ust.2 pkt.2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. nr 187, poz.1577 ze zm.) z uwagi na podanie niepełnych danych identyfikujących osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu, tj. z uwagi na brak imienia producenta,

z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r., nr 187, poz. 1577 ze zm.), byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. UE L z dnia 1 lutego 2002 r., Nr 31, s. 1 ze zm.).

Uzasadnienie

W dniach 28.11.2013 r. i 02.12.2013na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt. 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (aktualnie Dz. U. z 2014, poz. 148), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia urzędowej kontroli żywności nr00012605, inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorcy „PAULADROB – BACHOROWSKA & BACHOROWSKI” SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w Świdwinie, ul. Niedziałkowskiego 13, zwanego dalej również „stroną”, w należącej do niegohurtowni "PAULADROB" w Koszalinie, ul. Szczecińska 3.

Podczas kontroli stwierdzono, że do obrotu zostały wprowadzone nieprawidłowo oznakowane 3 partie przetworów mięsnych, niespełniające wymagań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. nr 187, poz.1577 ze zm.), dalej „ustawy o jakości”, wyprodukowane przez Zakład Przetwórstwa Mięsnego „GAIK” Andrzej Gaik, Niedośpielin 70, 97-525 Wielgomłyny, łącznej wartości 642,14 zł, tj.:

a) partia (15,073 kg) produktu pn. pieczeń farmerska, produkt średnio rozdrobniony parzony, o wartości 126,46  zł, oznaczonego m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 15.12.13 oraz numerem partii:328

b) partia (10,69 kg) produktu pn. kiełbasa schabowa krucha, produkt średnio rozdrobniony parzony, wędzony, o wartości 205,25 zł, oznaczonego m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 11.12.13 oraz numerem partii:328,

w oznakowaniu których podano niepełne dane identyfikujące osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu tj. brak było imienia producenta - na opakowaniach ww. produktów podano nazwę producenta „Zakład Przetwórstwa Mięsnego GAIK”, zamiast zgodnie z nazwą zarejestrowaną w CEIDG: Zakład Przetwórstwa Mięsnego „GAIK” Andrzej Gaik, co było niezgodne z § 2 ust. 1 pkt. 5 lit. a  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 ze zm.) w związku  z art. 7 ust.2 pkt.2 ustawy o jakości;

c)      partia (37,00 kg) produktu pn. mielonka rodzinna, produkt średnio rozdrobniony wysokowydajny parzony, o wartości 310,43 zł, oznaczonego m.in. terminem przydatności do spożycia: Należy spożyć do: 15.12.13 oraz numerem partii:328, w oznakowaniu której:

- brak było w wykazie składników nazwy lub numeru dozwolonej substancji dodatkowej przy funkcji technologicznej „substancja wzmacniająca smak i zapach”, co było niezgodne z § 6 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 ze zm.)

- podano niepełne dane identyfikujące osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu, tj. brak było imienia producenta - na opakowaniach ww. produktu podano nazwę producenta „Zakład Przetwórstwa Mięsnego GAIK”, zamiast zgodnie z nazwą zarejestrowaną w CEIDG: Zakład Przetwórstwa Mięsnego „GAIK” Andrzej Gaik, co było niezgodne z § 2 ust. 1 pkt. 5 lit. a  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z 2007, nr 137, poz. 966 ze zm.) w związku  z art. 7 ust.2 pkt.2 ustawy o jakości.

W związku z powyższymi nieprawidłowościami pismem z dnia 12.05.2014 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę –„PAULADROB – BACHOROWSKA & BACHOROWSKI” SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w Świdwinie o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu ww. środków spożywczych niewłaściwej jakości handlowej.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów.

Strona nie skorzystała ze swojego uprawnienia. Niemniej jednak przeanalizowano w toku niniejszego postępowania odpowiedzi zarówno kontrolowanego jak i producenta kwestionowanych towarów – Zakład Przetwórstwa Mięsnego „GAIK” Andrzej Gaik, Niedośpielin 70, 97-525 Wielgomłyny, nie będącego stroną niniejszego postępowania, na wystąpienia pokontrolne.

I tak, kontrolowany przedsiębiorca, w piśmie z dnia 15.01.2014 r. powołał się na wyjaśnienia złożone przez producenta kwestionowanych wyrobów, z których wynika, że poprawna nazwa producenta została już naniesiona na kolejne partie zamawianych przez niego etykiet. Ponadto brak w wykazie nazwy lub numeru dozwolonej substancji dodatkowej przy funkcji technologicznej „substancja wzmacniająca smak i zapach” został również uzupełniony (pismo producenta z dnia 13.02.2014 r.).

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Z definicji tej jednoznacznie zatem wynika, że oznakowanie artykułu rolno-spożywczego jest jednym z elementów jego jakości handlowej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości, wprowadzone do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Zgodnie z przepisem § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10.07.2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. Nr 137, poz. 966 ze zm.), dalej również „rozporządzenia w sprawie znakowania”, opakowany środek spożywczy znakuje się podając m.in. informacje dotyczące danych identyfikujących osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu, jeżeli działalność w tym zakresie jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o jakości, oznakowanie opakowanych środków spożywczych zawiera dane identyfikujące producenta albo producentów, w tym firmę albo nazwę i adres, albo imię, nazwisko i adres.

W myśl natomiast § 6 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania, zamieszczając w wykazie składników dozwolone substancje dodatkowe, podaje się ich nazwę lub numer oraz zasadniczą funkcję technologiczną, którą ta substancja pełni w środku spożywczym, biorąc pod uwagę rodzaje funkcji pełnionej przez dodatki do żywności w środkach spożywczych wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe, w związku z ustaleniami kontroli stwierdzono, że będące przedmiotem postępowaniaprodukty pn. pieczeń farmerska, produkt średnio rozdrobniony parzony;  kiełbasa schabowa krucha, produkt średnio rozdrobniony parzony, wędzony oraz mielonka rodzinna, produkt średnio rozdrobniony wysokowydajny parzony nie posiadają pełnych danych identyfikujących osobę fizyczną, która produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub wprowadza środki spożywcze do obrotu, tj. na opakowaniach brak było imienia producenta i ustalono, iż taki stan faktyczny stanowi naruszenie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia w sprawie znakowania w związku z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o jakości.

Dodatkowo na etykiecie środka spożywczego pn. mielonka rodzinna, produkt średnio rozdrobniony wysokowydajny parzonynie umieszczono w wykazie składników nazwy lub numeru dozwolonej substancji dodatkowej przy funkcji technologicznej „substancja wzmacniająca smak i zapach”, tj. glutaminian sodu lub E 621 (jak wynika z informacji uzyskanej od producenta), co stanowiło naruszenie § 6 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania.

Rozporządzenie w sprawie znakowania jest aktem prawnym wydanym na podstawie ustawy o jakości, regulującym m.in. szczegółowy zakres informacji podawanych w oznakowaniu opakowanych środków spożywczych. Niespełniające wymagań tego rozporządzenia opakowane przetwory mięsne są artykułami rolno-spożywczymi niewłaściwej jakości handlowej, naruszającymi wymagania określone w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Jednocześnie ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4, odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L z 2002 r., Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem  178/2002”, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego, przy czym pojęcie handlu detalicznego, zgodnie z art. 3 pkt 7 rozporządzenia 178/2002, oznacza również hurtownie.

Nadto, w myśl art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

W świetle powyższych definicji przedsiębiorca „PAULADROB – BACHOROWSKA & BACHOROWSKI” SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w Świdwinie, odpowiada za jakość wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

Mając na względzie powyższe ustalenia w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych. Uwzględnił również okoliczność, że strona należy do kategorii tzw. „małych” przedsiębiorców w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.), stąd odstąpił od ustalania wielkości jej obrotów uznając, że jej udział w obrocie rynkowym jest niewielki, a osiągnięte obroty nie mają wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie w kontekście dokonanej oceny pozostałych czterech przesłanek określonych w ww. przepisie. Uznano ponadto, że uwzględnienie jedynie czterech ww. przesłanek jest wystarczające w tym przypadku do zakończenia sprawy administracyjnej oraz pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Jednocześnie uwzględniono w toczącym się postępowaniu przesłanki zawarte w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu wprowadzenia ich do obrotu wziął pod uwagę, że stwierdzone w odniesieniu do zakwestionowanych środków spożywczych nieprawidłowości nie naruszają w sposób znaczący interesów konsumentów. Ujawniona nieprawidłowość polegająca na braku imienia producenta nie wpływa zdaniem organu na wybór konsumentów. Dane dotyczące producenta zostały umieszczone na opakowaniach badanych środków spożywczych w formie umożliwiającej jego identyfikację. Brak natomiast dodatkowo w oznakowaniu produktu pn. mielonka rodzinna, produkt średnio rozdrobniony wysokowydajny parzony, nazwy lub numeru dozwolonej substancji dodatkowej przy funkcji technologicznej „substancja wzmacniająca smak i zapach”, choć narusza prawo konsumentów do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie wynikającej z wymogów prawa żywnościowego, nie pozbawia konsumentów wiedzy o obecności dozwolonej substancji dodatkowej w środku spożywczym.

Przy ocenie stopnia zawinienia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, że strona jako przedsiębiorca profesjonalnie i fachowo zajmuje się obrotem artykułami rolno-spożywczymi oraz należy do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za ich jakość handlową. Z tego też względu strona powinna wykazać się dużą znajomością przepisów prawa żywnościowego szczególnie w zakresie oznakowania artykułów rolno-spożywczych i dbałością o przestrzeganie tych przepisów. W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że strona mogła zapobiec wystąpieniu stwierdzonych nieprawidłowości, o ile dochowałaby należytej staranności polegającej na sprawdzeniu poprawności oznakowania przy odbiorze towaru od dostawcy. Z drugiej strony przyjęto, że  przedsiębiorca nie miał woli świadomego działania prowadzącego do powstania nieprawidłowości naruszających wymagania jakościowe.   

Ustalając z kolei zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ ocenił, że stwierdzone nieprawidłowości nie były istotne z punktu widzenia właściwości produktów, jak i interesów konsumentów, a naruszone wymagania w zakresie oznakowania stanowiły niewielką część wymagań przewidzianych w przepisach prawa żywnościowego dla tego rodzaju produktów.

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca nie był wcześniej kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności stwierdzono, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości.

Uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500 zł,Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002. Zdaniem organu kara ta byłaby niewspółmierna w kontekście oceny wszystkich przesłanek mających wpływ na jej wymiar.

Z powyższych względów uznać należy, że również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym nałożeniem kary pieniężnej – kontrolowany uzyskał wiedzę co do możliwości występowania podobnych nieprawidłowości wpływających na jakość wprowadzanych do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy w całości za bezprzedmiotowe.

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części, stąd orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

                                                                                                                                                                  Z up. Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego

Inspektora Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

                                                                       ...................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji) 

Otrzymują:

1.        „PAULADROB – BACHOROWSKA & BACHOROWSKI”

 SPÓŁKA JAWNA

ul. Niedziałkowskiego 13

78-300 Świdwin,

2.        aa.