DECYZJA Nr WPN.8361.178.2015

Szczecin, dnia

ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

INSPEKCJI HANDLOWEJ

Witold Rogoża, Krzysztof Moll

Wspólnicy Spółki Cywilnej

Express Bus S.C.

DECYZJA Nr WPN.8361.178.2015

nakładająca karę pieniężną

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2013 r., poz. 267 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na przedsiębiorców Witold Rogoża, Krzysztof Moll wspólników spółki cywilnej Express Bus Spółka Cywilna karę pieniężną w wysokości 450 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100) z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w związku z naruszeniem § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568), tj. z uwagi na to, że w miejscu świadczonych usług nie uwidoczniono cen w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen (brak cennika).

Uzasadnienie

W dniach 20 i 21 sierpnia 2015r. na podstawie art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz.148, ze zm.), zgodnie z upoważnieniem nr WPN/U-178/2015 z dnia 20 sierpnia 2015r., inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorców Witold Rogoża, Krzysztof Moll wspólników spółki cywilnej Express Bus Spółka Cywilna prowadzących działalność gospodarczą w miejscu prowadzenia kontroli, tj. busie osobowym EXPRESS BUS marki Mercedes, o nr rejestracyjnym ZKL 481AP zwanych dalej również „stroną”.

Przed rozpoczęciem czynności kontrolnych inspektorzy występując w charakterze klientów dokonali zakupu kontrolnego usługi przewozu osób na trasie Trzebiatów, ul. Torowa - Rewal. Przed zrealizowaniem usługi obsługujący ww. busa wyliczył, zażądał i pobrał należność w kwocie 13,60 zł tj.6,80 zł za osobę, wydając paragon fiskalny.

Podczas przeprowadzonej kontroli ustalono, iż przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarcza polegająca m.in. na wykonywaniu regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym.

W związku z powyższym zgodnie z zakresem przedmiotowym kontroli prowadzoną działalność gospodarczą sprawdzono pod kątem przestrzegania przepisów ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014r., poz. 915) zwanej dalej „ustawą”, oraz spełnienia wymogów dotyczących oznaczenia ceną określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568) zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Ustalono, że w przedmiotowym busie w którym świadczono usługi nie uwidoczniono w miejscu widocznym i ogólnodostępnym dla konsumentów cennika świadczonych usług. Stąd też w toku kontroli stwierdzono naruszenie § 11 rozporządzenia, co skutkuje niewypełnieniem obowiązków określonych w art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915).

Biorąc pod uwagę ustalenia kontroli do kontrolowanego przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w dniu 14 września 2015r. wystosował wystąpienie pokontrolne, wzywając kontrolowanego do usunięcia stwierdzonych w toku kontroli uchybień. Przedsiębiorcy, w odpowiedzi na rzeczone wystąpienie, pismem z dnia 24 września 2015 r., poinformował tut. organ, iż stwierdzone w czasie kontroli uchybienia zostały usunięte.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej mając na względzie dokonane ustalenia oraz uwzględniając brzmienie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy, w świetle którego jedynie naruszenie obowiązków informacyjnych dotyczących cen, wymienionych w tym przepisie daje podstawę do uznania, że zachodzi podstawa do wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, pismem z dnia 4 listopada 2015r. zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy w związku z naruszeniem § 11 rozporządzenia, tj. z uwagi na to, że w miejscu świadczonych usług nie uwidoczniono cen w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen (brak cennika).

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Strona ze swojego uprawnienia skorzystała i pismem z dnia 12 listopada 2015 r. przedstawiła swoje stanowisko. Strona wskazała, iż cennik był i jest dostępny w miejscu stałej sprzedaży biletów tj. w siedzibie spółki, w punkcie sprzedaży w Trzebiatowie, a także na stronie internetowej, oraz niezależnie od formy papierowej, dostępny jest również do wglądu w okazywanym wszystkim podróżnym informatorze zawartym w kasie fiskalnej, a każdorazowo wszelkie informacje o koszcie przejazdu udzielane są przez kierowcę. Strona stwierdziła również, iż jedynie ten ostatni sposób informowania konsumentów znalazł ich akceptację z uwagi na obszerność treści wersji papierowej wymagającej dłuższego czasu do przeczytania, co w warunkach rzeczywistych nie jest dla klientów wykonalne.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 zd. 1 ustawy w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. Natomiast w myśl art. 4 ust. 2 tej ustawy minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia:

1)   sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych towarów,

2)   wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidocznienie ceny jednostkowej towarów

- mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności informacji o cenie, a także uwzględniając przypadki, gdy uwidocznienie ceny jednostkowej towaru nie byłoby przydatne ze względu na rodzaj lub przeznaczenie towaru.

Zgodnie z art. 25 ustawy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013r., poz. 385) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2015r.

W związku z brakiem przepisów wykonawczych wydanych na podstawie ww. art. 4 ust 2 ustawy, obowiązującym aktem prawnym pozostaje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568).

Zgodnie natomiast z § 11 ust. 1 rozporządzenia w zakładach świadczących usługi w miejscu widocznym i ogólnodostępnym powinien znajdować się cennik wraz z dokładnym określeniem rodzaju i zakresu usług.

Organ stoi na stanowisku, iż z uwagi na fakt, że miejscem świadczonych usług był skontrolowany pojazd o nr rejestracyjnym ZKL 481AP, służący do przewozu klientów, cennik powinien znajdować się, w myśl brzmienia przepisu w pojeździe, udostępniony konsumentowi w sposób widoczny i ogólnodostępny. Nie można za taką formę uwidocznienia uznać, jak opisała to strona, informatora zawartego w kasie fiskalnej, a to z uwagi na ograniczony dostęp do niego, co w praktyce oznacza, że jedyną osoba mającą wgląd w funkcję kasy fiskalnej jest obsługująca ją osoba (najczęściej kierowca). Za niewystarczające dla spełnienia wymagań przepisu § 11 ust. 1 rozporządzenia organ uznał również inne, stosowane przez stronę, formy informowania o cenach tj. w siedzibie, na stronie internetowej, w punkcie sprzedaży czy w formie przekazu ustnego kierowcy.

Ustawa stanowi w art. 6 ust. 1, że jeżeli przedsiębiorca nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 4, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 20.000 zł. Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 3 tej ustawy, przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej uwzględnia się stopień naruszenia obowiązków oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, a także wielkość jego obrotów i przychodu.

Mając na względzie powyższe, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do nałożenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 3 ustawy o informowaniu o cenach, wszystkie przewidziane w nim kryteria wymiaru kary. Uwzględnił dodatkowo przesłanki określone w art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz. U. UE. L. 1998.80.27, Dz. U. UE -sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Dokonując zatem oceny stopnia naruszenia obowiązków przedsiębiorcy stwierdzono, że w przypadku braku uwidocznienia cen świadczonych usług stopień naruszenia należy określić jako istotny, albowiem uwidoczniona cena jest podstawowym kryterium obiektywnej informacji dostępnej dla konsumentów o wartości usługi. Z punktu widzenia prawa konsumenta do informacji o cenie przejazdu, którą konsument uzyskać może przede wszystkim poprzez rzetelne wypełnianie przez przedsiębiorców ich obowiązków ustawowych w zakresie informowania o cenach, uznać należy, że konsument który nie otrzymuje takiej informacji nie może porównać tej ceny z cenami innych przedsiębiorców świadczących usługi np. na danej trasie.

Przy ocenie dotychczasowej działalności przedsiębiorcy organ uwzględnił okoliczność, że przedsiębiorca był wcześniej objęty kontrolą tut. organu podczas której nie stwierdzono nieprawidłowości. Organ wziął pod uwagę również to, że strona prowadzi działalność gospodarczą od dłuższego czasu (tj. Pan Krzysztof Moll od 1996 r. a pan Witold Rogoża od 2001 r.) i powinna wykazać się znajomością podstawowych przepisów dotyczących tej działalności, tym bardziej, że naruszone przez przedsiębiorców przepisy rozporządzenia obowiązują przez cały okres wykonywania przez nich działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił również działania strony dotyczących usunięcia stwierdzonych uchybień, o czym strona poinformowała w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę trzeci czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji przekazanej przez stronę, stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r., poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii tzw. „mikroprzedsiębiorców”, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym jest jednym z najmniejszych w stosunku do innych kategorii przedsiębiorców.

Zdaniem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej opisane wyżej okoliczności stanowią podstawę do nałożenia kary pieniężnej z art. 6 ust. 1 ustawy. Należy zaznaczyć przy tym, że górna granica wymiaru kary w przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 4 ustawy wynosi 20.000 zł. Stąd też przy uwzględnieniu wszystkich opisanych wyżej przesłanek Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej postanowił na przedsiębiorcę nałożyć karę pieniężną w wysokości 450 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100). Jednocześnie w tym miejscu Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazuje, że przepisy ww. ustawy nie przewidują możliwości odstąpienia od nałożenia kary z art. 6 ust. 1 ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że cechą charakterystyczną sankcji administracyjnej, a taką właśnie jest kara pieniężna nakładana na podstawie przepisów ustawy o informowaniu o cenach, jest jej automatyczne stosowanie wobec podmiotu ponoszącego przypisaną mu obiektywną odpowiedzialność za naruszenie ciążących na nim obowiązków. Samo stwierdzenie - udowodnienie faktu braku informacji o cenie towaru lub usługi, jest wystarczającą przesłanką do nałożenia kary pieniężnej. Nie ma przy tym znaczenia czy niedopełnienie obowiązku uwidocznienia cen w określony sposób nastąpiło z winy (umyślnej czy nieumyślnej) danego podmiotu, czy też nie. Wskazuje organ również, że ustawa nie przewiduje możliwości badania przez organ Inspekcji Handlowej istnienia winy, bądź jej braku po stronie podmiotu, u którego ujawniono nieprawidłowości. Zatem samo stwierdzenie w wyniku kontroli, że określony podmiot nie zrealizował ciążącego na nim obowiązku ustawowego powoduje konieczność nałożenia kary pieniężnej, która jest karą administracyjną.

Przy ustalaniu wysokości kary uwzględniono również wymagania art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz. U. UE. L. 1998.80.27, Dz. U. UE-sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone naruszenia, nałożona kara spełnia te wymagania.

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 7 ust. 1 i 3 ustawy karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

2. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

.......................................... (podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

Otrzymują:

- Witold Rogoża, firma przedsiębiorcy: Rogoża Witold Dom Wypoczynkowy „Mawi”; „ERBUS”; Express Bus S.C., Zapleczna 7G lok. 8, 78-100 Kołobrzeg

- Krzysztof Moll, firma przedsiębiorcy: Moll Krzysztof Wynajem Kwater; ”Express - Bus”, ul. Kołobrzeska 8, 78-131 Dźwirzyno

- a/a.

5

1