DECYZJA WKŻ.8361.152.2015

Szczecin, dnia 08.03.2016r.

ZACHODNIOPOMORSKI
WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ

Magdalena Aleńkuć
firma przedsiębiorcy:
Firma Handlowo-Usługowa
Magdalena Aleńkuć
ul. Brzozowa 5
72-350 Niechorze

DECYZJA WKŻ.8361.152.2015
wymierzająca karę pieniężną

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r. poz. 23), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Magdalenie Aleńkuć firma przedsiębiorcy: Firma Handlowo-Usługowa Magdalena Aleńkuć ul. Brzozowa 5, 72-350 Niechorze karę pieniężną w wysokości 500,00 złotych (pięćset złotych 00/100) z tytułu wprowadzenia do obrotu partii szaszłyka z polędwicy o wartości 187,50 złotych nieodpowiadającego wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu wykazu składników oraz z uwagi na to, iż wykaz składników nie rozpoczynał się bądź nie był poprzedzony właściwym nagłówkiem, który powinien składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz.

Uzasadnienie

W dniach 28, 31 sierpnia i 2 września 2015r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE. L 165 z 30.4.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11.05.2001r. Prawo o miarach (Dz. U. z 2013r., poz. 1069 ze zm.), w związku z  art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniami nr WKŻ/U-194/2015, WKŻ/U-195/2015 z dnia 28.08.2015r. oraz WKŻ/U-199/2015 z dnia 2.09.2015r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Magdaleny Aleńkuć firma przedsiębiorcy: Firma Handlowo-Usługowa Magdalena Aleńkuć ul. Brzozowa 5, 72-350 Niechorze, prowadzącego działalność gospodarczą w szaszłykarni mieszczącej się przy ul. Bursztynowej 58 w Niechorzu, zwanego dalej również „stroną”.

W toku przeprowadzonej kontroli będącą w ofercie handlowej partię wyrobu kulinarnego, tj. szaszłyka z polędwicy poddano ocenie m.in. pod kątem spełniania wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem dotyczącym znakowania” oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011”. W wyniku kontroli stwierdzono, że przy ww. wyrobie lub w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano wykazu składników. Ponadto stwierdzono, iż wykaz składników nie rozpoczynał się bądź nie był poprzedzony właściwym nagłówkiem, który powinien składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz.

W związku z powyższym w wyniku kontroli stwierdzono, że wskazane braki dotyczące oznakowania stanowią naruszenie przepisów § 19 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania w związku z art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011. Mając na uwadze powyższe w toku kontroli stwierdzono, iż wprowadzony do obrotu produkt nie odpowiada wymaganiom jakościowym określonym w             art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.).

Niezależnie od powyższego próbkę wyrobu kulinarnego, tj. szaszłyka z polędwicy, za protokołem pobrania próbki nr 002154 z dnia 28 sierpnia 2015r. pobrano do badań organoleptycznych w toku kontroli. Przeprowadzone badania wykazały, iż badany wyrób odpowiada deklaracji w cenniku oraz wymaganiom jakościowym w zakresie przeprowadzonej oceny organoleptycznej. Wyniki badań, udokumentowano w sprawozdaniu z badań organoleptycznych nr 1 z dnia 28.08.2015r.

Biorąc pod uwagę ustalenia kontroli, w dniu 30 września 2015r. do kontrolowanego przedsiębiorcy Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienie pokontrolne wzywające do usunięcia stwierdzonych uchybień. W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie kontrolowany przedsiębiorca poinformował, iż stwierdzone uchybienia zostały naprawione.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, pismem z dnia 11 lutego 2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii szaszłyka z polędwicy o wartości 187,50 zł, nieodpowiadającego wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu wykazu składników oraz z uwagi na to, iż wykaz składników nie rozpoczynał się bądź nie był poprzedzony właściwym nagłówkiem, który powinien składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz.

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów. Artykuł 8 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady  z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002” precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom, fałszowaniu żywności oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd.

W świetle przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.) oraz na gruncie prawa krajowego w przepisach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych jw.

Zgodnie z przepisem § 19 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się m.in. wykaz składników – zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (pkt 3).

Z kolei zgodnie z przepisem § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Przepis art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 stanowi, że wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich również producentów tych artykułów.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Z kolei w myśl przepisu art. 8 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

Nadto, jak stanowi art. 8 ust. 2 rozporządzenia 1169/2011, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Jednocześnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia 1169/2011, wskazuje, iż bez uszczerbku dla ust. 2-4 tego przepisu, podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

W świetle powyższych definicji przedsiębiorca Magdalena Aleńkuć odpowiada za wprowadzenie do obrotu handlowego ww. artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego jakości handlowej.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanego środka spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Organ uwzględnił okoliczność, że poza stwierdzonymi nieprawidłowościami w zakresie oznakowania (dotyczącymi braku podania wykazu składników czy braku wymaganego nagłówka) konsument nie był pozbawiony wiedzy dotyczącej potrawy. Przedmiotowy środek spożywczy w swojej nazwie zawierał informację dot. zawartego składnika głównego (polędwicy), aczkolwiek informacja ta nie dawała konsumentowi pełnej wiedzy w zakresie  składu potrawy jaką jest szaszłyk. Przy ocenie stopnia szkodliwości czynu organ uwzględnił rodzaj i charakter stwierdzonych niezgodności w zakresie jakości handlowej, tj. okoliczność, że stwierdzone uchybienia dotyczyły braków w oznakowaniu.

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę fakt, że stwierdzone uchybienia dotyczące braku wykazu składników, są jednymi z najbardziej istotnych elementów jakości handlowej dla tego rodzaju środka spożywczego. Jednocześnie  organ uwzględnił również, to, iż zakwestionowana partia produktu w zakresie przeprowadzonych badań organoleptycznych spełniała wymagania jakościowe, określone w powszechnie obowiązujących przepisach dotyczących jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, iż strona nie była dotychczas objęta kontrolą tut. organu w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Organ uwzględnił również fakt, iż strona działa na rynku lokalnym od czerwca 2012r. i powinny być jej znane przepisy regulujące dany rodzaj działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił działania podjęte przez stronę w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, o czym strona poinformowała w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę czwarty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów oraz przychodu przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu artykuły rolno- spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, w oparciu o uzyskane oświadczenie  uznał, że w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r., poz. 584 ze zm.) strona należy do grupy tzw. „mikroprzedsiębiorców”, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku jest jednym z najmniejszych w stosunku do pozostałych grup przedsiębiorców.

Przy ocenie wartości kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność iż wartość ta była znaczna, tj. wynosiła 187,50 zł.

Zdaniem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej opisane wyżej okoliczności stanowią podstawę do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Należy zaznaczyć przy tym, że najniższy możliwy wymiar kary wynosi 500,00 złotych, natomiast górną granicę stanowi pięciokrotna wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej. W niniejszym postępowaniu maksymalna wysokość kary uwzględniając wartości zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych wyniosłaby 937,50 zł., natomiast przy uwzględnieniu wszystkich opisanych wyżej przesłanek postanowiono wymierzyć przedsiębiorcy Magdalenie Aleńkuć firma przedsiębiorcy: Firma Handlowo-Usługowa Magdalena Aleńkuć karę pieniężną w wysokości 500,00 złotych, a zatem w dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Przy ustalaniu wysokości kary tut. organ wziął również pod uwagę postanowienia art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zdaniem organu wymierzona kara pieniężna spełnia te przesłanki.

Zgodnie z art. 104 § 1 ustawy kodeks postępowania administracyjnego organ administracji publicznej załatwia sprawę poprzez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, w związku  z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

•  Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca, powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, Nr konta: 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

• Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Ewa Kryjom

Otrzymują:

• Adresat: Magdalena Aleńkuć firma przedsiębiorcy: Firma Handlowo-Usługowa Magdalena Aleńkuć ul. Brzozowa 5, 72-350 Niechorze,
• a/a.