DECYZJA WKŻ.8361.85.2015

 

Szczecin, dnia 06.11.2015r.

  ZACHODNIOPOMORSKI
WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
  INSPEKCJI HANDLOWEJ

H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA KOMANDYTOWO - AKCYJNA
ul. Żwirki i Wigury nr 2A
86-105 Świecie

 

DECYZJA WKŻ.8361.85.2015
wymierzająca karę pieniężną

 

 

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 678) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie, karę pieniężną w wysokości
1420,00 złotych (jeden tysiąc czterysta dwadzieścia złotych 00/100) z tytułu wprowadzenia do obrotu 8 partii artykułów rolno-spożywczych (wędlin i serów) o łącznej wartości 450,85 złotych, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w przepisach:

1)   § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 21 ust. 1 lit. a i b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), w przypadku 3 partii produktów, tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników, w tym informacji o stosowanych substancjach lub produktach powodujących alergię lub reakcję nietolerancji, wyróżnionych za pomocą pisma odróżniającego je od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła,

2)    art. 9 ust. 1 lit. b, g, h  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), w przypadku 5 partii produktów, tj. z uwagi na brak podania wykazu składników, wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia, nazwy lub firmy i adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 12 i 15 maja 2015r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE. L 165 z 30.4.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) w związku z  art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniem nr WKŻ/U-105/2015 z dnia 12 maja  2015r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorcy H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie prowadzącego działalność gospodarczą w sklepie „PoloMarket” Punkt Sprzedaży 5010 przy
ul. Grunwaldzkiej 21 w Świnoujściu, zwanego dalej również „stroną”.

 

W toku przeprowadzonej kontroli stwierdzono w ofercie sprzedaży 3 partie przetworów mięsnych oferowanych do sprzedaży luzem (bez opakowań), tj. kiełbasę podwawelską, kiełbasę śląską, kiełbasę śląską z serem oraz 5 partii wyrobów mleczarskich, oferowanych do sprzedaży w opakowaniach jednostkowych, tj. ser Maasdam, ser Gouda, ser Dziurawiec, ser Mlekdamer Warmia, ser Sokół o łącznej wartości 450,85 złotych, które poddano sprawdzeniu pod kątem spełniania wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem dotyczącym znakowania” oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011”.

 

W wyniku kontroli stwierdzono, że w oznakowaniu wszystkich 3 ww. partii przetworów mięsnych o wartości 61,39 zł, brak było podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników w tym alergenów. Nadto w przypadku 5 partii ww. wyrobów mleczarskich które były przygotowane w sklepie, podzielone, pokrojone i zapakowane, oferowane do sprzedaży na Sali samoobsługowej bez udziału sprzedawcy o wartości 389,46 zł, brak było podania wykazu składników, wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia, nazwy lub firmy i adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym.

 

Ponadto w toku kontroli ustalono, iż w kwestionowanych przetworach mięsnych oferowanych do sprzedaży „luzem” bez opakowania występowały składniki powodujące alergie lub reakcje nietolerancji, użyte przy wytworzeniu lub przygotowaniu żywności i nadal obecne w produkcie gotowym.

 

W związku z powyższym w wyniku kontroli stwierdzono, że wskazane braki w oznakowaniu stanowią naruszenie przepisów § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 rozporządzenia dotyczącego znakowania, art. 44 ust. 1 lit. a rozporządzenia 1169/2011 – w przypadku przetworów mięsnych, oraz art. 9 ust. 1 lit. b, g, h rozporządzenia 1169/2011 – w przypadku wyrobów mleczarskich, co nie odpowiada wymaganiom jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678).

 

Biorąc pod uwagę ustalenia kontroli, w dniu 5 czerwca 2015r. do kontrolowanego przedsiębiorcy Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pokontrolne kontrolowany przedsiębiorca pismem z dnia 22.06.2015r. wyjaśnia, iż rejestr składników wraz z nazwą producenta, dotyczący wyrobów sprzedawanych bez opakowań, jest na bieżąco aktualizowany. Zdaniem przedsiębiorcy brak danych na wskazane 3 partie produktów wynikał z przeoczenia. Jednocześnie przedsiębiorca w rzeczonym piśmie wskazuje, iż raz w tygodniu wykaz produktów wraz z odpowiednimi informacjami wynikającymi z odpowiednich przepisów jest wysyłany do sklepów, które mają obowiązek umieszczania wykazu w segregatorze, ponadto pracownicy w sklepach zostali poinformowani o konieczności umieszczenia segregatora w widocznym dla klienta miejscu (podczas kontroli ustalono, że segregator z wykazem składników w tym alergenów oraz nazwą producenta znajdował się pod ladą stoiska w miejscu niedostępnym dla konsumentów i był okazywany  tylko „na żądanie klienta”). W odniesieniu do nieprawidłowości dotyczących wyrobów mleczarskich (serów) przedsiębiorca w ww. piśmie zwrócił się o interpretację przepisów odnośnie produktów bez opakowań. W szczególności przedsiębiorca wskazał na wyjaśnienie treści przepisu art. 44 rozporządzenia 1169/2011, tj. jakich sytuacji dotyczy wyrażenie „bezpośrednia sprzedaż”, skoro zdaniem przedsiębiorcy z art. 44 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że jest to inna sprzedaż niż sprzedaż na życzenie klienta.

 

W odpowiedzi (na ww. pismo) przesłanej kontrolowanemu przedsiębiorcy w dniu 8 lipca 2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazał, iż 5 partii sera pakowanego, które były oferowane do sprzedaży w sklepie, podzielone, pokrojone i zapakowane, oferowane do sprzedaży na sali samoobsługowej bez udziału sprzedawcy, zostały potraktowane jako towar opakowany zgodnie z rozporządzeniem 1169/2011, w którym zgodnie z art. 2 pkt 2 lit. e „żywność opakowana” oznacza każdą pojedynczą sztukę przeznaczoną do prezentacji konsumentowi finalnemu i zakładom żywienia zbiorowego, składająca się ze środka spożywczego i opakowania, w które został on zapakowany przed oferowaniem na sprzedaż, niezależnie od tego, czy takie opakowanie obejmuje dany środek spożywczy całkowicie czy też jedynie częściowo, ale w każdym razie w taki sposób, że zawartość nie może być zmieniona bez otwarcia lub zmiany opakowania; „żywność opakowana” nie obejmuje żywności pakowanej w miejscu sprzedaży na życzenie konsumenta lub pakowanej do bezpośredniej sprzedaży; W związku z powyższym do ww. produktów pakowanych mają zastosowanie przepisy wskazane w art. 9 ust. 1 lit. b, g, h rozporządzenia 1169/2011 z uwagi na stwierdzone nieprawidłowości. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazał również, iż zgodnie z wytycznymi do rozporządzenia 1169/2011 – znajdującymi się na stronie internetowej Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych – przygotowane w sklepie produkty na zapas (np. sery, ryby mrożone), podzielone, pokrojone i zapakowane w „zamknięte” opakowania, jeśli oferowane są na sali samoobsługowej bez udziału sprzedawcy powinny zawierać informacje takie jak obowiązują dla środka spożywczego opakowanego. Jeśli prowadzona sprzedaż odbywa się z udziałem obsługi sklepu np. pokrojone w ladach sprzedażowych sery, przy których jednocześnie jest sprzedawca i na życzenie konsumenta waży/odmierza produkt, wówczas oznakowanie tak oferowanych środków spożywczych powinno spełniać wymagania jak dla produktów oferowanych „luzem”, tj. zawarte w § 19 rozporządzenia dotyczącego znakowania.

 

W tej sytuacji pismem z dnia 20 lipca 2015r. kontrolowany przedsiębiorca poinformował, iż wszystkie stwierdzone niezgodności w 5 partiach sera pokrojonego i zapakowanego zostaną usunięte.

 

Mając na uwadze powyższe ustalenia, pismem z dnia 19 października 2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił przedsiębiorcę  H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie, prowadzącego działalność gospodarczą w sklepie „PoloMarket” Punkt Sprzedaży 5010 przy
ul. Grunwaldzkiej 21 w Świnoujściu o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 8 partii artykułów rolno-spożywczych – przetworów mięsnych oferowanych do sprzedaży „luzem” bez opakowania tj.: kiełbasy podwawelskiej, kiełbasy śląskiej, kiełbasy śląskiej z serem oraz wyrobów mleczarskich które były przygotowane w sklepie, podzielone, pokrojone i zapakowane, oferowane do sprzedaży na sali samoobsługowej bez udziału sprzedawcy, tj. sera Maasdam, sera Gouda, sera Dziurawiec, sera Mlekdamer Warmia, sera Sokół o łącznej wartości 450,85 złotych, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 rozporządzenia dot. znakowania w związku z art. 21 ust. 1 lit. a i b rozporządzenia 1169/2011 – w przypadku 3 partii przetworów mięsnych, tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników w tym alergenów oraz w art. 9 ust. 1 lit. b, g, h rozporządzenia 1169/2011 – w przypadku 5 partii wyrobów mleczarskich, tj. z uwagi na brak podania wykazu składników, wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia, nazwy lub firmy i adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym.

 

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów. Artykuł 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002” precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom, fałszowaniu żywności oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd.

 

W świetle przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.) oraz na gruncie prawa krajowego w przepisach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych jw.

 

Zgodnie z przepisem § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia w sprawie znakowania w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się m.in. nazwę albo imię i nazwisko producenta (pkt 2) oraz wykaz składników – zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (pkt 3).

 

Z kolei zgodnie z przepisem § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

 

Zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

 

Zgodnie z treścią przepisu art. 44 ust. 1 lit. a rozporządzenia 1169/2011 w przypadku oferowania środków spożywczych do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich pakowania do bezpośredniej sprzedaży jedynie przekazania danych szczegółowych dotyczących wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniku II, powodujących alergię lub reakcję nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie, jest obowiązkowe. O przekazaniu pozostałych informacji szczegółowych dotyczących środka spożywczego wskazanego w treści tegoż przepisu (tj. oferowanego do sprzedaży luzem) regulują przepisy prawa krajowego państw członkowskich. Taką regulację wprowadziło rozporządzenie w sprawie znakowania.

 

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 (…) dane szczegółowe dotyczące wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniku II, powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie są oznaczane w wykazie składników zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 ust. 1 z dokładnym odniesieniem do nazwy substancji lub produktu wymienionego w załączniku II (lit. a), ponadto nazwa substancji lub produktu wymienianego w załączniku II jest podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła (lit. b).

 

Nadto zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. b, g, h rozporządzenia 1169/2011 (…) obowiązkowe jest podanie danych szczegółowych dotyczących wykazu składników (lit. b), wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia (lit. g) oraz nazwy lub firmy i adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym (lit. h).

 

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury
w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

 

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Z kolei w myśl przepisu art. 8 ust. 3 rozporządzenia 1169/2011, podmioty działające na rynku spożywczym, które nie mają wpływu na informacje na temat żywności, nie mogą dostarczać żywności, o której wiedzą lub w stosunku do której mają podejrzenia – w oparciu o informacje posiadane w ramach działalności zawodowej - że jest niezgodna z mającym zastosowaniem prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz wymaganiami odpowiednich przepisów.

 

Nadto, jak stanowi art. 8 ust. 5 rozporządzenia 1169/2011, bez uszczerbku dla ust. 2-4 tego przepisu, podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

 

W świetle powyższych definicji przedsiębiorca H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie prowadzący działalność gospodarczą w sklepie „PoloMarket” Punkt Sprzedaży 5010 przy ul. Grunwaldzkiej 21 w Świnoujściu odpowiada za wprowadzenie do obrotu handlowego ww. artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej.

 

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

 

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości: stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanych 8 partii artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu w przypadku braku uwidocznienia obowiązkowych informacji dla konsumentów m.in. w zakresie nazwy albo imienia i nazwiska producenta, adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym oraz wykazu składników jest o tyle znaczny, iż poprzez brak uwidocznienia informacji w tym zakresie konsument pozbawiony jest wiedzy, kto jest producentem środków spożywczych, kto odpowiada za wprowadzone do obrotu środki spożywcze i jakie składniki w tym alergeny zawarte są w tych środkach. W ocenie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej wiedza w tym zakresie jest istotna nie tylko z punktu widzenia prawa do informacji, mogącego przesądzić o dokonanym wyborze, ale również ze względu na preferencje żywieniowe konsumenta, do którego produkt może trafić. Podobnie należy również ocenić brak informacji na temat wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia środków spożywczych. Konsument w takim przypadku pozbawiony jest fundamentalnej wiedzy dotyczącej tego w jaki sposób powinien przechowywać i używać zakupione środki spożywczy nie narażając się jednocześnie na spożycie niewłaściwie przechowywanych środków spożywczych. Przepisy prawa żywnościowego precyzyjnie regulują zakres i sposób przekazywania informacji, jaki konsument winien otrzymać w momencie dokonywania zakupu danego środka spożywczego. Konsument, kierując się informacjami zawartymi w oznakowaniu środka spożywczego, mając na względzie zarówno wskazania zdrowotne, jak i preferencje smakowe, ustala swoją dietę. Z tego względu istotnym jest, aby wszystkie informacje, istotne z punktu widzenia konsumenta były uwidocznione.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym obrót artykułami spożywczymi, i powinny być mu znane przepisy dotyczące obrotu takimi środkami. Strona należy zatem do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze. W odniesieniu do stwierdzonych nieprawidłowości organ uznał, iż w tym zakresie strona ponosi winę z racji tego, że będąc w posiadaniu rejestru  składników wraz z nazwą producenta oraz wyszczególnionymi alergenami nie uwidoczniła go poprzez umieszczenie w widocznym i dostępnym dla konsumentów miejscu, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ponadto strona jako podmiot, który przygotowuje w sklepie produkty na zapas  poprzez ich podzielenie, pokrojenie i zapakowanie miała możliwość zapoznania się z wymaganymi informacjami umieszczonymi na opakowaniach zbiorczych, w których dostarczono wyroby mleczarskie do sklepu bądź w dokumentacji przywozowej i uwidocznienia ich zgodnie z obowiązującymi przepisami. Strona postępowania jako profesjonalista, działający na rynku artykułów rolno-spożywczych ma obowiązek znajomości przepisów prawa związanych z wykonywaną przez niego działalnością, w tym przepisów prawa nakładających na przedsiębiorców obowiązek oznakowania przetworów mięsnych i wyrobów mleczarskich w sposób wynikający z powszechnie obowiązujących przepisów.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia strony, organ uwzględnił również działania podjęte przez stronę po powzięciu informacji o niewłaściwej jakości zakwestionowanych środków spożywczych, o których strona poinformowała w odpowiedzi na wystosowane do niej wystąpienie pokontrolne jak i w odpowiedzi na pismo tut. organu z dnia 8 lipca 2015r.

 

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę okoliczność, że zakwestionowane przetwory mięsne i wyroby mleczarskie poza wskazanymi nieprawidłowościami spełniały pozostałe wymagania jakościowe. Organ uwzględnił jednak fakt, iż stwierdzone nieprawidłowości pomimo tego, że dotyczyły oznakowania, które stanowi jedynie część wymagań w zakresie jakości handlowej przewidzianych przez przepisy prawa dla tego rodzaju środków spożywczych w obrocie z udziałem konsumentów, to informacje o składzie artykułów rolno-spożywczych z tym występujących w nich alergenach i warunków przechowywania lub użycia stanowią jedne z najważniejszych elementów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, iż przedsiębiorca H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA nie był dotychczas kontrolowany przez tut. organ.

 

Biorąc nadto pod uwagę piąty z czynników mających wpływ na wysokość kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu nieodpowiadające jakości handlowej artykuły rolno-spożywcze Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji uzyskanej od przedsiębiorcy uznał, że w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r. poz. 584 ze zm.) strona należy do grupy tzw. średnich przedsiębiorców, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku, jest jednym z większych w stosunku do pozostałych kategorii przedsiębiorców.

 

Zdaniem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej opisane wyżej okoliczności stanowią podstawę do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Należy zaznaczyć przy tym, że najniższy możliwy wymiar kary wynosi 500,00 złotych, natomiast górną granicę stanowi pięciokrotna wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej. Stąd też przy uwzględnieniu wszystkich opisanych wyżej przesłanek postanowiono wymierzyć przedsiębiorcy H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA karę pieniężną w wysokości 1420,00 zł.

 

Przy ustalaniu wysokości kary tut. organ wziął również pod uwagę postanowienia
 art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne
i odstraszające. W prawie administracyjnym zasada proporcjonalności nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem w związku z czym zdaniem organu wymierzona w wysokości 1420,00 złotych kara spełnia te przesłanki, stąd postanowiono, jak w sentencji.

 

Zgodnie z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę poprzez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, w związku  z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

 

Pouczenia:

1)    Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie, powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, Nr konta: 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

 

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

 

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

 

1)        Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronom przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej

Ewa Kryjom

………………….............

(podpis z podaniem imienia i nazwiska

oraz stanowiska osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

Otrzymują:

-           Adresat: H 500 SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ G 500 SPÓŁKA  KOMANDYTOWO – AKCYJNA ul. Żwirki i Wigury nr 2A, 86-105 Świecie,

- a/a.