ZKŻ.8361.190,217.2014

Koszalin, dnia27 kwietnia 2015 r.

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

………………………………………..

(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

                 

„TIS” spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością

ul. Poprzeczna nr 3

75-841 Koszalin

 

DECYZJA nr ZKŻ.8361.190,217.2014

umarzająca postępowanie

 

Na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) w związku z  art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnegoZachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy - „TIS” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Koszalinie, kary pieniężnejz tytułu wprowadzenia do obrotu artykułu rolno-spożywczego pod nazwą Masło Extra „Paczka od krowy”, wyprodukowanego przez Okręgową Spółdzielnię Mleczarską WART - MILK, ul. Wojska Polskiego 41/45, 98-200 Sieradz, nieodpowiadającego wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w art. 2 ust.1 lit. b rozporządzenia Komisji (WE) Nr 445/2007 z dnia 23.04.2007 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/94 określającego normy dla tłuszczów do smarowania oraz stosowania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1898/87 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (Dz.U. L 106 z 24.04.2007, s. 24) z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.), byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE L z dnia 1 lutego 2002 r., Nr 31, s. 1 ze zm.).

 

Uzasadnienie

 

W dniach 12 i 13.11.2014r. oraz w dniu 17.12.2014r., na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2  ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), działając na podstawie upoważnień do przeprowadzenia urzędowych kontroli żywności o numerach 00013867, 00013902, inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędowe kontrole żywności u przedsiębiorcy „TIS” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Koszalinie,zwanego dalej również „stroną”, wykonującego działalność gospodarczą w hurtowni nabiałowo-spożywczej w Koszalinie przy ul. Poprzecznej 3.

 

W toku kontroli w dniu 12.11.2014r. pobrano do badań laboratoryjnych, wg protokołu pobrania próbki Nr 001440,  z partii liczącej 2270 opakowań o wartości 6878,10 zł, produkt o nazwie Masło Extra „Paczka od krowy”, zaw. tł. 82% a’200 g, wyprodukowany przez Okręgową Spółdzielnię Mleczarską WART - MILK, ul. Wojska Polskiego 41/45, 98-200 Sieradz, oznaczony m.in.„najlepiej spożyć przed: 29.12.2014r.” orazkodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej 24, w celu sprawdzenia jakości handlowej tego artykułu rolno-spożywczego. Jednocześnie, za protokołem pobrania próbki Nr 001441, z tej samej partii, w ilości odpowiadającej ilości pobranej do badań, pobrano próbkę kontrolną ww. artykułu.

 

Badania przeprowadzone przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Olsztynie wykazały, iż ww. produkt nie odpowiada wymaganiom rozporządzenia Komisji  (WE) nr 445/2007  z dnia 23.04.2007 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/94 określającego normy dla tłuszczów do smarowania oraz stosowania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1898/87 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (D.U. L 106, 24.04.2007, s. 24) z uwagi na wyższą zawartość tłuszczu w stosunku do zadeklarowanej przez producenta na opakowaniu. W wyniku badania pięciu opakowań produktu stwierdzono zawartość tłuszczu w poszczególnych opakowaniach w ilości: 83,8% (niepewność wyniku 0,3); 83,9% (niepewność wyniku 0,3); 83,9% (niepewność wyniku 0,3); 84,0% (niepewność wyniku 0,3); 84,1% (niepewność wyniku 0,3) - średnia zawartość tłuszczu 84 %, przy deklarowanej przez producenta na opakowaniu w ilości 82%.

 

Powyższe udokumentowano w sprawozdaniu z badań nr  579/2014 z dnia 25.11.2014r., które doręczono w toku kontroli w dniu 17.12.2014r., osobie uprawnionej do reprezentacji  przedsiębiorcy pouczając jednocześnie o tym, że kontrolowany ma prawo do złożenia wniosku o zbadanie próbki kontrolnej produktu, zgodnie  z art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.). Kontrolowany przedsiębiorca nie skorzystał ze swojego uprawnienia.

 

W związku z wynikami badań Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że badany produkt nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.), dalej „ustawy o jakości”, w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w art. 2 ust.1 lit. b rozporządzenia Komisji  (WE) Nr 445/2007 z dnia 23.04.2007 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/94 określającego normy dla tłuszczów do smarowania oraz stosowania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1898/87 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (D.U. L 106, 24.04.2007, s. 24), dalej również „rozporządzenia 445/2007”, z uwagi na wyższą średnią zawartość tłuszczu w stosunku do zadeklarowanej przez producenta na opakowaniu.

 

W związku z powyższym do kontrolowanego przedsiębiorcy i producenta zakwestionowanego masła skierowano wystąpienia pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 22.12.2015r. (data wpływu do organu 26.01.2015r.) kontrolowany poinformował, że po otrzymaniu wyników badań skontaktował się z producentem celem wyjaśnienia zaistniałych niezgodności i do tego czasu wstrzymał zakupy badanego masła. Producent natomiast w piśmie z dnia 19.01.2015r. oświadczył, że przeanalizował cały proces produkcyjny masła z badanej partii w wyniku czego stwierdził zgodną z wymaganiami zawartość wody w maśle i niezgodną zawartość tłuszczu. Jednocześnie zobowiązał się do zwiększenia nadzoru nad kolejnym procesem produkcyjnym.

 

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, pismem z dnia 14.04.2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę–„TIS” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Koszalinie, o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu ww. artykułu rolno-spożywczego niewłaściwej jakości handlowej.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów.

Strona nie skorzystała ze swojego uprawnienia.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia 445/2007, wskazanie zawartości tłuszczu w tłuszczach do smarowania, w tym w maśle, ma być zgodne m.in. z zasadą, że średnia zawartość tłuszczu nie może się różnić o więcej niż jeden punkt procentowy od zadeklarowanej wartości procentowej, a poszczególne próbki nie mogą się różnić o więcej niż dwa punkty procentowe od zadeklarowanej wartości procentowej.

 

W przypadku zakwestionowanego masła stwierdzono w wyniku badań, że średnia zawartość tłuszczu wynosząca 84% jest wyższa o więcej niż jeden punkt procentowy od zadeklarowanej na opakowaniu w ilości 82%. W związku z powyższym uznano, że taki stan faktyczny stanowi naruszenie art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia 445/2007.

 

W myśl przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości, wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Przywołany wyżej przepis rozporządzenia 445/2007 reguluje kwestie jakości handlowej określonych artykułów rolno-spożywczych, tj. tłuszczów do smarowania, a niespełniający jego wymagań artykuł rolno-spożywczy jest artykułem niewłaściwej jakości naruszającym przepis art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

 

Ustawa o jakości nakłada na wprowadzających artykuły rolno-spożywcze do obrotu obowiązek zachowania wymagań w zakresie ich jakości handlowej, stanowiąc jednocześnie w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Jej przepis art. 3 pkt 4 odsyła natomiast w zakresie definicji obrotu do art. 3 pkt 8 rozporządzenia(WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja wskazuje krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego, przy czym pojęcie handlu detalicznego, zgodnie z art. 3 pkt 7 rozporządzenia 178/2002, oznacza również hurtownie.

 

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

W świetle powyższego przedsiębiorca – „TIS” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Koszalinie,odpowiada za jakość wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

 

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanego artykułu rolno-spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej oceniając stopień szkodliwości czynu wprowadzenia go do obrotu stwierdził, że ujawniona nieprawidłowość polegająca na wyższej od deklarowanej na opakowaniu zawartości tłuszczu narusza prawo konsumentów do otrzymania produktu zgodnego z deklaracją, sama deklaracja natomiast pozbawia konsumentów wiedzy co do rzeczywistej zawartości tłuszczu w maśle, którego ilość może być czynnikiem wpływającym na wybór przez nich określonego środka spożywczego. Z drugiej jednak strony uznano, co miało decydujący wpływ na dokonaną ocenę powyższego kryterium, że stwierdzona wada nie wpływa na przydatność zakwestionowanego produktu do celów spożywczych, nie obniża jego walorów użytkowych i nie zmienia negatywnie jego właściwości, tym bardziej, że wykazana w wyniku badań zawartość tłuszczu tylko w nieznacznym stopniu odbiegała od ilości deklarowanej. Ponadto, zważywszy na rodzaj zakwestionowanego artykułu rolno-spożywczego stwierdzono, że ujawniona zawartość tłuszczu, choć odbiegająca od deklarowanej, może być w tym przypadku pożądana przez konsumentów, a także nie narusza ich interesu zdrowotnego, a tym bardziej ekonomicznego.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że strona jako przedsiębiorca zajmuje się obrotem artykułami rolno-spożywczymi na etapie hurtowym. Z tego też względu strona powinna wykazać się dużą znajomością prawa żywnościowego i dbałością o jakość wprowadzanych do obrotu produktów. Pomimo jednak tego, że należy strona do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze, wzięto pod uwagę fakt, że do powstania stwierdzonej wady strona nie przyczyniła się ani swoim działaniem, ani zaniechaniem, a powstała ona na etapie produkcji. Ponadto uznano, że strona mogła nie mieć świadomości wystąpienia naruszenia w zakresie jakości handlowej, gdyż zostało ono wykazane w badaniach laboratoryjnych przez co strona nie mogła go wykryć w trakcie zwykłych czynności przy odbiorze towaru.

Ustalając zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ uwzględnił okoliczność, że  stwierdzona nieprawidłowość była jedyną ujawnioną w stosunku do badanego środka spożywczego oraz stanowiła naruszenie niewielkiej części wymagań przewidzianych przepisami prawa dla tego rodzaju produktów (tłuszczów mlecznych do smarowania). Nie była również istotna z punktu widzenia właściwości produktu oraz interesów konsumentów.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu organ wziął pod uwagę okoliczność, że przedsiębiorca w 2012r. był objęty kontrolą organu, w wyniku której stwierdzono wprowadzenie do obrotu masła nieodpowiadającego jakości handlowej z uwagi na zawyżoną zawartość wody, co poskutkowało wydaniem w 2013r. decyzji umarzającej postępowanie administracyjne.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. kryterium wielkości obrotów, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie oświadczenia uzyskanego w toku kontroli stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013, poz. 672 ze zm.), strona należy do kategorii tzw. małych przedsiębiorców,w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym nie jest znaczny. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki i wynik postępowania administracyjnego. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

 

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności stwierdzono, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości. Uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, gdyż kara ta byłaby niewspółmierna do wagi stwierdzonego naruszenia.

Z powyższych względów uznać należy, że również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym nałożeniem kary pieniężnej – kontrolowany uzyskał wiedzę co do możliwości występowania podobnych nieprawidłowości wpływających na jakość wprowadzanych do obrotu artykułów rolno-spożywczych, a producent zobowiązał się do zwiększenia nadzoru nad procesem produkcyjnym.

 

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy w całości za bezprzedmiotowe.

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części, stąd orzeczono jak w sentencji.

 

 

Pouczenie:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

Z up. Zachodniopomorskiego

Wojewódzkiego Inspektora

Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

......................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

                        służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

 

Otrzymują:

1. „TIS” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

ul. Poprzeczna nr 3

75-841 Koszalin,

1. aa.