WKŻ.8361.171.2014

                                                                                                      Szczecin, dnia 19.03.2015r.

   ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

  INSPEKCJI HANDLOWEJ

Bernadetta Gomułka

Firma przedsiębiorcy: P.H.U Impuls Bernadetta Gomułka Sklep Spożywczy ALF

ul. Włodzimierza Ostoi-Zagórskiego 8A

                                                                                             71-810 Szczecin

 

DECYZJA WKŻ.8361.171.2014

umarzająca postępowanie

 

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy Bernadetta Gomułka, firma przedsiębiorcy: P.H.U Impuls Bernadetta Gomułka Sklep Spożywczy ALF, prowadzącej działalność gospodarczą w  Dobrej, przy ul. Szczecińskiej 18, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii środka spożywczego, tj. napoju spirytusowego „Wódka Żołądkowa Gorzka”, 500 ml, w ilości 3 butelek o łącznej wartości 80,40 zł, i o zawartości alkoholu 36 %, producenta Stock Polska Sp. z o.o., nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w art. 7 ust 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 1924/2006 i nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia komisji WE nr 608/2004(Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s.18 ze zm.) z uwagi na wprowadzające w błąd informacje na temat żywności w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru i tożsamości, z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669ze zm.) byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), tj. z uwagi na jego bezprzedmiotowość w całości.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 7-8 października 2014r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004, str. 1, z późn. zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r. poz. 669 ze zm.), art. 5 ustawy z dnia 7 maja 2009 o towarach paczkowanych ( Dz. U . Nr 91, poz. 740 ze zm.), art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 poz. 1069) w związku zart. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2ustawy z dnia 5 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniem Nr 00013718 z dnia 7 października 2014r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę żywności u przedsiębiorcy Bernadetta Gomułka, firma przedsiębiorcy: P.H.U Impuls Bernadetta Gomułka Sklep Spożywczy ALF, prowadzącej działalność gospodarczą w Dobrej przy ul. Szczecińskiej 18, zwanej dalej również „stroną”.

 

W toku czynności kontrolnych stwierdzono w ofercie handlowej 1 partię artykułu rolno-spożywczego, napoju spirytusowego o łącznej wartości 80,40 zł, tj.: napój spirytusowy „Wódka Żołądkowa Gorzka”, 500 ml o zawartości alkoholu 36%, producenta Z.P. Polmos Lublin, ul. Spółdzielcza 6, 20-402 Lublin, Stock Polska Sp. z o.o. tj. 3 butelki o łącznej wartości 80,40 zł w oznaczeniu, której na obwolucie nakrętki umieszczono napis „Wódka Żołądkowa Gorzka” oraz na boku butelki napis „SPECIAL HERBS BITTER VODKA”, natomiast na głównej etykiecie umieszczono naklejkę z napisem „Żołądkowa Gorzka”.

 

W związku z powyższym w toku kontroli uznano, że oznaczenie przedmiotowego napoju spirytusowego o zawartości poniżej 37,5% przy jednoczesnym wyeksponowaniu na opakowaniu napisów „Wódka” oraz „Vodka” jednoznacznie sugeruje, że konsument ma do czynienia z wódką.

Zgodnie natomiast z pkt 15 lit. b załącznika II do  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz. U. UE L 2008.39.16 ze zm) minimalna objętościowa moc alkoholu w wódce wynosi 37,5%. W świetle przepisu art. 9 ust. 1 napoje spirytusowe odpowiadające specyfikacjom produktów zdefiniowanych w kategoriach od 1-46 w załączniku II są w opisie, prezentacji i etykietowaniu opatrzone określoną tam nazwą handlową. Ustęp 2 zd., 1 ww. przepisu stanowi z kolei, że napoje spirytusowe, które odpowiadają definicji zawartej w art. 2, ale które nie spełniają kryteriów włączenia do kategorii od 1-46 w załączniku II są opatrzone w opisie, nazwie lub etykietowaniu nazwą handlową „napój spirytusowy”.

 

W związku z powyższym w toku kontroli uznano, iż taki wprowadzający konsumenta w błąd sposób oznakowania stanowi naruszenie przepisu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz.669 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o jakości”, w związku z art. 45 ust.2 art. 46 ust.1 i art. 48 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia  (Dz. U. z 2010 Nr 136, poz. 914 ze zm.).

 

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 2 ustawy o jakości, w brzmieniu obowiązującym w chwili przeprowadzenia kontroli, do znakowania artykułów rolno-spożywczych stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

 

W świetle art. 45 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, uchylonego z dniem 13 grudnia 2014 r., oznakowanie środka spożywczego obejmuje wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń, w tym znaki towarowe, nazwy handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego i umieszczone na opakowaniu, etykiecie, obwolucie, ulotce, zawieszce oraz w dokumentach, które są dołączone do tego środka spożywczego lub odnoszą się do niego.

Regulacja z art. 46 ust.1 określała natomiast, iż oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd, w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji (lit. a).

Z kolei w świetle art. 48 ust 1  (również uchylonego z dniem 13 grudnia 2014 r.) środki spożywcze muszą być oznakowane w sposób zrozumiały dla konsumenta, napisy muszą być wyraźne, czytelne i nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu, a także nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami lub obrazkami.

 

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia w zakresie oznakowania, pismem z dnia 29 października 2014r. do producenta zakwestionowanego środka spożywczego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienie pokontrolne, wzywające do usunięcia stwierdzonych uchybień.

W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pismem z dnia 10 listopada 2014 r. producent, Stock Polska Sp. z o.o., reprezentowany przez pełnomocnika adwokata Michała Gruca, poinformował, iż z końcem roku 2013 całkowicie zmieniono oznakowanie produktów Żołądkowa Gorzka o mocy objętościowej 36%, eliminując z ich oznaczenia słowa „wódka” lub „vodka’. Odnośnie zakwestionowanej w toku kontroli partii producent wskazał, iż została ona wymieniona na opakowanie nieoznakowane słowem „wódka”. Kontrolowany przedsiębiorca, strona w niniejszym postępowaniu, z kolei już w toku kontroli wycofała z obrotu zakwestionowaną partię produktu.

 

Mając na uwadze ustalenia kontroli oraz uwzględniając okoliczność, iż z dniem 13 grudnia 2014r. nastąpiła zmiana przepisów prawa żywnościowego, która spowodowała uchylenie m.in. art. 6 ust. 2 ustawy o jakości oraz art. 45 ust.2, art. 46 ust.1 i art. 48 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia  (Dz. U. z 2010 Nr 136, poz. 914 ze zm.) Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej dokonał analizy stwierdzonego w toku kontroli naruszenia w kontekście podstaw do wszczęcia postępowania zmierzającego do wymierzenia kary administracyjnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 w/w ustawy.

 

Obecnie wymogi dotyczące informacji na temat żywności uregulowane są w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywy Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011r., s. 18 z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem 1169/2011”, które jest aktem prawnym obowiązującym wprost w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

 

Uwzględniając zaistniałą zmianę w przepisach, wykazane w toku kontroli naruszenie art. 6 ust. 2 ustawy zakwalifikowano w niniejszym postępowaniu jako naruszenie art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1169/2011, zgodnie z którym informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji.

 

Mając powyższe na uwadze pismem z dnia 20 lutego 2015r., Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu 1 partii napoju spirytusowego – „Wódka Żołądkowa Gorzka” nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonym w art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1169/2011.

 

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił
i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno- spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i  oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Aktualnie, jak wskazano powyżej, wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych u danego przedsiębiorcy uregulowane zostały w rozporządzeniu 1169/2011.

 

Przepis art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1169/2011, stanowi, iż informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji

 

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub – jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii – importer danego środka na rynek Unii.

 

Przywołana wyżej ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

 

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.
 

Nadto zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 3 rozporządzenia 1169/2011, obowiązującego od 13 grudnia 2014r., podmioty działające na rynku spożywczym, które nie mają wpływu na informacje na temat żywności, nie mogą dostarczać żywności, o której wiedzą lub w stosunku do której mają podejrzenia – w oparciu o informacje posiadane w ramach działalności zawodowej, że jest niezgodna z mającym zastosowaniem prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz wymaganiami odpowiednich przepisów.

 

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

 

W świetle powyższego strona, odpowiada za wprowadzenie do obrotu handlowego ww. artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego jakości handlowej.

 

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) kary pieniężne, o których mowa m. in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

W odniesieniu do zakwestionowanej  partii artykułu rolno-spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż  oznaczenie napoju spirytusowego, który nie zawiera minimalnej mocy alkoholu, wymaganej dla danego środka spożywczego nazwą „wódka” wprawdzie wprowadza konsumentów w błąd i stanowi naruszenie obowiązujących przepisów prawa, aczkolwiek oceniając stopień szkodliwości czynu w tym zakresie organ wziął pod uwagę okoliczność, że stwierdzona nieprawidłowość dotyczyła niewielkiej partii środka spożywczego (tj. 3 butelki). Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę również to, iż przedmiotowy środek spożywczy nie jest powszechnie spożywany przez konsumentów.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym obrót artykułami spożywczymi, i powinny być mu znane przepisy dotyczące obrotu takimi środkami. Strona należy zatem do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze. W odniesieniu do stwierdzonych w toku kontroli nieprawidłowości dotyczących oznakowania środków spożywczych organ uznał, iż w tym zakresie strona ponosi winę z racji tego, że wprowadzając do obrotu środki spożywcze strona miała możliwość zweryfikowania napisów umieszczonych na opakowaniach jednostkowych zakwestionowanych produktów. Przy ocenie stopnia zawinienia strony organ uwzględnił również postawę strony po ujawnieniu nieprawidłowości – strona w toku kontroli wycofała z obrotu zakwestionowany produkt.

 

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę okoliczność, że poza stwierdzonymi nieprawidłowościami, środek spożywczy spełniał stawiane im w obowiązujących przepisach prawa wymagania.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, że strona nie była dotychczas kontrolowana przez tut. organ.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. kryterium wielkości obrotów, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie oświadczenia uzyskanego w toku kontroli stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013r., poz. 672 ze zm.), strona należy do kategorii tzw. „mikroprzedsiębiorców”, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym jest najmniejszy spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców, o których mowa w ww. ustawie. Z tego też względu oraz z uwagi na to, że  pięciokrotna wartość korzyści majątkowej z tytułu wprowadzenia do obrotu przedmiotowego środka spożywczego nie przekracza kwoty 500 zł (najniższy możliwy wymiar kary  z art. 40 a ust.1pkt 3 ustawy o jakości) organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki i wymiar kary pieniężnej. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Po szczegółowej analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności i czynników, które ustawa o jakości nakazuje wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej brać pod uwagę w toku prowadzonego postępowania administracyjnego z tytułu naruszenia jej przepisów, organ stwierdził, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Biorąc pod uwagę fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500,00 złotych, uznać należy, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, a mianowicie kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia w kontekście jego wagi i stopnia szkodliwości. Swoje przekonanie organ oparł również na obowiązującej w prawie administracyjnym zasadzie proporcjonalności, która nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem.

Ponadto strona uzyskała wiedzę, co do możliwości występowania podobnych nieprawidłowości w zakresie oznakowania, wpływających na jakość wprowadzanych przez niego do obrotu artykułów spożywczych.

 

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej  zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy, w całości za bezprzedmiotowe.

 

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r. poz. 148 ze zm.), do postępowania przed organami Inspekcji w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

 

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo części, w związku z powyższym Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji.

 

Pouczenia:

1. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej

 Ewa Kryjom

                                                                                              ..…………………………………

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

 

Otrzymują:

1. Bernadetta Gomułka, P.H.U Impuls Bernadetta Gomułka Sklep Spożywczy ALF

ul. Włodzimierza Ostoi-Zagórskiego 8A, 71-810 Szczecin                           

1. a/a.