ZKŻ.8361.29.2016

Koszalin, 20 lipca 2016 roku

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

………………………………………..

(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

Dariusz Znamirowski

Firma przedsiębiorcy:

P.H.U. „DAR&CAR”

Dariusz Znamirowski

ul. Połczyńska 10 g

78-200 Białogard

DECYZJA nr ZKŻ.8361.29.2016

nakładająca karę pieniężną

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na przedsiębiorcę Dariusza Znamirowskiego wykonującego działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. „DAR&CAR” Dariusz Znamirowski w Białogardzie przy ul. Połczyńskiej 10 g karę pieniężną w wysokości 350 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt złotych) z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w związku z naruszeniem § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 2121) z uwagi na to, iż w miejscu świadczenia usług nie uwidoczniono cen za usługi naprawy i wymiany opon samochodowych.

Uzasadnienie

W dniach 24 i 26.02.2016 r. na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15.12.2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniem nr ZKŻ/U-30/2016, inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u  przedsiębiorcy Dariusza Znamirowskiego wykonującego działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. „DAR&CAR” Dariusz Znamirowski zwanego dalej również „stroną”, w zakładzie usługowym - serwisie opon w Białogardzie przy ul. Połczyńskiej 10 g.

W toku kontroli, zgodnie z zakresem przedmiotowym określonym w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli, dokonano oceny m.in. prawidłowości uwidocznienia cen pod kątem przepisów ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915), dalej również „ustawy”, oraz wymogów rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 2121), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

W związku z powyższym ustalono, że w zakładzie kontrolowanego, będącym miejscem świadczenia usług przedsiębiorca nie udostępnił cennika świadczonych usług naprawy i wymiany opon samochodowych przez co nie uwidocznił cen tych usług. Powyższy stan faktyczny stanowi naruszenie obowiązków określonych w art. 4 ust. 1 ustawy w związku z § 11 ust. 1 rozporządzenia.

W związku z ustaleniami kontroli do przedsiębiorcy skierowano wystąpienie pokontrolne, wzywające do usunięcia stwierdzonych uchybień. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 12.04.2016 r. (data wpływu 22.04.2016 r.) kontrolowany poinformował, że uchybienia zostały usunięte - cennik usług został uwidoczniony.

Mając na względzie dokonane ustalenia, pismem z dnia 21 czerwca 2016 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem § 11 ust. 1 rozporządzenia z uwagi na brak cennika świadczonych usług.

Jednocześnie w ww. piśmie stronę poinformowano o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Strona nie skorzystała z przysługujących jej uprawnień. Udzieliła natomiast żądanej informacji o wielkości obrotów i przychodu w 2015 r.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

W myśl art. 4 ust. 1 zd. 1 ustawy w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. Zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia:

1)   sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych towarów (usług),

2)   wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidocznienie ceny jednostkowej towarów (usług)

- mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności informacji o cenie, a także uwzględniając przypadki, gdy uwidocznienie ceny jednostkowej towaru (usługi) nie byłoby przydatne ze względu na rodzaj lub przeznaczenie towaru (usługi).

W dniu 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 2121).

Stosownie do przepisu § 11 ust. 1 rozporządzenia w miejscu świadczenia usług udostępnia się cennik w miejscu ogólnodostępnym i dobrze widocznym dla konsumentów.

Ustawa w art. 6 ust. 1 stanowi, że jeżeli przedsiębiorca nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 4, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 20.000 zł.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 3 tej ustawy, przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej uwzględnia się stopień naruszenia obowiązków oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, a także wielkość jego obrotów i przychodu.

Mając na względzie powyższe, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do nałożenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 3 ustawy o informowaniu o cenach, wszystkie przewidziane w nim kryteria wymiaru kary. Uwzględnił dodatkowo przesłanki określone w art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U.UE.L.1998.80.27, Dz.U.UE-sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Dokonując zatem oceny stopnia naruszenia obowiązków przedsiębiorcy uwzględniono, że obowiązek dotyczący uwidocznienia cen w zakładach, w których świadczone są usługi, polega na udostępnieniu w miejscu świadczenia tych usług cennika w ten sposób, aby znajdował się on w miejscu ogólnodostępnym i dobrze widocznym dla konsumentów. Ceny za usługi podaje się w cenniku wraz z dokładnym określeniem ich rodzaju i zakresu, w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. W niniejszej sprawie stwierdzono, że w miejscu świadczenia usług brak było cennika usług naprawy i wymiany opon samochodowych świadczonych przez przedsiębiorcę. Przez to przedsiębiorca nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku w zakresie uwidocznienia cen w swoim zakładzie, naruszając tym samym bardzo poważnie zarówno przepisy rozporządzenia, jak i obowiązki wynikające wprost z art. 4 ust. 1 ustawy.

Powyższym uchybieniem przedsiębiorca naruszył istotnie interes konsumentów w zakresie prawa do informacji o cenach świadczonych przez siebie usług. Nie uwidaczniając w ogóle cen strona pozbawiła konsumentów możliwości porównania stosowanych przez siebie cen z cenami usług tego samego rodzaju, świadczonych przez innych przedsiębiorców. Brak cen powodował, że konsumenci mogli zapłacić za określoną usługę każdą cenę, o dowolnej wysokości, a tym samym brak było obiektywnego i jednoznacznego odnośnika wartości usług wyrażonych w jednostkach pieniężnych, którą obowiązani są zapłacić. Zauważyć należy, że ceny należą do podstawowych, istotnych elementów zawieranych umów sprzedaży wpływających na wybór konsumentów. Ich brak pozbawia konsumentów możliwości rozważenia przedstawionej oferty i podjęcia świadomej decyzji dotyczącej zawarcia określonej umowy z określonym kontrahentem, a przez to ogranicza swobodę zawierania umów. I na ocenę tej okoliczności w żaden sposób nie wpływa podnoszony przez stronę w swoim oświadczeniu złożonym w toku kontroli fakt, że strona każdorazowo osobiście informuje klienta o przewidywanym koszcie usługi, a nawet często obniża ostateczną cenę usługi na prośbę klienta. Taka praktyka nie zmienia bowiem faktu braku obiektywnego źródła informacji o cenach w zakładzie usługowym strony dostępnego dla konsumentów bez podejmowania w tym zakresie werbalnego kontaktu z przedsiębiorcą. Uwidocznienie cen usług w cenniku nie wyłącza oczywiście możliwości dobrowolnych negocjacji w zakresie ich ostatecznej wysokości, niemniej jednak udostępnienie cennika usług z uwidocznionymi w nim cenami tych usług jest podstawowym obowiązkiem przedsiębiorcy w zakresie realizacji prawa konsumentów do informacji o wysokości cen.

Przy ocenie dotychczasowej działalności przedsiębiorcy organ uwzględnił okoliczność, że przedsiębiorca nie był wcześniej objęty kontrolą organu w zakresie przestrzegania przepisów ustawy. Uwzględniono również fakt usunięcia przez przedsiębiorcę stwierdzonego uchybienia poprzez sporządzenie i uwidocznienie cennika, o czym przedsiębiorca poinformował w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne. Z drugiej strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, iż przedsiębiorca długo wykonuje działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług, tj. od lipca 1998 r. i powinien wykazać się znajomością przepisów dotyczących wykonywanej działalności istotnych z punktu widzenia interesów i praw konsumentów oraz dbałością o ich przestrzeganie.

Biorąc pod uwagę trzeci czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie przedłożonej przez stronę informacji stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii mikroprzedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym jest nieznaczny.

Mając na uwadze ustalenia kontroli i dokonaną ocenę wyżej opisanych kryteriów, a także uwzględniając fakt, że górna granica wymiaru kary w przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 4 ustawy wynosi 20000 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że w sprawie uzasadnione jest nałożenie na przedsiębiorcę na podstawie przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o informowaniu o cenach kary pieniężnej w wysokości 350 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt złotych).

Wskazać w tym miejscu należy, że cechą charakterystyczną sankcji administracyjnej, a taką właśnie jest kara pieniężna nakładana na podstawie przepisów ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług, jest jej automatyczne stosowanie wobec podmiotu ponoszącego przypisaną mu obiektywną odpowiedzialność za naruszenie ciążących na nim obowiązków. Samo zaś stwierdzenie - udowodnienie faktu braku właściwej informacji w zakresie m.in. cen za usługi jest wystarczającą przesłanką do nałożenia kary pieniężnej. Nie ma przy tym znaczenia czy niedopełnienie obowiązku uwidocznienia cen w określony sposób nastąpiło z winy (umyślnej czy nieumyślnej) danego podmiotu, czy też nie. Dodatkowo wskazać należy, że ustawa nie przewiduje możliwości badania przez organ Inspekcji Handlowej istnienia winy, bądź jej braku po stronie podmiotu, u którego ujawniono nieprawidłowości. Zatem samo stwierdzenie w wyniku kontroli, że określony podmiot nie zrealizował ciążącego na nim obowiązku ustawowego powoduje konieczność nałożenia kary pieniężnej, która jest karą administracyjną.

Przy ustalaniu wysokości kary uwzględniono wymagania art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U.UE.L.1998.80.27, Dz.U.UE-sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone naruszenia, wymierzona kwota kary spełnia te wymagania.

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji. W związku z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 7 ust. 1 i 3 ustawy o informowaniu o cenach karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

2. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Z up. Zachodniopomorskiego

Wojewódzkiego Inspektora

Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

.........................................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

5