Informacja o wynikach kontroli legalności i rzetelności działania podmiotów w zakresie sprzedaży towarów na odległość

Realizując program kontroli w powyższym zakresie Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Szczecinie wraz z Delegaturą w Koszalinie przeprowadził łącznie 21 kontroli. Dwudziestu przedsiębiorców prowadziło sprzedaż różnego rodzaju produktów, jeden natomiast sprzedaż wyłącznie usług internetowych.
Nieprawidłowości stwierdzono w trakcie 17  kontroli.
Badaniem objęto 1150 partii produktów oraz 15 partii usług.  Zakwestionowano 420 partii produktów.

Kontrola sprzedawcy usług internetowych spowodowana była informacją od konsumenta, który wskazywał na różnicę pomiędzy ceną uwidocznioną w opisie produktu, a ceną obowiązującą po przejściu do „koszyka”.

Ustalenia kontroli, w odniesieniu do poszczególnych punktów programu, przedstawiają się następująco:

1.    Legalność prowadzonej działalności.

Kontrolowani przedsiębiorcy prowadzili działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej bądź na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Wszyscy przedsiębiorcy prowadzili działalność zgodnie z zakresami określonymi we wpisach. Nieprawidłowości nie stwierdzono.

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r., poz. 221 ze zm.) wszyscy przedsiębiorcy umieszczali na swoich stronach internetowych dane firmy przedsiębiorcy, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz adres. Nieprawidłowości nie stwierdzono.

2.    Prawidłowość przekazywania konsumentom informacji o cenach oferowanych produktów.

Sprawdzono prawidłowość uwidaczniania cen towarów oferowanych do sprzedaży pod kątem ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2023 r., poz. 168) oraz wymogów rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 19 grudnia 2022 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 2776).

Wytypowano 1137 partii towarów oferowanych do sprzedaży na stronach internetowych kontrolowanych przedsiębiorców. Nieprawidłowości stwierdzono u 9 przedsiębiorców.

Stwierdzono, że:

•  przy sprawdzonych partiach towarów uwidocznione były ceny towarów w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, co było zgodne z art. 4 ust. 1ww. ustawy oraz § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia,
•  przy 393 partiach towarów przeznaczonych do sprzedaży według objętości i masy nie uwidoczniono cen jednostkowych, co było niezgodne z art. 4 ust. 1 ww. ustawy w związku z § 3 i § 4 ww. rozporządzenia (dotyczyło to 8 przedsiębiorców),
•  przy 10 partiach produktów (na 40 partii zbadanych) stwierdzono, że dokonano wyliczenia procentowej obniżki cen w stosunku do cen regularnych nie w stosunku do ceny z okresu 30 dni przed wprowadzeniem obniżki; ponadto ceny po obniżce wyliczone w oparciu o podany procent były niezgodne z podanymi na stronie internetowej sklepu, co było niezgodne z art. 4 ust. 2 ww. ustawy (dotyczyło to jednego przedsiębiorcy).

Sześciu przedsiębiorców usunęło nieprawidłowości w trakcie kontroli, tj. uwidoczniło ceny jednostkowe oraz prawidłowo wyliczyło wartości obniżki. Do trzech przedsiębiorców skierowano wystąpienie pokontrolne z wnioskiem o uzupełnienie cen jednostkowych przy produktach. Przedsiębiorcy poinformowali o usunięciu nieprawidłowości.
W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami zostanie wszczętych dziewięć postępowań administracyjnych w sprawie nałożenia kary.

Ponadto w przypadku jednej kontroli spółka zajmowała się sprzedażą usług internetowych (np. sprzedaż oprogramowania, sprzedaż domen). Sprawdzono 15 usług oferowanych
przez przedsiębiorcę. Nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie uwidaczniania cen. Informacja zgłoszona przez konsumenta nie potwierdziła się.

3.    Prawidłowość i rzetelność informacji przekazywanych konsumentom.

Na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r., poz. 287 ze zm.) sprawdzono prawidłowość i rzetelność informacji przekazywanych konsumentom. Na podstawie ofert oraz informacji zawartych w zakładkach sklepu stwierdzono, że na stronach kontrolowanych przedsiębiorców:
-      w sposób wyraźny, na początku składania zamówienia wskazano jasne, czytelne i w sposób nie budzący wątpliwości informacje o ograniczeniach dotyczących dostarczania oraz akceptowanych sposobach płatności, zgodnie z art. 18 ww. ustawy – nieprawidłowości stwierdzono u jednego przedsiębiorcy, który nie informował konsumentów o ograniczeniach dotyczących dostarczania,
-      zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy bezpośrednio przed złożeniem zamówienia przedsiębiorca dostarczał konsumentowi w sposób jasny i widoczny informacje o:

•  głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobie porozumiewania się z konsumentem, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy,
•  łącznej cenie, a także opłatach za dostarczenie towaru (…), zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy – nieprawidłowości stwierdzono u jednego przedsiębiorcy, który nie wskazał  informacji o wysokości opłat za dostarczenie towaru; kontrolowany po zakończeniu kontroli poinformowano o poprawieniu regulaminu,
• obowiązku zapłaty za zamówienie, zgodnie z art. 17 ust. 2 i 3 ww. ustawy – nieprawidłowości stwierdzono u 2 przedsiębiorców, tj.:

-    pierwszy przedsiębiorca – na stronie internetowej podczas składania zamówienia dostępne były przyciski „zamawiam” oraz „potwierdzam zakup”. Powyższe nie spełniało wymagań art. 17 ust. 2 i 3 ww. ustawy. Do ww. przedsiębiorcy skierowano wystąpienie pokontrolne z wnioskiem o usunięcie stwierdzonego uchybienia. Ww. poinformowała, że oznaczyła przycisk używany do złożenia zamówienia jako: „zamówienie z obowiązkiem zapłaty”,
-    drugi przedsiębiorca – nie wskazał informacji, że zamówienie pociąga za sobą obowiązek zapłaty, co jest niezgodne z art. 17 ust. 2 ww. ustawy.

Ponadto sprawdzono czy przedsiębiorcy zamieszczają na swoich stronach internetowych informacje zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, dostosowując je do konkretnej kontroli.

W przypadku jednego przedsiębiorcy po analizie regulaminu sklepu internetowego i innych zakładek stwierdzono, że konsument nie był informowany o:
-    opłatach za transport, dostarczenie, usługi pocztowe, co wymagane jest w art. 12 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o prawach konsumenta,
-    zasadach dostępu do procedur korzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń, co jest wymagane w art. 12 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy o prawach konsumenta.
Przedsiębiorca po kontroli poinformował, że regulamin został poprawiony.

W przypadku jednego przedsiębiorcy po analizie regulaminu sklepu internetowego i innych zakładek stwierdzono, że konsument nie był informowany o:
-    terminie zapłaty, co wymagane jest w art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o prawach konsumenta,
-    przewidzianej przez prawo odpowiedzialności przedsiębiorcy za zgodność świadczenia z umową, co wymagane jest w art. 12 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy o prawach konsumenta.
Ponadto stwierdzono, że w przedmiotowym regulaminie:
-    w rozdz. VI pkt 1, gdzie była mowa o treści art. 12 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o prawach konsumenta, tj. „Klient (…) może odstąpić, bez podania przyczyny od umowy (…)” brak było zapisu „(…) i bez ponoszenia kosztów (…)”,
-    w rozdz. III pkt 17 był zapis "Realizacja zamówień poza granicę Rzeczpospolitej Polskiej nie jest na dzień dzisiejszy możliwa", co było sprzeczne z treścią "Wysyłka za granicę jest realizowana", którą ujęto w zakładce FORMY DOSTAWY.
Ww. kontrolowany przedsiębiorca uzupełnił wszystkie brakujące i sprzeczne informacje na stronie internetowej w trakcie kontroli.

W przypadku dwóch przedsiębiorców będących wspólnikami spółki cywilnej analizując informacje umieszczone na stronie internetowej stwierdzono,  że:

•  konsument nie był informowany o numerze telefonu, pod którym może szybko i efektywnie kontaktować się z przedsiębiorcą, co jest   wymagane w art. 12 ust. 1 pkt 3) ww. ustawy o prawach konsumenta,
• w § 1 pkt 11 a) regulaminu podano w odniesieniu do jednego z przedsiębiorców inne stałe miejsce wykonywania działalności niż wynikało to z CEiDG,
• w § 9 pkt 3 regulaminu podano, że: „Konsument (…) może odstąpić od Umowy sprzedaży składając Sprzedawcy oświadczenie o odstąpieniu. Oświadczenie to może zostać złożone przykładowo pisemnie na adres Sprzedawcy, tj. (…) ul. Gdańska (…) podczas, gdy w zakładce „Gwarancja i zwroty” adres do zwrotów to: „ul. Bohaterów Getta Warszawskiego”.

Ww. kontrolowani przedsiębiorcy uzupełnili wszystkie brakujące i sprzeczne informacje na stronie internetowej w trakcie kontroli.

W przypadku kolejnego przedsiębiorcy konsument nie był informowany o możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasadach dostępu do tych procedur, co było niezgodne z art. 12 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy.
Ww. kontrolowany przedsiębiorca uzupełnił brakujące informacje na stronie internetowej w trakcie kontroli.

W przypadku pozostałych przedsiębiorców nieprawidłowości nie stwierdzono. Zamieszczono wszystkie wymagane i adekwatne informacje.

We wszystkich przypadkach informacje w regulaminach zostały umieszczone w sposób czytelny i wyrażony prostym językiem, zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy o prawach konsumenta.
             
Na stronach internetowych umieszczono wzory formularza odstąpienia od umowy.

     Analizując wzór „Oświadczenia o odstąpieniu od umowy zawartej na odległość” jednego przedsiębiorcy stwierdzono, że brak było:

•    imienia i nazwiska przedsiębiorcy oraz jego adresu e-mail,
•    daty podpisania dokumentu,

 co wymagane jest w załączniku nr 2 do ww. ustawy o prawach konsumenta.

     Analizując wzór „Formularza odstąpienia od umowy” drugiego przedsiębiorcy stwierdzono, że brak było:

•    imienia i nazwiska przedsiębiorcy oraz jego adresu e-mail,
•    daty zawarcia umowy/odbioru,

 co wymagane jest w załączniku nr 2 do ww. ustawy o prawach konsumenta.

Analizując „Wzór formularza odstąpienia od umowy” trzeciego przedsiębiorcy stwierdzono, że w treści formularza brak było nazwy przedsiębiorcy, co wymagane jest w załączniku nr 2 do ww. ustawy o prawach konsumenta. Ponadto ww. przedsiębiorca udostępnił na stronie internetowej „Formularz zwrotu”, w którym nie zawarto: nazwy przedsiębiorcy, zapisu „Ja/My niniejszym informuję/informujemy o moim/naszym odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów/ umowy dostawy następujących towarów/ umowy o dzieło polegającej na wykonaniu następujących towarów/ o świadczenie następującej usługi”, daty zawarcia umowy, adresu konsumenta, co wymagane jest w załączniku nr 2 do ww. ustawy o prawach konsumenta.
Ponadto analizując informacje umieszczone na stronie internetowej ww. przedsiębiorcy stwierdzono, na podstawie konkretnego produktu „dodanego do koszyka”, że możliwa jest płatność za pobraniem, co nie zostało wyszczególnione  w regulaminie sklepu w pkt 4.3.6.

Na stronie internetowej przedsiębiorców - wspólników spółki cywilnej w regulaminie był umieszczony „Formularz zwrotu - odstąpienia od umowy”, w treści, którego nie zawarto:

• zapisu: „Ja/My niniejszym informuję/informujemy o moim/naszym odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów/ umowy dostawy następujących towarów/ umowy o dzieło polegającej na wykonaniu następujących towarów o świadczenie następującej usługi”,
• podpisu konsumenta (jeżeli formularz jest przesyłany w wersji papierowej),
• daty,

co wymagane jest w załączniku nr 2 do ww. ustawy o prawach konsumenta.

Ponadto w ww. formularzu jako pełny adres pocztowy przedsiębiorców wskazano: (…), ul. Gdańska ” podczas, gdy w zakładce „Gwarancja i zwroty” adres do zwrotów to: „ul. Bohaterów Getta Warszawskiego (…)”.

Ww. kontrolowani uzupełnili i skorygowali informacje w formularzach w trakcie kontroli.

Ponadto w toku kontroli stwierdzono, że kontrolowani przedsiębiorcy:

• przekazywali konsumentowi potwierdzenie zawarcia umowy na odległość na trwałym nośniku (faktura Vat lub paragon fiskalny) w chwili dostarczenia rzeczy – zgodnie z art. 21 ustawy o prawach konsumenta,
• zapewniali możliwość oświadczenia o odstąpieniu od umowy drogą elektroniczną przy wykorzystaniu wzoru formularza odstąpienia od umowy lub przez złożenie oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy – zgodnie  z art. 30 ww. ustawy,
• niezwłocznie, nie później, niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia od konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwracali konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy – zgodnie  z art. 32 ww. ustawy,
• zwracali konsumentowi poniesione przez niego koszty przesyłki, z wyjątkiem sytuacji, gdy konsument wybrał sposób dostarczenia rzeczy inny, niż najtańszy zwykły sposób dostarczenia oferowany przez przedsiębiorcę (wówczas konsument nie otrzymuje zwrotu poniesionych przez niego dodatkowych kosztów) – zgodnie z art. 33 ww. ustawy.

Niezależnie od powyższego w  przypadku  jednego przedsiębiorcy w regulaminie sklepu  zawarto w:

• części V „Reklamacje i zwroty” informację o treści: ”w terminie 21 dni od daty otrzymania przez Sklep zwrotu towaru Sklep przeleje na rachunek bankowy Kupującego, z którego dokonana została płatność za towar kwota równa wartości zakupionego towaru + koszty przesyłki Kupującego, jeśli były doliczone”. Dotyczyło to sytuacji odstąpienia od umowy przez konsumenta. Zapis jest niezgodny z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ w myśl tego przepisu przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później  niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia towaru,
• punkcie 9 ww. regulaminu, w przypadku zwrotu towaru wskazany został sposób zwrotu płatności poprzez przelanie środków na rachunek bankowy, bez zaznaczenia, że zwrotu płatności dokonuje się przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty, jakiego użył konsument, chyba że konsument wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami  - zapis jest niezgodny z art. 32 ust. 2 ww. ustawy.

W trakcie kontroli przedsiębiorca poprawił zapisy w regulaminie.

W przypadku drugiego przedsiębiorcy stwierdzono, że w § 5 pkt 22 regulaminu zapis „Jeżeli treść cyfrowa lub usługa cyfrowa są niezgodne z umową, konsument lub przedsiębiorca z uprawnieniami konsumenta może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy (…) podczas gdy art. 43 m ust. 1 ustawy Prawo konsumenta stanowi „Jeżeli treść cyfrowa lub usługa cyfrowa są niezgodne z umową, konsument może żądać doprowadzenia do ich zgodności z umową”.
W związku z tym do kontrolowanego zostało przesłane wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi ww. poinformował, że regulamin w tym zakresie został zmieniony.

4.     Oznaczenia produktów, które podlegają odrębnym przepisom.

Kontrolowani przedsiębiorcy oferowali do sprzedaży produkty żywnościowe, nieżywnościowe oraz usługi informatyczne.
Podczas prowadzonych 21 kontroli sprawdzono 72 produkty, dla których w przepisach odrębnych określono dodatkowe wymagania. W związku z powyższym sprawdzono:
a)    21 partii wyrobów kosmetycznych (podczas 5 kontroli),
b)    37 partii produktów włókienniczych (podczas 8 kontroli),
c)    9 partii sprzętu elektrycznego i elektronicznego (podczas 2 kontroli),
d)    5 partii obuwia (podczas 1 kontroli).

W jednym przypadku przedsiębiorca nie posiadał na stanie magazynowym produktów.
W jednym przypadku przedmiotem działalności była sprzedaż usług internetowych.

WYROBY KOSMETYCZNE
W 5 kontrolach łącznie sprawdzono 21 partii produktów kosmetycznych w oparciu
o przepisy:

• ustawy z 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2227 ze zm.),
• rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (Dz. Urz. UE L z dnia 22 grudnia 2009 r., nr 342, str. 59 ze zm.),
• rozporządzenia Komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. określającego wspólne kryteria dotyczące uzasadniania oświadczeń stosowanych w związku z produktami kosmetycznymi (Dz. Urz. UE. L z dnia 11 lipca 2013 r., nr 190, str. 31).

Stwierdzono, że na pojemnikach i opakowaniach zewnętrznych wszystkich partii produktów kosmetycznych znajdowały się nieusuwalne, łatwe do odczytania i widoczne informacje, tj.:

• zarejestrowana firma oraz adres osoby odpowiedzialnej,
• numer partii produktu lub oznaczenia pozwalające na identyfikację produktu kosmetycznego,
• wykaz składników poprzedzony określeniem „ingredients”,

co zgodne było z przepisem określonym w art. 19 ust. 1 lit. a), e), g) w związku z art. 6 ust. 2 tiret pierwszy ww. rozporządzenia nr 1223/2009.

Stwierdzono również, że zgodnie z art. 19 ust. 5 w związku z art. 6 ust. 2 tiret drugi rozporządzenia nr 1223/2009 jw. informacje wymienione w art. 19 ust. 1 lit. b), c) i f) podane były w języku określonym przepisami państwa członkowskiego, w którym dany produkt był udostępniany użytkownikowi końcowemu. Powyższe zgodne było również z art. 4 ww. ustawy –  produkty oznakowane były w języku polskim.

Sprawdzone produkty kosmetyczne posiadały nieprzekroczone terminy trwałości.

W oparciu o przepis art. 20 ust. 1 ww. rozporządzenia nr 1223/2009 oraz art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 655/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. określającego wspólne kryteria dotyczące uzasadniania oświadczeń stosowanych w związku z produktami kosmetycznymi (Dz. U. UE L z dnia 11 lipca 2013 r., nr 190, str. 31), sprawdzono zamieszczone na opakowaniach badanych produktów kosmetycznych oświadczenia (deklaracje marketingowe - claims), które służą przede wszystkim do informowania konsumentów o właściwościach i cechach produktów. Nieprawidłowości w badanym zakresie nie stwierdzono.
Ponadto sprawdzono prawidłowość obrotu kosmetykami w zakresie ograniczeń i zakazu stosowania niektórych substancji. Nie stwierdzono, aby produkty kosmetyczne wytypowane do kontroli zawierały określone ww. rozporządzeniem nr 1223/2009 dotyczącym produktów kosmetycznych substancje, tj.:

• substancje niedozwolone wymienione w załączniku nr II do ww. rozporządzenia,
• substancje podlegające ograniczeniom, które nie są stosowane zgodnie z ograniczeniami określonymi w załączniku nr III do ww. rozporządzenia,
• barwniki inne niż wymienione w załączniku nr IV do ww. rozporządzenia,
• substancje konserwujące inne niż wymienione w załączniku nr V do ww. rozporządzenia,
• substancje promieniochronne inne niż wymienione w załączniku nr VI do ww. rozporządzenia.

WYROBY WŁÓKIENNICZNE
W 8 kontrolach łącznie sprawdzono 37 partii produktów w oparciu o przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1007/2011 z dnia 27 września 2011 r. w sprawie nazewnictwa włókien tekstylnych oraz etykietowania i oznakowywania składu surowcowego wyrobów włókienniczych, a także uchylenia dyrektywy Rady 73/44/EWG oraz dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 96/73/WE i 2008/121/WE (Dz. U. UE L 272/1 ze zm.).
Zakwestionowano 10 partii produktów włókienniczych podczas 2 kontroli.

Podczas 1 kontroli stwierdzono, że na wszywkach 5 partii produktów włókienniczych, w opisach składów surowcowych użyto nazw włókien tekstylnych (VISCOSE, VISCOSA, VISCOSE, COTTON), sporządzonych w języku innym niż język polski, co jest niezgodne z wymaganiami art. 16 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 ww. rozporządzenia (załącznik I). Ustalono także, że w ofercie na stronie internetowej ww. przedsiębiorcy w odniesieniu do 2 wyrobów włókienniczych zawartość procentowa włókien w masie całkowitej wszystkich włókien składowych nie została podana w porządku malejącym, co narusza art. 16 ust. 1 w związku z art. 9 ust. 1 ww. rozporządzenia. Nieprawidłowości usunięto w toku kontroli.

Ponadto 1 przedsiębiorca udostępniając wyroby włókiennicze za pośrednictwem strony internetowej w opisach składów surowcowych 5 produktów użył nazw włókien (POLYAMIDE, POLYESTER, ELASTANE), sporządzonych w języku innym niż język polski, co jest niezgodne z  art. 16 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 (załącznikiem I) ww. rozporządzenia. Przedsiębiorca usunął nieprawidłowości w trakcie kontroli.

Do oznakowania pozostałych ocenianych wyrobów włókienniczych oraz informacji o składach surowcowych podanych na stronach internetowych uwag nie wniesiono.

Kontrolowani przedsiębiorcy udostępniając wyroby włókiennicze na rynku podali opis składu surowcowego w sposób czytelny i widoczny. Informacje te były wyraźnie widoczne dla konsumenta przed dokonaniem zakupu drogą elektroniczną.

Stwierdzono również, że na stronach internetowych przy ww. wyrobach włókienniczych:

• w opisie składu surowcowego nazwy włókien tekstylnych były sporządzone w języku polskim, zgodnie z wymaganiami art. 16 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 ww. rozporządzenia (załącznikiem nr 1),
• zawartość procentowa włókien w masie wszystkich włókien składowych była w porządku malejącym, zgodnie z  art. 9 ust.1 ww. rozporządzenia.

 Nieprawidłowości nie stwierdzono.

W sklepie stacjonarnym jednego przedsiębiorcy była oferowana do sprzedaży 1 partia wyrobów włókienniczych, tj. ubranie treningowe. Sprawdzono oznaczenia ww. wyrobu włókienniczego w oparciu o przepisy ww. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1007/2011. Stwierdzono, że ww. wyrób włókienniczy:

• oznakowano informacją o jego składzie surowcowym; etykieta dołączona do produktu oraz oznakowanie znajdujące się bezpośrednio na  produkcie (poprzez wszycie) było trwałe, czytelne, widoczne i łatwo dostępne, a  w  przypadku etykiety – starannie przymocowane, zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. rozporządzenia,
• nie posiadał części nietekstylnych pochodzenia zwierzęcego, w związku z czym nie posiadał na etykiecie sformułowania „Zawiera nietekstylne części pochodzenia zwierzęcego”, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. rozporządzania,
• w opisie składu surowcowego zawierał nazwy włókien tekstylnych sporządzone w języku polskim, co było zgodne z wymaganiami art. 16 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 ww. rozporządzenia (załącznikiem nr 1),
• posiadał zawartość procentową włókien w masie wszystkich włókien składowych w porządku malejącym, co było zgodne z  art. 9 ust.1 ww. rozporządzenia.

   Nieprawidłowości nie stwierdzono.

SPRZĘT ELEKTRYCZNY I ELEKTRONICZNY
W 2 kontrolach łącznie sprawdzono 9 partii sprzętu elektrycznego przeznaczonego dla gospodarstw domowych, tj. spieniacz do mleka, ekspresy do kawy, młynek, czajnik, grzałki akwariowe, oświetlenie do akwarium) w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. z 2022 r., poz. 1622) Zakwestionowano 4 partie u 1 przedsiębiorcy.

W przypadku 4 badanych produktów brak było dołączonej informacji o potencjalnych skutkach dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności w sprzęcie niebezpiecznych: substancji, mieszanin oraz części składowych, co jest niezgodne z art. 13 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz stanowi naruszenie obowiązków dystrybutora określonych w art. 39 pkt 3 ww. ustawy. W trakcie kontroli przedsiębiorca wycofał ze sprzedaży zakwestionowany sprzęt.

Ponadto stwierdzono naruszenie art. 37 ust. 4 ww. ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Ww. przedsiębiorca na stronie internetowej lub w formie komunikatu nie przekazał w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi informacji dotyczących:
-    nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w punkcie sprzedaży, o ile zużyty sprzęt jest tego samego rodzaju i pełnił te same funkcje co sprzęt sprzedawany,
-   nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w miejscu dostawy tego sprzętu, o ile zużyty sprzęt jest tego samego rodzaju i pełnił te same funkcje co sprzęt dostarczony,
-   nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie przekracza 25 cm, bez konieczności zakupu nowego sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych w sklepach o powierzchni sprzedaży co najmniej 400 m2.
       
Kontrolowany przedsiębiorca nie przekazał również na swojej stronie internetowej lub w formie komunikatu informacji o punktach zbierania zużytego sprzętu, co jest niezgodne z art. 39 pkt 2 ww. ustawy. W związku z ustaleniami kontroli do przedsiębiorcy zostanie skierowane wystąpienie pokontrolne. Stwierdzono, że zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, bezpośrednio na każdym badanym sprzęcie, w sposób wyraźny, czytelny i trwały umieszczony był symbol selektywnego zbierania. Przedmiotowe oznakowanie było zgodne ze wzorem określonym  w załączniku nr 2 do ww. ustawy.
Ponadto do ocenianego sprzętu dołączona była informacja o zakazie umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami, wraz z wyjaśnieniem znaczenia oznakowania.           

OBUWIE
W 1 kontroli sprawdzono 5 partii obuwia w oparciu o przepisy w oparciu o przepisy art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. z 2021 r., poz. 222) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 2004 r. w sprawie dodatkowych wymagań dotyczących znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom (Dz.U.  nr 240, poz. 2409).
Na podstawie oględzin stwierdzono, że wszystkie partie obuwia były prawidłowo oznakowane poprzez umieszczenie łącznie piktogramów części obuwia oraz rodzajów materiałów, z których  części obuwia zostały wykonane. Ponadto  zawierały oznaczenia identyfikujące producentów.

W związku z ustaleniami kontroli:

•     skierowano 4 wystąpienia pokontrolne do kontrolowanych,
•     zostanie skierowane 1 wystąpienie pokontrolne do przedsiębiorcy w związku ze stwierdzonymi uchybieniami,
•     zostaną wszczęte postępowania administracyjne dotyczące nałożenia kary pieniężnej wobec 9 przedsiębiorców.

Beata Manios- rzecznik
Inspekcji Handlowej w Szczecinie
Tel. 91 4225239 wew. 46