ZKŻ.8361.137.2016

Koszalin, dnia 30 września 2016r.

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

………………………………………..

Tadeusz Rzeźnik

Firma przedsiębiorcy:

PPH „FARMER” Tadeusz Rzeźnik

ul. Goleniowska 3

72-105 Rurzyca

DECYZJA nr ZKŻ.8361.137.2016

wymierzająca karę pieniężną

Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3, art. 40a ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Tadeuszowi Rzeźnikowi wykonującemu działalność gospodarczą pod firmą: PPH „FARMER” Tadeusz Rzeźnik, z adresem głównego miejsca wykonywania działalności w Rurzycy przy ul. Goleniowskiej 3, karę pieniężną w wysokości 3821 zł (słownie: trzy tysiące osiemset dwadzieścia jeden złotych) obejmującą:

1. karę pieniężną w wysokości 1830 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset trzydzieści złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu 15 partii artykułów rolno-spożywczych oferowanych do sprzedaży bez opakowań, tj. wyrobów mięsnych - wędlin, o wartości 366,24 zł, nieodpowiadających wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29), gdyż w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano wykazu składników,

2. karę pieniężną w wysokości 1991 zł (słownie: jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt jeden złotych) nałożoną w okresie 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli, o którą podwyższono karę wymierzoną w pkt 1 sentencji decyzji w związku z ponownym wprowadzeniem do obrotu produktów tego samego rodzaju (wędlin) nieodpowiadających jakości handlowej ze względu na tę samą wadę (brak wykazu składników).

Uzasadnienie

W dniach 28.08.2015r. i 01.09.2015r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (aktualnie Dz. U. z 2016r., poz. 1059 ze zm.), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia urzędowej kontroli żywności nr ZKŻ/U-174/2015, inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Tadeusza Rzeźnika wykonującego działalność gospodarczą pod firmą PHU „FARMER” Tadeusz Rzeźnik, zwanego dalej również „stroną”, w sklepie mięsnym nr 52 w Koszalinie przy ul. F. Nowowiejskiego 2.

W toku kontroli stwierdzono wprowadzenie do obrotu 15 partii środków spożywczych oferowanych do sprzedaży bez opakowań, tj. wyrobów mięsnych - wędlin o wartości 366,24 zł, pod nazwami: kiełbasa śląska, kiełbasa jarmarczna, kiełbasa z wędzarni Jana, kiełbasa z beczki, kiełbasa polska, kiełbasa myśliwska, kiełbaski drobiowe z fileta, kiełbasa z szynki, parówki z szynki, kiełbasa parówkowa, pasztet kaszubski, szynka Rokosza, kabanosy, szynka z komina oraz kiełbasa ze schabem, wyprodukowanych przez kontrolowanego przedsiębiorcę i stwierdzono, że w miejscu ich sprzedaży, na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu, nie podano:

- imienia i nazwiska producenta, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), dalej również „rozporządzenia w sprawie znakowania”, oraz

- wykazu składników, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania.

W związku z powyższym stwierdzono, że taki stan faktyczny nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), dalej „ustawy o jakości”.

Dodatkowo w toku kontroli ustalono, że w miejscu niedostępnym dla konsumentów - na zapleczu sklepu - znajdowały się luźne kartki z wykazami składników, które udostępniano na życzenie konsumentów, zgodnie z informacją uwidocznioną na drzwiach urządzenia chłodniczego o treści: „Wykaz składników sprzedawanych produktów dostępny jest na życzenie klienta”.

W drugim dniu kontroli wykaz składników poddanych ocenie wędlin został uwidoczniony w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, do kontrolowanego przedsiębiorcy (strony w niniejszym postępowaniu) wystosowano wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 15.10.2015r. kontrolowany poinformował, że w związku z częstymi kradzieżami oraz wielokrotnym zniszczeniem kart produktów ekspedientka schowała wykaz składników z lady, natomiast informacja dotycząca tegoż wykazu umieszczona jest w widocznym miejscu na ścianie, więc klient jest poinformowany w jaki sposób najłatwiej uzyskać dostęp do ww. wykazu. Kontrolowany oświadczył również, że upomniał ekspedientkę o konieczności wyłożenia wykazu składników w miejscu dostępnym bezpośrednio dla klienta. Dodatkowo kontrolowany podniósł, że w przypadku większości wyrobów leżących w ladzie jest możliwość przeczytania składu z etykiet na opakowaniu zbiorczym bądź nadruku na batonach. W zakresie ustalenia dotyczącego braku imienia i nazwiska producenta w miejscu sprzedaży kontrolowany wyjaśnił, że informacje te zostały umieszczone na pierwszej stronie wykazu składników. Ponadto z uwagi na niepełną nazwę firmy na paragonie fiskalnym kontrolowany upomniał podmiot odpowiedzialny za obsługę kas sklepowych i zobowiązał go do niezwłocznego usunięcia błędu.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej poddał powyższą odpowiedź strony ocenie pod kątem przydatności dla niniejszego postępowania i stwierdził, że informacja uwidoczniona w miejscu sprzedaży o udostępnianiu wykazu składników na życzenie konsumenta nie spełnia przesłanki „bezpośredniej dostępności” przewidzianej w naruszonym przepisie rozporządzenia w sprawie znakowania. Zgodnie z tym przepisem wykaz składników powinien znajdować się w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu co oznacza, że konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z nim bez udziału osób trzecich oraz bez podejmowania dodatkowych czynności zmierzających do jego pozyskania (rozpytywania personelu sklepu). Okoliczność kradzieży i niszczenia kart produktów przez klientów nie zwalnia strony z obowiązku przestrzegania wymogu uwidocznienia wykazu składników produktów w miejscu ich sprzedaży dostępnym bezpośrednio konsumentom. Strona powinna tak zorganizować swoją działalność, by zapewnić spełnienie tego wymogu w sposób przewidziany przepisami. Wymóg uwidocznienia wykazu składników dotyczy co do zasady wszystkich produktów wprowadzonych do obrotu więc podniesiona w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne okoliczność uwidocznienia wykazu składników w przypadku większości produktów na etykietach opakowań „zbiorczych” bądź w formie nadruku na batonach również nie zwalnia strony z odpowiedzialności za brak stosownych informacji w odniesieniu do artykułów rolno-spożywczych poddanych ocenie w toku kontroli. Z ustaleń kontroli wynika, że ocenie poddano wyłącznie wyroby mięsne (wędliny) wyprodukowane przez kontrolowanego, które na wywieszce w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom oprócz nazwy, ceny i określenia „Farmer” nie posiadały innych wymaganych informacji. Niezależnie od powyższego z odpowiedzi strony wynika, że ma ona świadomość obowiązujących wymagań w zakresie uwidaczniania wykazu składników przy sprzedaży środków spożywczych bez opakowań.

W toku niniejszego postępowania Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił dodatkowo okoliczność, że w miejscu sprzedaży wyrobów mięsnych - wędlin, na wywieszkach przy produktach, umieszczony był człon firmy producenta, tj. określenie „Farmer”, a także okoliczność, iż kontrolowany Tadeusz Rzeźnik wykonuje działalność w sklepie firmowym, w związku z czym odstąpił od kwestionowania braku imienia i nazwiska producenta uznając, że powyższe okoliczności są wystarczające do identyfikacji producenta ocenianych wyrobów mięsnych, gdyż indywidualizują źródło ich pochodzenia, a tym samym odpowiadają celowi przepisów prawa żywnościowego i zachowują interesy konsumentów finalnych. Z tego względu nie poddawał ocenie stanowiska strony dotyczącego stwierdzonego w toku kontroli naruszenia § 19 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie znakowania, jako nieobjętego toczącym się postępowaniem.

W związku z powyższymi ustaleniami, pismem z dnia 08 września 2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę Tadeusza Rzeźnika o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu ww. środków spożywczych niespełniających wymagań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania (brak wykazu składników w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu).

Wszczynając postępowanie administracyjne organ uwzględnił treść art. 40a ust. 3 ustawy o jakości i uznał, iż przedsiębiorca Tadeusz Rzeźnik podczas kontroli przeprowadzonej w dniach 28 sierpnia i 01 września 2015r., której ustalenia są rozpatrywane w niniejszym postępowaniu, ponownie wprowadził do obrotu produkty tego samego rodzaju (wędliny), które nie odpowiadają jakości handlowej ze względu na tę samą wadę (brak wykazu składników). Decyzją nr WKŻ.8361.112.2013/J-60/2013 z dnia 30.12.2013r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierzył przedsiębiorcy Tadeuszowi Rzeźnikowi karę pieniężną w wysokości 1991 zł, obejmującą karę wymierzoną na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości w wysokości 972 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu 16 partii wędlin oferowanych do sprzedaży bez opakowań o wartości 335,19 zł, podwyższoną na podstawie art. 40a ust. 3 ustawy o jakości o kwotę kary w wysokości 1019 zł z tytułu ponownego wprowadzenia do obrotu tego samego rodzaju artykułów rolno-spożywczych (wędlin), nieodpowiadających jakości handlowej za względu na tę samą wadę (brak wykazu składników).

Dotyczyło to wędlin pod nazwami: kiełbasa czosnkowa wieprzowo-drobiowa, góralska kiełbasa wieprzowo-drobiowa, kabanosy wieprzowe, pęto z wędzarni Jana kiełbasa wieprzowa, jałowcowa kiełbasa wieprzowo-drobiowa, kiełbasa parówkowa wieprzowo-drobiowa, kiełbasa polska wędzona, bosmanki kiełbasa wieprzowo-drobiowa, kiełbasa jarmarczna wieprzowo-drobiowa, kiełbasa domowa wieprzowo-drobiowa, kiełbasa z szynki wieprzowo-drobiowa, podwawelska kiełbasa wieprzowo-drobiowa, podlaska kiełbasa wędzona wieprzowo-drobiowa, meksykańskie kiełbaski wieprzowo-drobiowe, węgierska kiełbasa wieprzowo-drobiowa, parówki z szynki wieprzowo-drobiowe, które nie odpowiadały wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości z uwagi na niespełnienie wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. Nr 137, poz. 966 ze zm.) z uwagi na brak w miejscu sprzedaży dostępnym bezpośrednio konsumentom wykazu składników.

Ponadto w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia  nie skorzystała. Udzieliła natomiast żądanej informacji o wielkości obrotów osiągniętych w 2015r.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

W myśl § 19 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29), w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się  wykaz składników - zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia. Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku zakwestionowanych 15 partii wyrobów mięsnych - wędlin oferowanych do sprzedaży bez opakowań w związku z ustaleniami kontroli stwierdzono, że brak wykazu składników w miejscu sprzedaży dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu stanowi naruszenie § 19 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania.

W myśl przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Niespełniające wymagań przepisów rozporządzenia w sprawie znakowania środki spożywcze są artykułami rolno-spożywczymi niewłaściwej jakości handlowej, a stan faktyczny polegający na niespełnieniu tych wymagań stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy o jakości. Wprowadzenie ich do obrotu skutkuje odpowiedzialnością z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Jej przepis art. 3 pkt 4 odsyła natomiast w zakresie definicji obrotu do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze i podmioty działające na rynku pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego również „rozporządzeniem nr 1169/2011”, podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

W myśl art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

W świetle powyższego przedsiębiorca Tadeusz Rzeźnik ponosi odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej jako podmiot odpowiedzialny za informacje na temat żywności.

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych, wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając dodatkowo przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Miarkując stopień szkodliwości czynu Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że w przypadku wyrobów oferowanych luzem oznakowanie w miejscu sprzedaży stanowi jedyne źródło bezpośredniej informacji dla nabywcy o rodzaju i właściwościach środka spożywczego. Dlatego też stwierdził, że brak uwidocznienia wykazu składników w miejscu sprzedaży wyrobów mięsnych - wędlin narusza prawo konsumentów do informacji, utrudnia porównanie określonych środków spożywczych z innymi znajdującymi się w obrocie i odróżnienie ich od innych, a przez to uniemożliwia konsumentom dokonanie świadomego wyboru produktów zgodnych z ich oczekiwaniami. Zagwarantowanie tego wyboru jest natomiast nadrzędnym celem przepisów prawa żywnościowego. Braki w powyższym zakresie przekładają się na naruszenie zarówno interesów ekonomicznych konsumentów - z uwagi na możliwość zakupu produktu przypadkowego, nieodpowiadającego oczekiwaniom, jak i zdrowotnych - z uwagi na obecność w przedmiotowych wędlinach substancji lub produktów powodujących alergie lub reakcje nietolerancji.

Ustalając zakres naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, że informacja o składzie środków spożywczych, w tym o składnikach alergennych, stanowi jeden z najważniejszych elementów jakości handlowej. Stąd uznał, że stwierdzona nieprawidłowość polegająca na braku wykazu składników w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom była istotna zarówno z punktu widzenia właściwości produktów, jak i interesów konsumentów, a naruszone wymagania w zakresie oznakowania stanowiły podstawową część wymagań przewidzianych w przepisach prawa żywnościowego dla tego rodzaju produktów (środków spożywczych oferowanych do sprzedaży bez opakowań).

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca Tadeusz Rzeźnik był wielokrotnie kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz karany z tytułu wprowadzenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości. Stąd w ocenie organu przebieg dotychczasowej działalności strony stanowi przesłankę zaostrzającą odpowiedzialność i wymiar kary pieniężnej w przedmiotowej sprawie. Stwierdzone w toku kontroli naruszenie wymagań jakości handlowej jest drugim podlegającym sankcji w ciągu ostatnich 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia tej kontroli, a także drugim skutkującym odpowiedzialnością z art. 40a ust. 3 ustawy o jakości (decyzja nr WKŻ.8361.112.2013/J-60/2013 z dnia 30.12.2013r. została wydana z uwzględnieniem decyzji nr J-59.2012 z dnia 05.11.2012r. dotyczącej tego samego rodzaju produktów o tej samej wadzie). Mimo zastosowanych dotychczas sankcji strona nie wykazała się większą uwagą i nie zapobiegła nieprawidłowościom w zakresie jakości handlowej oferowanych konsumentom artykułów rolno-spożywczych, choć jako podmiot wielokrotnie kontrolowany, posiadający rozbudowaną sieć placówek oraz istniejący na rynku od wielu lat miała świadomość obowiązujących przepisów w tym zakresie. Niezależnie od powyższego uwzględniono również działania naprawcze podjęte przez stronę.

Biorąc pod uwagę kryterium wielkości obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie uzyskanej od strony informacji (PIT-36L) stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015r., poz. 584 ze zm.) strona należy do kategorii średnich przedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym jest znaczny.

Oceniając z kolei wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych organ uwzględnił wartość 15 partii wyrobów mięsnych (wędlin) niewłaściwej jakości handlowej, stanowiącą w toku kontroli kwotę w wysokości 366,24 zł.

Mając na uwadze opisane wyżej okoliczności, a także uwzględniając wysokość najniższego możliwego wymiaru kary za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej wynoszącą 500 zł oraz górną granicę stanowiącą pięciokrotną wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej, która w tym przypadku wynosi 1831,20 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że w sprawie uzasadnione jest wymierzenie na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości kary pieniężnej w wysokości 1830 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset trzydzieści złotych).

Przy ustalaniu wysokości kary uwzględniono wymagania art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, w myśl którego kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone nieprawidłowości oraz dokonaną ocenę wszystkich przesłanek wymiaru kary, wymierzona kwota kary spełnia powyższe wymagania.

Zgodnie z art. 40a ust. 3 ustawy o jakości, kto wprowadza ponownie do obrotu produkt tego samego rodzaju, który nie odpowiada jakości handlowej ze względu na tę samą wadę, podlega karze ustalonej - w zależności od stwierdzonej wady - zgodnie z ust. 1 pkt 3 lub 4, podwyższonej o wysokość kar nałożonych w okresie 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli.

Uwzględniając okoliczność wymierzenia przedsiębiorcy decyzją nr WKŻ.8361.112.2013/J-60/2013 z dnia 30.12.2013r. kary pieniężnej w wysokości 1991 zł obejmującej karę w wysokości 972 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu wędlin bez opakowań, w których miejscu sprzedaży brak było wykazu składników, podwyższoną o karę w wysokości 1019 zł z tytułu ponownego wprowadzenia do obrotu produktów tego samego rodzaju ze względu na tę samą wadę, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej podwyższył ustalony w pkt 1 sentencji niniejszej decyzji wymiar kary o wysokość kary wymierzonej stronie decyzją administracyjną z dnia 30.12.2013r., tj. o kwotę 1991 zł (słownie: jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt jeden złotych).

W związku z powyższym, zgodnie z treścią art. 40a ust. 3 ustawy o jakości, łączny wymiar kary wyniósł 3821 zł (słownie: trzy tysiące osiemset dwadzieścia jeden złotych).

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji. Zgodnie z kolei z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej. W związku z powyższym Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

2. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Z up. Zachodniopomorskiego

Wojewódzkiego Inspektora

Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

.........................................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

7