WKŻ.8361.25, 40.2016

 

Szczecin, dnia 29.09.2016r.

 

ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

INSPEKCJI HANDLOWEJ

Arel

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółka Komandytowa

ul. Puławska 46,

05-500 Piaseczno

 

DECYZJA WKŻ.8361.25, 40.2016

wymierzająca karę pieniężną

 

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r. poz. 23 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Arel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa, ul. Puławska 46, 05-500 Piaseczno karę pieniężną w wysokości 500,00 złotych (pięćset złotych 00/100) z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii (9 opakowań) artykułu rolno-spożywczego, tj. „Kiełbasy ze świniobicia” kiełbasa wieprzowa, średnio rozdrobniona, parzona nr partii 510206, należy spożyć do 15.02.2016r. producenta Madej Wróbel Sp. z o.o., ul. Magazynowa 45, 41-700 Ruda Śląska o wartości 108,81 złotych, oferowanej do sprzedaży w opakowaniu jednostkowym, nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust.1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r. poz. 678 ze zm.), tj. z uwagi na niezgodność z deklaracją producenta (w zakresie wyższej zawartości tłuszczu).

 

Uzasadnienie

 

W dniach 1, 2 i 3 lutego 2016r. oraz 7 marca 2016r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE L 165 z 30.4.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1059 ze zm.), zgodnie z upoważnieniami nr WKŻ/U-28/2016 z dnia 1 lutego 2016r. oraz nr WKŻ/U-50/2016 z dnia 7 marca 2016r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorcy Arel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa, ul. Puławska 46, 05-500 Piaseczno zwanego dalej również „stroną”, prowadzącego działalność gospodarczą w Hipermarkecie CH Galaxy w Szczecinie przy al. Wyzwolenia 18-20.

 

W toku przeprowadzonej kontroli stwierdzono w ofercie handlowej kontrolowanego przedsiębiorcy 1 partię (9 opakowań) artykułu rolno-spożywczego oferowanego do sprzedaży w opakowaniach jednostkowych, tj. „Kiełbasę ze świniobicia” kiełbasa wieprzowa, średnio rozdrobniona, parzona nr partii 510206, należy spożyć do 15.02.2016r. producenta Madej Wróbel Sp. z o.o., ul. Magazynowa 45, 41-700 Ruda Śląska o wartości 108,81 złotych.

 

W dniu 1 lutego 2016r. za protokołem pobrania próbki nr 002238, do badań laboratoryjnych w Laboratorium Kontrolno-Analitycznym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Poznaniu przy al. Marcinkowskiego 3 pobrano 1 opakowanie/500g „Kiełbasy ze świniobicia” kiełbasa wieprzowa, średnio rozdrobniona, parzona. Równocześnie z pobraną próbką, za protokołem pobrania próbki nr 002241 w tej samej ilości i z tej samej partii, pobrano próbkę kontrolną w/w produktu.

 

W wyniku przeprowadzonych badań laboratoryjnych w porównaniu z wymaganiami określonymi w deklaracji producenta na opakowaniu jednostkowym stwierdzono niższą zawartość białka i soli kuchennej oraz wyższą zawartość tłuszczu oraz zgodną z wymaganiami obecność wieprzowiny. Nie wykryto obecności drobiu, baraniny i wołowiny. Ponadto stwierdzono właściwe cechy organoleptyczne badanego produktu.

 

Wyniki badań laboratoryjnych udokumentowano sprawozdaniem z badań nr 9/2016 z dnia 19 lutego 2016, które przekazano stronie w trakcie kontroli przeprowadzonej w dniu 7 marca 2016 roku, pouczając ją jednocześnie o uprawnieniu do złożenia wniosku o zbadanie próbki kontrolnej. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

 

Mając na uwadze powyższe oraz uwzględniając limity tolerancji dla składników odżywczych wymienionych na etykiecie produktu, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż zawartość białka i soli kuchennej jest zgodna z deklaracją producenta, natomiast zawartość tłuszczu jest wyższa od zadeklarowanej na opakowaniu jednostkowym, tj. wynik badań laboratoryjnych 30g, deklaracja producenta na opakowaniu 24g - wartości odżywczej, wartość z uwzględnieniem 20% tolerancji - 29,2g, co jest niezgodne z deklaracją producenta i nie odpowiada wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.).

 

Biorąc pod uwagę ustalenia kontroli, w dniu 17 marca 2016r. do kontrolowanego przedsiębiorcy oraz producenta zakwestionowanego produktu Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienia pokontrolne wzywające do usunięcia stwierdzonych uchybień (nieprawidłowości). W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pokontrolne producent pismem z dnia 30.03.2016r. poinformował, iż wykorzystuje do produkcji kiełbas surowiec składający się wyłącznie z mięs drobnych, tj. wieprzowina kl. IIA oraz kl.IIB. Zdaniem producenta istnieje pomimo segregacji i standaryzacji możliwość wystąpienia w produkcie gotowym miejscowych skupisk z wyższą zawartością tłuszczu. Fakt ten zdaniem producenta wynika ze specyfiki produktu „średnio rozdrobniony” o niskiej homogenności. Cecha ta powoduje zróżnicowanie składników odżywczych w produkcie, w związku z tym dla oznaczenia wartości odżywczej należy wziąć pod uwagę średnią z kilku pomiarów. W zakładzie ustalanie wartości odżywczej na opakowaniu odbywa się przy pomocy innej metody badawczej, tj. przy wykorzystaniu aparatu Food Scan, na podstawie średniej z 5 zleceń produkcyjnych. Niemniej jednak producent w rzeczonym piśmie przyjął wynik badania wykonany inną metodą badawczą (badania wykonane w laboratorium UOKIK). Ponadto producent w rzeczonym piśmie powołuje się na wytyczne dla właściwych organów w sprawie kontroli zgodności z prawodawstwem UE w zakresie określania limitów tolerancji dla składników odżywczych wymienionych na etykiecie. Górny limit tolerancji dla podanej wartości 24% wynosi 29,3%. Niezależnie od powyższego producent w związku z wykrytą nieprawidłowością w rzeczonym piśmie wskazał, iż podjął decyzję o przeprowadzeniu ponownej weryfikacji wartości odżywczej dla kwestionowanego produktu.

 

Z kolei w odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pokontrolne komandytariusz kontrolowanego przedsiębiorcy (Auchan Polska Sp. z o.o.) pismem z dnia 6 kwietnia 2016r. poinformował o podjętych działaniach naprawczych w odniesieniu do zakwestionowanego produktu poprzez poinformowanie centrali zakupów o zaistniałych niezgodnościach, poinformowanie producenta o zaistniałych niezgodnościach stwierdzonych podczas kontroli, a także kontrolowany przedsiębiorca zobowiązał dostawcę do weryfikacji partii produkcyjnej oraz udzielenia odpowiedzi o wprowadzonych działaniach naprawczych.

 

Stąd też mając na uwadze powyższe ustalenia, pismem z dnia 30.08.2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę (Arel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa) o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii (9 opakowań) artykułu rolno-spożywczego, tj. „Kiełbasy ze świniobicia” kiełbasa wieprzowa, średnio rozdrobniona, parzona nr partii 510206, należy spożyć do 15.02.2016r. producenta Madej Wróbel Sp. z o.o., ul. Magazynowa 45, 41-700 Ruda Śląska o wartości 108,81 złotych, oferowanej do sprzedaży w opakowaniu jednostkowym, nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust.1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r. poz. 678 ze zm.), tj. z uwagi na niezgodność z deklaracją producenta (w zakresie wyższej zawartości tłuszczu).

 

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do zapoznania się z aktami sprawy oraz wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów. Artykuł 8 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002” precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom, fałszowaniu żywności oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd.

 

Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Na podstawie przeprowadzonych badań laboratoryjnych stwierdzono, iż zawartość tłuszczu jest wyższa od zadeklarowanej na opakowaniu jednostkowym przez producenta, tj. wynik badań laboratoryjnych 30g, deklaracja producenta na opakowaniu 24g - wartości odżywczej, maksymalna wartość z uwzględnieniem 20% tolerancji - 29,2g, (a nie jak wskazał w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne producent - 29,3g), co jest niezgodne z deklaracją producenta i nie odpowiada wymaganiom jakości handlowej określonym w wyżej wymienionym przepisie.

 

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

 

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i podmioty działające na rynku pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Z kolei w myśl przepisu art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011”, podmioty działające na rynku spożywczym, które nie mają wpływu na informacje na temat żywności, nie mogą dostarczać żywności, o której wiedzą lub w stosunku do której mają podejrzenia - w oparciu o informacje posiadane w ramach działalności zawodowej - że jest niezgodna z mającym zastosowaniem prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz wymaganiami odpowiednich przepisów.

 

Nadto, jak stanowi art. 8 ust. 5 rozporządzenia 1169/2011, bez uszczerbku dla ust. 2-4 tego przepisu, podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

 

W świetle powyższych definicji przedsiębiorca Arel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa jest podmiotem, który odpowiada za wprowadzenie do obrotu ww. artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego wymaganiom jakości handlowej.

 

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

 

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanego środka spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu jest znaczny. Organ uwzględnił okoliczność, że uwidocznienie w deklaracji producenta nierzetelnej informacji o zawartości tłuszczu w składzie przedmiotowego produktu nie daje konsumentowi pełnej informacji o produkcie, a sama deklaracja przestaje być źródłem wiedzy o jego cechach i właściwościach w zakresie jego składu. Organ uwzględnił również okoliczność, że spożycie większej ilości tłuszczu (niż deklarowana), może mieć wpływ na preferencje żywieniowe konsumentów. Stąd też organ uznał, iż wprawdzie z punktu widzenia prawa konsumenta do rzetelnej informacji, stopień szkodliwości ocenić należy jako znaczny, to z drugiej strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił fakt, iż podanie zaniżonych wartości w zakresie zawartości tłuszczu w przedmiotowym produkcie nie stanowi istotnego naruszenia interesów konsumentów. Z drugiej strony przy ocenie tej przesłanki organ uwzględnił okoliczność, że przy uwzględnieniu tolerancji, zaniżenie to nie było znaczne.

 

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż należy go ocenić jako znaczny, bowiem rzetelność informacji zawartych w deklaracji producenta odgrywa ważną rolę z punktu widzenia prawa konsumenta do informacji, aczkolwiek przy ocenie zakresu naruszenia w odniesieniu do kwestionowanego produktu, organ wziął także pod uwagę okoliczność, że produkt ten spełniał inne wymagania w zakresie jakości handlowej (oznakowanie), w tym przede wszystkim w zakresie przeprowadzonych pozostałych badań laboratoryjnych, które nie wykazały nieprawidłowości w zakresie zgodności produktu z deklaracją producenta.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że u przedsiębiorcy nie przeprowadzano dotychczas kontroli. Organ uwzględnił również fakt, iż strona działając na rynku ogólnopolskim przez stosunkowo długi okres czasu (od lipca 2001r.) pod firmą Real Sp. z o.o., a następnie w wyniku przekształcenia pod firmą Arel Sp. z o.o. Sp. Komandytowa, która kontynuuje w niezmienionym zakresie dotychczasową działalność gospodarczą, winna znać powszechnie obowiązujące przepisy regulujące prowadzenie tego rodzaju działalność gospodarczą.

 

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił działania podjęte przez stronę w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, o czym strona poinformowała w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne.

 

Biorąc nadto pod uwagę czwarty z czynników mających wpływ na wysokość kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu nieodpowiadające jakości handlowej artykuły rolno-spożywcze Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji uzyskanej od przedsiębiorcy w toku postepowania kontrolnego uznał, że w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r. poz. 584 ze zm.) strona należy do grupy tzw. „pozostałych przedsiębiorców”, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku, jest jednym z największych w stosunku do pozostałych kategorii przedsiębiorców. Z tego też względu organ odstąpił od ustalenia kwotowej wartości obrotu i przychodu strony, uznając, iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorców są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

 

Przy ocenie wartości kontrolowanej zakwestionowanej partii artykułów rolno-spożywczych Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność iż wartość ta nie była znaczna i wynosiła 108,81 złotych.

 

Zdaniem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej opisane wyżej okoliczności stanowią podstawę do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Należy zaznaczyć przy tym, że najniższy możliwy wymiar kary wynosi 500,00 złotych, natomiast górną granicę stanowi pięciokrotna wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej. W niniejszym postępowaniu maksymalna wysokość kary uwzględniając wartości zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych wyniosłaby 544,05 złotych, natomiast przy uwzględnieniu wszystkich opisanych wyżej przesłanek postanowiono wymierzyć przedsiębiorcy Arel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa karę pieniężną w wysokości 500,00 złotych, a zatem w najniższym możliwym jej wymiarze.

 

Przy ustalaniu wysokości kary tut. organ wziął również pod uwagę postanowienia art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zdaniem organu wymierzona kara spełnia te przesłanki, stąd postanowiono, jak w sentencji.

 

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji. W związku z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

 

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, Nr konta: 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

 

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

 

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

 

2. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

Zachodniopomorski Wojewódzki
Inspektor Inspekcji Handlowej
Sylwia Klewin