Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

WKŻ.8361.3.2016


Szczecin, dnia 22.08.2016r.

ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

INSPEKCJI HANDLOWEJ

Marcin Piliman

Firma przedsiębiorcy:

MARMAT Marcin Piliman

ul. Jarogniewa 30 lok. 5

71-664 Szczecin

DECYZJA WKŻ.8361.3.2016

o odstąpieniu od wymierzenia kary pieniężnej

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 5c w związku z art. 40a ust. 5d ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej odstępuje od wymierzenia przedsiębiorcy Marcinowi Piliman (firma przedsiębiorcy: Marmat Marcin Piliman) kary pieniężnej, o której mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, z tytułu wprowadzenia do obrotu 4 partii artykułów rolno-spożywczych - dwóch partii wyrobów kulinarnych oraz 2 partii kaw, o łącznej wartości 51,00 złotych, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu wykazu składników.

Uzasadnienie

W dniach 7 i 8 stycznia 2016r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2016r., poz. 1059 ze zm.), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nr WKŻ/U-3/2016 z dnia 7.01.2016r., inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Marcin Piliman, Firma przedsiębiorcy: Marmat Marcin Piliman, zwanego dalej również „stroną”, prowadzącego działalność gospodarczą w Restauracji „Złota Gęś” przy Pl. Orła Białego 1 w Szczecinie.

W toku kontroli stanowiące ofertę handlową przedsiębiorcy i będące przedmiotem zakupu kontrolnego artykuły rolno-spożywcze, tj. 2 partie wyrobów kulinarnych (cepeliny z mięsem naszego wyrobu oraz pierogi ruskie naszego wyrobu) oraz dwie partie kaw (kawa Caffe Latte oraz kawa Cappucino) poddano ocenie pod kątem spełniania wymogów dotyczących oznakowania, wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29).

W wyniku kontroli stwierdzono, że w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej przedmiotowych środków spożywczych lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano wykazu składników produktów.

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono naruszenie przepisów § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), co stanowi naruszenie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Niezależnie od powyższego w toku kontroli ustalono, że w miejscu sprzedaży dostępne były cenniki, w których na ostatniej stronie zawarto informację, z której wynikało, że karta alergenów dostępna jest u obsługi. Na wniosek inspektów kontrolowany przedsiębiorca okazał przedmiotowa kartę, w której wyszczególniono wszystkie potrawy i napoje z wykazem alergenów.

Niezależnie od powyższego, będące przedmiotem zakupu kontrolnego wyroby kulinarne, tj. cepeliny z mięsem własnego wyrobu oraz pierogi ruskie własnego wyrobu poddano ocenie organoleptycznej na miejscu, nie stwierdzając niezgodności produktów z deklaracją producenta w zakresie przeprowadzonych zadań.

W toku kontroli przedsiębiorca (strona w niniejszym postępowaniu) usunęła stwierdzone uchybienia dotyczące wyrobów kulinarnych (cepelinów oraz pierogów). Wykaz składników umieszczony został w Restauracji.

W dniu 22 stycznia 2016r. do kontrolowanego przedsiębiorcy (strony w niniejszym postępowaniu) wystosowano wystąpienie pokontrolne, wzywające do usunięcia stwierdzonych w toku kontroli uchybień dotyczących braku wykazu składników kaw. W swojej odpowiedzi z dnia 16 marca 2016r. przedsiębiorca poinformował, iż wymagany wykaz został umieszczony i jest dostępny w restauracji.

W związku z powyższym, pismem z dnia 25 lipca 2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę Marcin Piliman (firma przedsiębiorcy: Marmat Marcin Piliman), prowadzącą działalność gospodarczą w Restauracji „Dzika Gęś” w Szczecinie przy Placu Orła Białego 1 o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu 4 partii artykułów rolno-spożywczych (2 partii wyrobów kulinarnych oraz 2 partii kaw) o wartości 51,00 zł, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) z uwagi na naruszenie wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz.29) tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu wykazu składników.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia skorzystała i pismem z dnia 1 sierpnia 2016r. wskazała, iż w zawiadomieniu o wszczęciu postepowania administracyjnego nie wskazano, że strona zwróciła kontrolującym równowartość zakupionych produktów (kwotę 51,00 złotych) oraz że waga zakupionych produktów była wyższa aniżeli zadeklarowano. Odnosząc się do zakupionych kaw strona podniosła, że wykaz alergenów dostępny jest u obsługi, o czym wzmianka zawarta jest w karcie menu. Nadto wskazała, że jeżeli kontroler nie ma wiedzy w zakresie tego co to jest kawa cappuccino, to może zapytać obsługę. Strona wskazała ponadto, że teczka z opisem składników powstała po kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w protokole z tej kontroli. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej dokonał analizy stanowiska strony pod kątem przydatności dla toczącego się postępowania i stwierdził, co następuje: Zagadnienie dotyczące wagi produktów będących przedmiotem zakupu kontrolnego badane było w ramach rzetelności obsługi (tzw. zakup kontrolny) i nie jest przedmiotem niniejszego postępowania. Postępowanie administracyjne, którego niniejsza decyzja jest rozstrzygnięciem, dotyczy wprowadzenia do obrotu 4 partii artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania, tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu wykazu składników. W tym miejscu organ wskazuje ponadto, że zwrot należności za realizacje tzw. zakupu kontrolnego jest uprawnieniem inspektora IH, wynikającym wprost z przepisu art. 16 ust. 4 ustawy o Inspekcji Handlowej i nie ma związku z postępowaniem administracyjnym, którego niniejsza decyzja jest rozstrzygnięciem. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazuje ponadto, że badania organoleptyczne przeprowadzone w toku kontroli odnoszą się wyłącznie do zakresu przeprowadzonych badań. Z uwagi na okoliczność, że w wyniku ich przeprowadzenia nie stwierdzono nieprawidłowości w stosunku do deklaracji producenta zawartej w cenniku w zakresie przeprowadzonych badań (wygląd ogólny, konsystencja, barwa, zapach), nie stały się one podstawą do wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Niezależnie od powyższego organ wskazuje, że nie może zasługiwać na uwzględnienie zarzut strony, że z uwagi na fakt, że teczka z wykazem składników znajduje się u obsługi restauracji, to nie można mówić o braku jego podania konsumentowi finalnemu. Nie można również uznać za zasadne tłumaczenia strony, że kontroler mógł zwrócić się z zapytaniem do obsługi, skoro nie wiedział co to jest kawa cappuccino. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazuje, że informację dotycząca wykazu składników (z uwzględnieniem alergenów) podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu, co oznacza że konsument powinien mieć do niego dostęp bez potrzeby wykonywania dodatkowych czynności (np. zapytania sprzedawcy, obsługującego). Tylko takie oznakowanie bowiem odpowiada dyspozycji przepisu § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości, wprowadzone do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno - spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011” oraz na gruncie prawa krajowego w przepisach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie znakowania”, stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych jw.

Zgodnie z treścią przepisu art. 44 rozporządzenia 1169/2011 w przypadku oferowania środków spożywczych do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich pakowania do bezpośredniej sprzedaży jedynie przekazania danych szczegółowych dotyczących wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniku II, powodujących alergię lub reakcję nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie, jest obowiązkowe. O przekazaniu pozostałych informacji szczegółowych dotyczących środka spożywczego wskazanego w treści tegoż przepisu (tj. oferowanego do sprzedaży luzem) regulują przepisy prawa krajowego państw członkowskich. Taką regulację wprowadziło rozporządzenie w sprawie znakowania.

W myśl przepisu § 19 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie znakowania w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się  wykaz składników - zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (pkt 3). Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Przepis art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 stanowi, że wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

Z kolei w świetle przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 (…) dane szczegółowe dotyczące wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniki II, powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie są oznaczone w wykazie składników zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 ust. 1 z dokładnym odniesieniem do nazwy substancji lub produktu wymienionego w załączniku II (lit. a) oraz nazwa substancji lub produktu wymienionego w załączniki II jest podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła (lit. b).

Przepis art. 3 pkt 4 ustawy u jakości w zakresie definicji obrotu odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i podmioty działające na rynku pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011, podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

W myśl art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

W świetle powyższego przedsiębiorca Marcin Piliman jako podmiot odpowiedzialny za informacje na temat żywności ponosi odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niespełniających wymagań jakości handlowej.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3 że każdy, kto każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych, wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając dodatkowo przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stwierdzone nieprawidłowości w oznakowaniu, polegające na braku uwidocznienia wykazu składników w ogóle (wykaz składników musi odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach 18-20 oraz 21 rozporządzenia 1169/2011), wprawdzie stanowi naruszenie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, aczkolwiek mając na uwadze rodzaj zakwestionowanych produktów (cepeliny i pierogi oraz kawy) organ uznał, iż w tym zakresie stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Zdaniem organu wiedza o składnikach pierogów ruskich czy cepelinów, jak i kaw Latte oraz Cappucino jest wiedzą powszechną, znaną przeciętnemu konsumentowi. Większą wagę w kontekście stopnia naruszenia należy raczej przypisać brakowi informacji w zakresie rodzaju mięsa w przypadku cepelinów z mięsem, aczkolwiek mając na uwadze rodzaj tego środka spożywczego, organ uznał, iż wprawdzie brak tej informacji stanowi naruszenie obowiązujących przepisów prawa, to jednak nie przesądza to o istotnej wadzie produktu w kontekście jego jakości handlowej. Organ uwzględnił również okoliczność, że w Restauracji były cenniki, w których na ostatniej stronie zawarto informację, z której wynikało, że karta alergenów dostępna jest u obsługi. Jak ustalono w toku kontroli w przedmiotowej karcie wyszczególniono wszystkie potrawy i napoje z wykazem alergenów.

Stąd też organ uznał, iż brak informacji dotyczących wykazu składników nie uniemożliwił konsumentowi dokonanie świadomego wyboru, zgodnego z jego oczekiwaniami.

Podobnie organ ocenił zakres naruszenia stwierdzonych nieprawidłowości. Uwzględniając bowiem okoliczności podniesione wyżej (w tym rodzaj produktu) zakres ten organ ocenił jako nieznaczny.

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca nie był dotychczas kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił działania podjęte przez stronę jeszcze w toku kontroli w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, jak i te, o których poinformowała w odpowiedzi na wystosowane do niej wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę z kolei czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, jakim jest wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej dokonał oszacowania wielkości obrotów i przychodu. Mając na uwadze nadto fakt, iż organ nie jest w posiadaniu danych i informacji umożliwiających zastosowanie w procesie szacowania metod przewidzianych w art. 23 § 3 pkt 1 do 6 ustawy z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), na potrzeby niniejszego postępowania oszacowano przedmiotowe wielkości dokonując tej czynności w inny sposób. I tak, w procesie szacowania wzięto pod uwagę przede wszystkim obraz i charakterystykę działalności gospodarczej strony. W powyższym zakresie uwzględniono takie okoliczności jak brak rozbudowanej sieci placówek (według CEIDG) oraz rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, co ogranicza krąg potencjalnych kontrahentów przedsiębiorcy, a tym samym poziom jego obrotów i przychodu z wykonywanej działalności. Uwzględniając wyżej opisane okoliczności organ stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii mikroprzedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę, że jej udział w obrocie rynkowym jest jednym z najmniejszych w stosunku do innych kategorii przedsiębiorców, o których mowa w ww. ustawie. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że dokonane szacowanie wielkości obrotów i przychodu przedsiębiorcy jest w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Oceniając z kolei wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych organ uwzględnił wartość produktów, których dotyczyły stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości (wartość zakwestionowanych produktów to kwota 51,00 złotych), uznając że jest ona nieznaczna.

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że w sprawie wprowadzenia do obrotu czterech partii artykułów rolno-spożywczych - dwóch partii wyrobów kulinarnych (cepelinów z mięsem i pierogów ruskich) oraz dwóch partii kaw (Latte i Cappucino) wartości 51,00 złotych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, w świetle którego każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych. Uwzględniając dokonaną ocenę stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia oraz ocenę dotychczasowej działalności podmiotu, wskazujące na znikome naruszenie interesów konsumentów, jak i niską wartość zakwestionowanych produktów Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż wymierzenie kary pieniężnej choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, a mianowicie kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia w kontekście jego wagi i stopnia szkodliwości. Swoje przekonanie organ oparł również na obowiązującej w prawie administracyjnym zasadzie proporcjonalności, która nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem. Ponadto podjęte przez stronę działania po ujawnieniu nieprawidłowości pozwalają w ocenie organu na uznanie, iż również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej.

W myśl przepisu art. 40a ust. 5c ustawy o jakości w przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności podmiotu można odstąpić od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1-3a.

Zgodnie z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.

Z kolei zgodnie z art. 40a ust. 5d ustawy o jakości, o odstąpieniu od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 5c, rozstrzyga, w drodze decyzji wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

Mając powyższe na uwadze organ orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

  1. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

Sylwia Klewin

.…....................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

Otrzymują:

- Marcin Piliman, Firma przedsiębiorcy: Marmat Marcin Piliman, ul. Jarogniewa 30/5, 71-664 Szczecin,

- a/a.

8

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Paweł Pacała 18-10-2016 08:03
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 18-10-2016
Ostatnia aktualizacja: - 18-10-2016 08:03