Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

DECYZJA WKŻ.8361.220.2015

Szczecin, dnia 19.04.2016r.

   ZACHODNIOPOMORSKI
WOJEWÓDZKI  INSPEKTOR
  INSPEKCJI  HANDLOWEJ

Marcin Mąkowski
Firma przedsiębiorcy:
Blacharstwo, Lakiernictwo i Mechanika Pojazdowa Marcin Mąkowski
ul. Szczecińska 4
72-010 Przęsocin

 

DECYZJA WKŻ.8361.220.2015
o odstąpieniu od wymierzenia kary pieniężnej

 

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 5c w związku z art. 40a ust. 5d ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23) odstępuje od wymierzenia przedsiębiorcy Marcin Mąkowski (firma przedsiębiorcy: Blacharstwo, Lakiernictwo i Mechanika Pojazdowa Marcin Mąkowski) kary pieniężnej, o której mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, z tytułu wprowadzenia do obrotu 2 partii artykułów rolno-spożywczych – wyrobów kulinarnych tj.: kebab w bułce mały z mięsem wieprzowym i kebab w bułce mały z mięsem drobiowym, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników oraz oznaczenia w wykazie składników produktów powodujących alergie za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego je od reszty wykazu składników  oraz brak podania w wykazie składników nagłówka, składającego się z wyrazu „składniki” lub zawierającego ten wyraz.

Uzasadnienie

W dniach 25 i 27 listopada 2015r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nr WKŻ/U-274/2015 z dnia 25.11.2015r., inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Marcin Mąkowski, Firma przedsiębiorcy: Blacharstwo, Lakiernictwo i Mechanika Pojazdowa Marcin Mąkowski, zwanego dalej również „stroną”, prowadzącego działalność gospodarczą w „Barze Kebab” przy ul. Bankowej 11CDE/2 w Policach.

W toku kontroli stanowiące ofertę handlową przedsiębiorcy i będące przedmiotem zakupu kontrolnego wyroby kulinarne, tj. kebab w bułce mały z mięsem wieprzowym i kebab w bułce mały z mięsem drobiowym poddano ocenie pod kątem spełniania wymogów dotyczących oznakowania, wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29).

W wyniku kontroli stwierdzono, że w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej przedmiotowych środków spożywczych lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano pełnego wykazu składników (m.in. sosów), w tym informacji o stosowanych substancjach lub produktach powodujących alergię lub reakcje nietolerancji (w toku kontroli ustalono, że zakwestionowane środki spożywcze zawierają w składzie produkty powodujące alergie lub reakcje nietolerancji, m.in. mąka pszenna, sezam) oraz braku określenia poprzedzającego wykaz składników, które winno składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz.

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono naruszenie przepisów § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), co stanowi naruszenie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Niezależnie od powyższego, będące przedmiotem zakupu kontrolnego środki spożywcze, tj. kebab w bułce mały z mięsem wieprzowym i kebab w bułce mały z mięsem drobiowym poddano ocenie organoleptycznej na miejscu, nie stwierdzając niezgodności produktów z deklaracją producenta w zakresie przeprowadzonych zadań.  

Mając na uwadze ustalenia kontroli, do kontrolowanego przedsiębiorcy (strony w niniejszym postępowaniu) wystosowano wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 05.01.2016r. kontrolowany poinformował, że uchybienia stwierdzone przez inspektorów zostały usunięte.

W związku z powyższym, pismem z dnia 30 marca 2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę Marcina Mąkowskiego (firma przedsiębiorcy: Blacharstwo, Lakiernictwo i Mechanika Pojazdowa Marcin Mąkowski), prowadzącego działalność gospodarczą w „Barze Kebab” w Policach przy ul. Bankowej 11CDE/2 o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu 2 partii artykułów rolno-spożywczych – wyrobów kulinarnych tj.: kebab w bułce mały z mięsem wieprzowym i kebab w bułce mały z mięsem drobiowym, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników (warzyw, sosu, bułki) oraz oznaczenia w wykazie składników produktów powodujących alergie (m.in. mąka pszenna, sezam), za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego je od reszty wykazu składników  oraz brak podania w wykazie składników nagłówka, składającego się z wyrazu „składniki” lub zawierającego ten wyraz.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości, wprowadzone do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011” oraz na gruncie prawa krajowego w przepisach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie znakowania”, stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych jw.

Zgodnie z treścią przepisu art. 44 rozporządzenia 1169/2011 w przypadku oferowania środków spożywczych do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich pakowania do bezpośredniej sprzedaży jedynie przekazania danych szczegółowych dotyczących wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniku II, powodujących alergię lub reakcję nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie, jest obowiązkowe. O przekazaniu pozostałych informacji szczegółowych dotyczących środka spożywczego wskazanego w treści tegoż przepisu (tj. oferowanego do sprzedaży luzem) regulują przepisy prawa krajowego państw członkowskich. Taką regulację wprowadziło rozporządzenie w sprawie znakowania.

W myśl przepisu § 19 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie znakowania w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się  wykaz składników - zgodnie z  art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (pkt 3). Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Przepis art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 stanowi, że wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

Z kolei w świetle przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 (…) dane szczegółowe dotyczące wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniki II, powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie są oznaczone w wykazie składników zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 ust. 1 z dokładnym odniesieniem do nazwy substancji lub produktu wymienionego w załączniku II (lit. a) oraz nazwa substancji lub produktu wymienionego w załączniki II jest podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła (lit. b).

Przepis art. 3 pkt 4 ustawy u jakości w zakresie definicji obrotu odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011, podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

W myśl art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

W świetle powyższego przedsiębiorca Marcin Mąkowski jako podmiot odpowiedzialny za informacje na temat żywności ponosi odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niespełniających wymagań jakości handlowej.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3 że każdy, kto każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych, wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając dodatkowo przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stwierdzone nieprawidłowości w oznakowaniu, polegające na braku uwidocznienia pełnego wykazu składników, w tym informacji o produktach powodujących alergie i reakcje nietolerancji, w miejscu sprzedaży wprawdzie stanowi naruszenie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, aczkolwiek mając na uwadze rodzaj zakwestionowanego produktu oraz sposób jego oferowania konsumentowi (sporządzany w obecności konsumenta ze składników wyłożonych w widocznej ladzie) organ uznał, iż w tym zakresie stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Tym bardziej, iż informacja dotycząca głównego składnika, tj. mięsa była uwidoczniona w miejscu sprzedaży. Organ uznał zatem, iż rodzaj środka spożywczego, jak i sposób jego oferowania do sprzedaży nie uniemożliwił konsumentowi dokonanie świadomego wyboru, zgodnego z jego oczekiwaniami. Podobnie organ ocenił nieprawidłowości polegającej na braku podania w wykazie składników nagłówka, składającego się z wyrazu „składniki” lub zawierającego ten wyraz.

Podobnie organ ocenił zakres naruszenia stwierdzonych nieprawidłowości. Uwzględniając bowiem okoliczności podniesione wyżej (w tym rodzaj produktu oraz sposób jego oferowania do sprzedaży konsumentowi) zakres ten organ ocenił jako nieznaczny.

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca nie był dotychczas kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Organ uwzględnił również fakt, iż obrót środkami spożywczymi nie stanowi przeważającej działalności strony.

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił działania podjęte przez stronę w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, o których kontrolowany poinformował w odpowiedzi na wystosowane do niego wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę z kolei czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, jakim jest wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej dokonał oszacowania wielkości obrotów i przychodu. Mając na uwadze nadto fakt, iż organ nie jest w posiadaniu danych i informacji umożliwiających zastosowanie w procesie szacowania metod przewidzianych w art. 23 § 3 pkt 1 do 6 ustawy z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), na potrzeby niniejszego postępowania oszacowano przedmiotowe wielkości dokonując tej czynności w inny sposób. I tak, w procesie szacowania wzięto pod uwagę przede wszystkim obraz i charakterystykę działalności gospodarczej strony. W powyższym zakresie uwzględniono takie okoliczności jak brak rozbudowanej sieci placówek (według CEIDG), co ogranicza krąg potencjalnych kontrahentów przedsiębiorcy, a tym samym poziom jego obrotów i przychodu z wykonywanej działalności. Uwzględniając wyżej opisane okoliczności organ stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii mikroprzedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę, że jej udział w obrocie rynkowym jest jednym z najmniejszych w stosunku do innych kategorii przedsiębiorców, o których mowa w ww. ustawie. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że dokonane szacowanie wielkości obrotów i przychodu przedsiębiorcy jest w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Oceniając z kolei wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych organ uwzględnił wartość produktu, pochodzącego z zakupu kontrolnego, którego dotyczyły stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości (wartość zakwestionowanych produktów to kwota 16,00 złotych), uznając że jest ona nieznaczna.

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że w sprawie wprowadzenia do obrotu dwóch partii artykułów rolno-spożywczych tj. kebab w bułce mały z mięsem wieprzowym i kebab w bułce mały z mięsem drobiowym wartości 16,00 złotych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, w świetle którego każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych. Uwzględniając dokonaną ocenę stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia oraz ocenę dotychczasowej działalności podmiotu, wskazujące na znikome naruszenie interesów konsumentów, jak i niską wartość zakwestionowanych produktów Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż wymierzenie kary pieniężnej choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, a mianowicie kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia w kontekście jego wagi i stopnia szkodliwości. Swoje przekonanie organ oparł również na obowiązującej w prawie administracyjnym zasadzie proporcjonalności, która nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem. Ponadto podjęte przez stronę działania po ujawnieniu nieprawidłowości pozwalają w ocenie organu na uznanie, iż również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej.

W myśl przepisu art. 40a ust. 5c ustawy o jakości w przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności podmiotu można odstąpić od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1-3a.

Zgodnie z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.

Z kolei zgodnie z art. 40a ust. 5d ustawy o jakości, o odstąpieniu od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 5c, rozstrzyga, w drodze decyzji wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

Mając powyższe na uwadze organ orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Ewa Kryjom

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Paweł Pacała 13-05-2016 09:32
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 13-05-2016
Ostatnia aktualizacja: - 13-05-2016 09:32