DECYZJA WKŻ.8361.187,195.2015

Szczecin, dnia 22.04.2016r.

ZACHODNIOPOMORSKI
WOJEWÓDZKI  INSPEKTOR
INSPEKCJI  HANDLOWEJ

Krzysztof Zaleski,
Firma przedsiębiorcy:
Restaurants Krzysztof Zaleski

Wojciech Żurawik
Firma przedsiębiorcy:
Wojciech Żurawik Restaurants

Wspólnicy Spółki Cywilnej

DECYZJA WKŻ.8361.187,195.2015
wymierzająca karę pieniężną

Na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23) Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wymierza solidarnie przedsiębiorcom Krzysztof Zaleski, Wojciech Żurawik, wspólnikom spółki cywilnej, karę pieniężną w wysokości 500,00 złotych (pięćset złotych 00/100) z tytułu wprowadzenia do obrotu 8 partii artykułów rolno-spożywczych, o łącznej wartości 203,00 złotych, nieodpowiadających wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt  3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników, z uwzględnieniem substancji  lub produktów powodujących alergie lub reakcje nietolerancji oraz braku podania nagłówka składającego się z wyrazu składniki lub zawierającego ten wyraz (w przypadku wszystkich 8 partii środków spożywczych) oraz z uwagi na niezgodną z deklaracją producenta niższą zawartość mięsa (w przypadku 2 partii burgerów)

Uzasadnienie

W dniach 13 i 15 października 2015 oraz 23 i 30 października 2015 r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), działając na podstawie upoważnień do przeprowadzenia kontroli nr WKŻ/U-235/2015 z dnia 13 października 2015 r. oraz  WKŻ/U-246/2015 z dnia 23 października 2015 r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorców Krzysztofa Zaleskiego (firma przedsiębiorcy Restaurants Krzysztof Zaleski) oraz Wojciech Żurawik (firma przedsiębiorcy Wojciech Żurawik Restaurants), prowadzących działalność w formie spółki cywilnej zwanych dalej również „stronami”, prowadzących działalność gospodarczą w punkcie gastronomicznym „ Wół i Krowa” przy ul Wielka Odrzańska 20/U w Szczecinie.

W toku kontroli stanowiące ofertę handlową przedsiębiorców wyroby kulinarne, tj. burgery: Klasyczna Mućka, Ser Burger, Piekło w gębie, Hawajskie Bikini, Rozkosz Francuza, Złoty Krążek, Tyś Grek, Gruby Dżo poddano ocenie pod kątem spełniania wymogów dotyczących oznakowania, wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), ustawy z dnia 21 grudnia 2000r o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29).

W wyniku kontroli stwierdzono, że w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano pełnego wykazu składników, z uwzględnieniem substancji  lub produktów powodujących alergie lub reakcje nietolerancji (m.in. jaja, gorczyca) oraz nagłówka składającego się z wyrazu „składniki” lub zawierającego ten wyraz.

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono naruszenie przepisów § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE L 304 z 22.11.2011, s. 18 z późn. zm.), co stanowi naruszenie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Niezależnie od powyższego, za protokołem pobrania próbki 002170, z dnia 13 października 2015 r. do badań laboratoryjnych  pobrano  pochodzące z zakupu kontrolnego, próbki oferowanych do sprzedaży artykułów rolno spożywczych (tj. Burger Klasyczna Mućka oraz Burger Tyś Grek). Równocześnie z pobraniem próbek produktów, za protokołem 002171 z dnia 13 października pobrano i zabezpieczono próbki kontrolne.

W wyniku przeprowadzonych badań laboratoryjnych, w przypadku obu badanych próbek stwierdzono niższą zawartość mięsa tj. Burger Tyś Grek wg deklaracji 200 g, wynik badań laboratoryjnych wykazał natomiast 143,7 g przy niepewności wyniku 24,1 g., a Burger Klasyczna Mućka wg deklaracji 200 g, wynik badań laboratoryjnych wykazał natomiast 183,6 g przy niepewności wyniku 11,2 g.

Zostało to udokumentowane sprawozdaniami z badań nr 292/15 z dnia 15 października 2015 r. oraz nr 291/15 z dnia 26 października 2015 r.

Biorąc pod uwagę uzyskane wyniki badań laboratoryjnych uznano, iż niezgodność z deklaracją producenta w zakresie zaniżonej zawartości mięsa, stanowi o niewłaściwej jakości handlowej tych produktów, co nie odpowiada wymaganiom jakości handlowej określonej w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.).

Kontrolowanemu doręczono sprawozdania z badań podczas kontroli w dniu 23  października 2015 roku, pouczając jednocześnie o uprawnieniu do przebadania próbki kontrolnej. Kontrolowany ze swojego uprawnienia nie skorzystał.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, do kontrolowanych przedsiębiorców (stron w niniejszym postępowaniu) wystosowano wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie w dniu 13 stycznia 2016 r. strony poinformowały, że uchybienia stwierdzone przez inspektorów zostały usunięte.

W związku z powyższym, pismem z dnia 30 marca 2016r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił, przedsiębiorców Krzysztofa Zaleskiego (firma przedsiębiorcy Restaurants Krzysztof Zaleski) oraz Wojciech Żurawik (firma przedsiębiorcy Wojciech Żurawik Restaurants), prowadzących działalność w formie spółki cywilnej o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu 8 partii środków spożywczych, o łącznej wartości 203,00 złotych, nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) w związku z art. 18 ust. 1 oraz art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników, z uwzględnieniem substancji  lub produktów powodujących alergie lub reakcje nietolerancji oraz braku podania nagłówka składającego się z wyrazu „składniki” lub zawierającego ten wyraz (w przypadku wszystkich 8 partii środków spożywczych) oraz z uwagi na niespełnianie deklaracji producenta albowiem w wyniku badań laboratoryjnych stwierdzono niższą zawartość mięsa (w przypadku 2 partii burgerów).

Stronom umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strony ze swojego uprawnienia nie skorzystały.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości, wprowadzone do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011” oraz na gruncie prawa krajowego w przepisach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie znakowania”, stanowiącego akt wykonawczy do ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych jw.

Zgodnie z treścią przepisu art. 44 rozporządzenia 1169/2011 w przypadku oferowania środków spożywczych do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich pakowania do bezpośredniej sprzedaży jedynie przekazania danych szczegółowych dotyczących wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie, wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniku II, powodujących alergię lub reakcję nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie, jest obowiązkowe. O przekazaniu pozostałych informacji szczegółowych dotyczących środka spożywczego wskazanego w treści tegoż przepisu (tj. oferowanego do sprzedaży luzem) regulują przepisy prawa krajowego państw członkowskich. Taką regulację wprowadziło rozporządzenie w sprawie znakowania.

W myśl przepisu § 19 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29), w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się wykaz składników - zgodnie z  art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (pkt 3). Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

Przepis art. 18 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 stanowi, że wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

Z kolei w świetle przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 (…) dane szczegółowe, dotyczące wszelkich składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie wymienionych w załączniku II lub uzyskanych z substancji lub produktów wymienionych w załączniki II, powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, użytych przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecnych w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie są oznaczone w wykazie składników zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 ust. 1 z dokładnym odniesieniem do nazwy substancji lub produktu wymienionego w załączniku II (lit. a) oraz nazwa substancji lub produktu wymienionego w załączniki II jest podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła (lit. b).

Przepis art. 3 pkt 4 ustawy u jakości w zakresie definicji obrotu odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego również „rozporządzeniem nr 1169/2011”, podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

W myśl art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

W świetle powyższego przedsiębiorcy Krzysztof Zaleski, Wojciech Żurawik Wspólnicy Spółki Cywilnej jako podmioty odpowiedzialne za informacje na temat żywności ponoszą odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3 że każdy, kto każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych, wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych, uwzględniając dodatkowo przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu uznał, iż stwierdzone nieprawidłowości w oznakowaniu, polegające na braku uwidocznienia pełnego wykazu składników w miejscu sprzedaży, w tym informacji o stosowanych substancjach lub produktach powodujących alergię lub reakcje nietolerancji, oraz braku określenia poprzedzającego wykaz składników, które winno składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz, stanowi naruszenie powszechnie obowiązujących przepisów prawa i stanowi o niewłaściwej jakości tych produktów. Z tego też względu organ uznał, iż stopień szkodliwości czynu należy określić jako znaczny w tym znaczeniu, iż brak informacji zwłaszcza w zakresie pełnego wykazu składników pozbawia konsumenta wiedzy dotyczącej tego, z czego wykonane zostały produkty. Przedmiotowe środki spożywcze nie zawierały informacji dot. zawartych składników, w tym również składników alergennych. Zdaniem organu wiedza w tym zakresie jest istotna z punktu widzenia prawa do informacji, jak również ze względu na predyspozycje zdrowotne konsumentów. Podobnie organ ocenił brak informacji dotyczącej rzeczywistej masy nabywanego produktu (jego głównego składnika - w tym przypadku mięsa). W ocenie organu wiedza ta jest istotna, z tego względu, że związana jest z dokonaniem wyboru zakupu konkretnej potrawy – konsumenci bowiem zwykle kierują się przy wyborze informacjami udostępnianymi przez sprzedawcę/producenta z założeniem, iż informacje te są rzetelne i nie odbiegające od stanu faktycznego.

Ustalając zakres naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę okoliczność, że brak informacji dotyczącej występujących w składzie produktów składników, w tym alergennych z punktu widzenia konsumenta jest istotna, gdyż wpływa na dokonywany przez konsumenta wybór. Podobnie organ ocenił tego, ile mięsa w rzeczywistości znajduje się w przyrządzonej potrawie. Przy ocenie zakresu naruszenia w odniesieniu do przebadanych laboratoryjnie artykułów rolno-spożywczych organ wziął także pod uwagę okoliczność, że spełniały one inne wymagania w zakresie jakości handlowej, w tym w zakresie oceny organoleptycznej.

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorcy nie byli dotychczas kontrolowani w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Niezależnie od powyższego organ uwzględnił działania podjęte przez strony w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, o których kontrolowani poinformowali w odpowiedzi na wystosowane do nich wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę kryterium wielkości obrotów i przychodu przedsiębiorców, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie oświadczenia przedsiębiorców, uzyskanego w toku kontroli stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015, poz. 584 ze zm.), strony należą do kategorii mikroprzedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że ich udział w obrocie rynkowym jest jednym z najmniejszych spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców, o których mowa w ww. ustawie. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów stron, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Oceniając z kolei wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych organ uwzględnił wartość produktów, których dotyczyły stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości i uznał iż wartość ta jest znaczna (203,00 złote).

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że w sprawie wprowadzenia do obrotu 8 partii artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej istnieją podstawy do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, w świetle którego każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych. Uwzględniając dokonaną ocenę stopnia szkodliwości czynu oraz zakresu naruszenia, jak również pozostałych przesłanek, mających wpływ na wysokość wymierzanej kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż zasadnym jest wymierzenie przedsiębiorców kary pieniężnej w wysokości dolnej granicy ustawowego zagrożenia, tj. 500,00 złotych.

Przy ustalaniu wysokości kary tut. organ wziął również pod uwagę postanowienia art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zdaniem organu wymierzona kara spełnia te przesłanki, stąd postanowiono, jak w sentencji.

Zgodnie z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 23) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.

Zgodnie z kolei z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości karę pieniężną, o której mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

Mając powyższe na uwadze organ orzekł jak w sentencji.

Pouczenia:

Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorcy powinni wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Ewa Kryjom