Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

DECYZJA nr ZKŻ.8361.76.2015

Koszalin, dnia 28 października 2015 r.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki
Inspektor Inspekcji Handlowej
ul. Wały Chrobrego 4
70-502 Szczecin

………………………………………..
(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

 

Mirosława Wypasek
Firma przedsiębiorcy:
Mirosława Wypasek Sklep
Spożywczo-Warzywniczy
ul. Jedności Narodowej 30
76-100 Sławno

 

 

DECYZJA nr ZKŻ.8361.76.2015

wymierzająca karę pieniężną

 

Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 678) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Mirosławie Wypasek wykonującej działalność gospodarczą pod firmą Mirosława Wypasek Sklep Spożywczo-Warzywniczy w Sławnie przy ul. Jedności Narodowej 30 , karę pieniężną w wysokości 577 zł (słownie: pięćset siedemdziesiąt siedem złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu 21 partii środków spożywczych bez opakowań wartości 164,74 zł, w tym:

- 9 partii pieczywa nieodpowiadającego wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 lit. a) oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29) z uwagi na niepodanie w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy środka spożywczego, nazwy albo imienia i nazwiska producenta, wykazu składników oraz masy jednostkowej,

- 12 partii wyrobów cukierniczych nieodpowiadających wymaganiom określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015r., poz. 29) z uwagi na niepodanie w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy środka spożywczego, nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 08 i 14.05.2015r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (aktualnie Dz. U. z 2015 r., poz. 678) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2  ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia  urzędowej kontroli żywności nr ZKŻ/U-92/2015, inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Mirosławy Wypasek, zwanej dalej również „stroną”, wykonującej działalność gospodarczą pod firmą Mirosława Wypasek Sklep Spożywczo-Warzywniczy w Sławnie przy ul. Jedności Narodowej 30.

 

Podczas kontroli stwierdzono wprowadzenie do obrotu 21 partii środków spożywczych bez opakowań o wartości 164,74 zł, w tym:

a)    9 partii pieczywa o wartości 44,69 zł, tj.:

- bułka kajzerka 0,05kg; bułka wrocławska 0,05kg; bułka zwykła 0,08kg; bułka orkiszowa 0,08kg; bułka sojowa 0,05kg; bułka omega 0,1kg i rogal 0,1kg – produkcji Piekarnia Bułeczka Adam Surmacz, Ostrowiec 83, 76-129 Ostrowiec;

- bułka wyborowa 0,1kg i bułka poznańska 0,09kg – produkcji „Społem” Powszechna Spółdzielnia Spożywców Sławno, Zakład Piekarniczo – Ciastkarski,  oraz

b)    12 partii wyrobów cukierniczych o wartości 120,05 zł, tj.:

- piernikowe 0,15kg; kokosanka 0,1kg; kokosanka toffi 0,08kg; gniazdo parzone 0,1kg;bułka słodka 0,1kg; rożek 0,13kg i pączek drożdżowy z nadzieniem 0,08kg – wyprodukowanych przez Piekarnia Bułeczka Adam Surmacz, Ostrowiec 83, 76-129 Ostrowiec;

- eklery 0,45kg, sernik sławieński, kostka wiśniowa – wyprodukowanych przez „Społem” Powszechna Spółdzielnia Spożywców Sławno, Zakład Piekarniczo – Ciastkarski oraz

- ciasteczka z jabłkiem i eklerki mini – produkcji ADOC Agnieszka Lizjusz, Kamienna 24, 84-106 Leśniewo.

W wyniku kontroli stwierdzono, że w miejscu sprzedaży ww. środków spożywczych, na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nie podano niżej wymienionych informacji:

- nazwy środka spożywczego, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt. 1 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej  „rozporządzeniem w sprawie znakowania”,

-  nazwy albo imienia i nazwiska producenta, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt. 2 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania,

- wykazu składników, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt. 3 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania oraz

- w przypadku pieczywa - dodatkowo masy jednostkowej, co stanowiło naruszenie § 19 ust. 1 pkt. 6 lit. a) oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania.

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono, że ustalony stan faktyczny nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.), dalej „ustawy o jakości”.   

 

Mając na uwadze ustalenia kontroli, do kontrolowanego przedsiębiorcy (strony w niniejszym postępowaniu) wystosowano wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 06.07.2015r. (data doręczenia organowi 15.07.2015r.) kontrolowana poinformowała, że stwierdzone w toku kontroli uchybienia zostały usunięte.

 

W związku z powyższym, pismem z dnia 02 października 2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę Mirosławę Wypasek o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu ww. środków spożywczych niewłaściwej jakości handlowej.

 

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona skorzystała ze swojego uprawnienia w ten sposób, że informując o wielkości obrotów uzyskanych w 2014r. (pismo z dnia 12.10.2015r., data doręczenia organowi 14.10.2015r) wniosła o wymierzenia kary z uwzględnieniem przychodu uzyskanego wyłącznie ze sklepów spożywczo-warzywniczych, których dotyczyła kontrola.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej rozpatrując przedmiotowy wniosek strony stwierdził, że uwzględnienie przy ustalaniu wysokości kary jedynie obrotu dotyczącego sklepów spożywczo-warzywniczych nie znajduje uzasadnienia na gruncie regulacji ustawy o jakości, a przez to nie ma podstaw prawnych. Jedną z przesłanek wymiaru kary przewidzianej w ustawie o jakości jest wielkość obrotów podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych. Ustawa o jakości nie wyszczególnia zatem konkretnego źródła uzyskania tych obrotów co oznacza, że obrót odnosi się do całości wykonywanej przez stronę działalności gospodarczej, nie zaś tylko do tej związanej z obrotem artykułami rolno-spożywczymi. Z tego też względu każdorazowo przy ocenie tej przesłanki organ wymierzający karę pieniężną jest zobligowany do uwzględnienia całości obrotów przedsiębiorcy, co uczyniono w przedmiotowej sprawie.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

Zgodnie z § 19 ust. 1 pkt 1, 2, 3 oraz 6 lit. a) rozporządzenia w sprawie znakowania, w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się:

1)   nazwę środka spożywczego wskazaną w sposób określony w art. 17 rozporządzenia nr 1169/2011;

2)   nazwę albo imię i nazwisko producenta;

3)   wykaz składników - zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia;

6)   w przypadku pieczywa - dodatkowo:

a)  masę jednostkową,

Zgodnie z § 19 ust. 2 tego rozporządzenia informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

 

W myśl przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Niespełniające wymagań przepisów rozporządzenia w sprawie znakowania środki spożywcze są artykułami rolno-spożywczymi niewłaściwej jakości handlowej, a stan faktyczny polegający na naruszeniu tych przepisów stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

 

Ustawa o jakości nakłada na wprowadzających artykuły rolno-spożywcze do obrotu obowiązek zachowania wymagań w zakresie ich jakości handlowej, stanowiąc jednocześnie w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Jej przepis art. 3 pkt 4 odsyła natomiast w zakresie definicji obrotu do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja wskazuje krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

 

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004(Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego również „rozporządzeniem nr 1169/2011”, obowiązującego od 13 grudnia 2014r., podmioty działające na rynku spożywczym, które nie mają wpływu na informacje na temat żywności, nie mogą dostarczać żywności, o której wiedzą lub w stosunku do której mają podejrzenia – w oparciu o informacje posiadane w ramach działalności zawodowej, że jest niezgodna z mającym zastosowaniem prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz wymaganiami odpowiednich przepisów.

 

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

 

W świetle powyższego przedsiębiorca Mirosława Wypasek odpowiada za jakość handlową wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

 

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu wprowadzenia ich do obrotu uznał, że w przypadku wyrobów oferowanych luzem oznakowanie w miejscu sprzedaży stanowi praktycznie jedyne źródło informacji dla nabywcy o rodzaju i właściwościach środka spożywczego. W przedmiotowej sprawie wykazano, że badane środki spożywcze nie posiadały jakiegokolwiek oznakowania wymaganego przepisami o jakości handlowej, co naruszało interes konsumentów w zakresie prawa do informacji, nie pozwalało na właściwą identyfikację środków spożywczych i źródła ich pochodzenia, a także uniemożliwiało konsumentom dokonanie świadomego wyboru określonego rodzaju środka spożywczego, którego zagwarantowanie jest jednym z nadrzędnych celów przepisów prawa żywnościowego. Szczególnego podkreślenia wymaga fakt braku uwidocznienia przy wszystkich badanych środkach spożywczych wykazu składników, w tym informacji o substancjach lub produktach powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, istotny z punktu widzenia zdrowotnego interesu konsumentów, a także brak przy pieczywie informacji o masie jednostkowej, co nie pozwalało konsumentom na zidentyfikowanie pieczywa pod względem jego ilości (masy), a przez to mogło naruszać ich interesy ekonomiczne.

  

Przy ocenie stopnia zawinienia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, że strona jako przedsiębiorca profesjonalnie i fachowo zajmuje się obrotem artykułami rolno-spożywczymi oraz należy do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za ich jakość handlową. Z tego też względu powinna wykazać się znajomością przepisów prawa żywnościowego szczególnie w zakresie oznakowania artykułów rolno-spożywczych i dbałością o przestrzeganie tych przepisów. W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że na powstanie ujawnionych w trakcie kontroli nieprawidłowości w odniesieniu do zakwestionowanych partii środków spożywczych bez opakowań bezpośredni wpływ miała strona poprzez swoje zaniechanie polegające na braku uwidocznienia właściwych informacji w miejscu sprzedaży. Stwierdzone nieprawidłowości w oznakowaniu były ewidentne, a niedopuszczenie do ich wystąpienia leżało wyłącznie w mocy strony. Z drugiej strony uwzględniono przy ocenie przedmiotowej przesłanki wymiaru kary działania naprawcze podjęte przez przedsiębiorcę (jak wynika z udzielonej odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne, stwierdzone uchybienia zostały usunięte).   

 

Ustalając z kolei zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ ocenił, że stwierdzone nieprawidłowości były istotne zarówno z punktu widzenia właściwości produktów, jak i interesów konsumentów, a także z punktu widzenia regulacji przepisów prawa żywnościowego, gdyż naruszone zostały podstawowe wymagania przewidziane w tych przepisach dla środków spożywczych bez opakowań.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy nie był kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. kryterium wielkości obrotów, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji o wielkości obrotów osiągniętych w 2014r. stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015, poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii mikroprzedsiębiorców, w związku z czym wzięto pod uwagę okoliczność, że jej udział w obrocie rynkowym jest najmniejszy spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców, o których mowa w ww. ustawie.

 

Mając na uwadze opisane wyżej okoliczności, a także uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej wynosi 500 zł, górną granicę stanowi natomiast pięciokrotna wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej, która w tym przypadku wynosi 823,70 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że w sprawie uzasadnione jest wymierzenie na podstawie przepisu  art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości kary pieniężnej w wysokości 577 zł (słownie: pięćset siedemdziesiąt siedem złotych).

 

Przy ustalaniu wysokości kary uwzględniono wymagania art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, w myśl którego kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone nieprawidłowości w kontekście rodzaju artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej oraz dokonaną ocenę stopnia szkodliwości czynu wskazującą na naruszenie interesów konsumentów, a dalej – ocenę stopnia zawinienia i zakresu naruszenia, wymierzona kwota kary spełnia powyższe wymagania.

 

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji. Zgodnie z kolei z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości karę pieniężną, o której mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej. W związku z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

 

 

 

Pouczenia:

 

1.   Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

 

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r., poz. 613), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

 

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

 

2.   Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

 

Z up. Zachodniopomorskiego

Wojewódzkiego Inspektora

Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

.........................................................................................    

 (podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

Otrzymują:

  1. Mirosława Wypasek, ul. Jedności Narodowej 30, 76-100 Sławno,
  2. aa.

 

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Paweł Pacała 30-11-2015 14:07
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 30-11-2015
Ostatnia aktualizacja: - 30-11-2015 14:07