Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

DECYZJA WKŻ.8361.116.2015

Szczecin, dnia 27.10.2015r.

ZACHODNIOPOMORSKI
WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ

Aneta Czubacka
Maciej Lewandowski
Wspólnicy Spółki Cywilnej
Prowadzący działalność
Gospodarczą w Pizzerii
„CORLEONE” w Policach
ul. Wyszyńskiego 6G

 

 

DECYZJA WKŻ.8361.116.2015
umarzająca postępowanie

 

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcom Anecie Czubackiej, Maciejowi Lewandowskiemu – wspólnikom spółki cywilnej, prowadzących działalność gospodarczą w Pizzerii „CORLEONE” przy ul. Wyszyńskiego 6G w Policach kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii wyrobu kulinarnego tj. Pizzy „Prosciutto” o wartości 12,80 zł nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych § 19 ust 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) oraz w związku z art. 18 ust 1  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.) tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób dostępny bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników oraz brak podania nagłówka , składającego się z wyrazu składniki lub zawierającego ten wyraz, ze względu na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie przepisu art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), tj. z uwagi na jego bezprzedmiotowość w całości.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 25 i 26 czerwca 2015r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. UE. L 165 z 30.4.2004, str. 1, z późn. zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678), w związku z  art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2  ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniem Nr WKŻ/U-146/2015 z dnia 25.06.2015 r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorców Aneta Czubacka, Maciej Lewandowski – wspólnicy spółki cywilnej, prowadzący działalność gospodarczą w Pizzerii „CORLEONE” przy ul. Wyszyńskiego 6G w Policach, zwanych dalej również „stroną”.

 

W toku czynności kontrolnych stwierdzono w ofercie handlowej 1 partię wyrobu kulinarnego tj. Pizzy „Prosciutto” o wartości 12,80, której oznakowanie poddano kontroli m.in. pod kątem przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm. zwanym dalej „rozporządzeniem 1169/2011) oraz przepisów ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678, zwanej dalej „ustawą o jakości), jak również rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29, zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie znakowania”).

 

W wyniku kontroli stwierdzono, iż przy w/w pizzy nie podano wykazu składników występujących w cieście przedmiotowego wyrobu kulinarnego. Ponadto wykaz składników nie rozpoczynał się bądź nie był poprzedzony właściwym nagłówkiem, który powinien składać się z wyrazu „składniki” lub zawierać ten wyraz.

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono naruszenie § 19 ust 1 pkt 3 i ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania w związku z art. 18 ust 1 rozporządzenia 1169/2011 i nie odpowiada wymaganiom jakościowym określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

 

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, pismem z dnia 14 lipca 2015r. do kontrolowanych przedsiębiorców Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował wystąpienie pokontrolne, wzywające do usunięcia stwierdzonych uchybień. W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pismem z dnia 18 sierpnia 2015r. strona poinformowała, że „wszelkie uchybienia zostały zniesione”.

 

Mając powyższe na uwadze pismem z dnia 02 października 2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił przedsiębiorców o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 1 partii wyrobu kulinarnego tj. Pizzy „Prosciutto” o wartości 12,80 zł nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych § 19 ust 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) oraz w związku z art. 18 ust 1 rozporządzenia 1169/2011 tj. z uwagi na brak podania w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób dostępny bezpośrednio konsumentowi finalnemu pełnego wykazu składników oraz brak podania nagłówka , składającego się z wyrazu składniki lub zawierającego ten wyraz

 

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił
i stwierdził:

 

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678), jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i  oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów. Artykuł 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002” precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom, fałszowaniu żywności oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd.

 

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno – spożywczych oferowanych u danego przedsiębiorcy uregulowane zostały w rozporządzeniu 1169/2011 oraz na gruncie prawa krajowego w rozporządzeniu w sprawie znakowania, stanowiącym akt wykonawczy do ustawy o jakości.

 

Jednocześnie, ustawa o jakości, wskazuje, iż przepis art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

 

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Zgodnie z przepisem § 19 ust. 1 pkt 3 w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się m.in. wykaz składników - zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia.

 

Z kolei art. 18 ust 1 rozporządzenia 1169/2011 wskazuje, iż wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu „składniki” lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego.

 

Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

 

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Przepis art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub – jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii – importer danego środka na rynek Unii.

 

Z kolei art. 8 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi, iż podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

 

W świetle powyższych definicji przedsiębiorcy Aneta Czubacka, Maciej Lewandowski – wspólnicy spółki cywilnej odpowiadają za wprowadzenie do obrotu handlowego ww. artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego jakości handlowej.

 

Przywołana wyżej ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

 

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) kary pieniężne, o których mowa   m. in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, m.in. właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości, stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanej 1 partii wyrobu kulinarnego o łącznej wartości 12,80 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu w przypadku braku podania w oznakowaniu wykazu składników występujących w cieście czy też braku w wykazie składników nagłówka, który powinien składać się z wyrazu składniki lub zawierać ten wyraz nie jest znaczny. W ocenie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej konsument nie został pozbawiony wiedzy o składnikach występujących w przedmiotowym produkcie, albowiem poza składnikami ciasta – komponentu zbiorowego, produkt w zakresie składu oznakowany był w sposób prawidłowy. Nie mniej jednak przepisy prawa żywnościowego precyzyjnie regulują zakres i sposób przekazywania informacji, jaki konsument winien otrzymać w momencie dokonywania zakupu danego środka spożywczego. Wskazane przepisami prawa informacje, które winny znaleźć się na opakowaniu danego produktu, mają stanowić jasną i rzetelną informację dla konsumenta. Konsument, kierując się informacjami zawartymi w oznakowaniu środka spożywczego, mając na względzie zarówno wskazania zdrowotne, jak i preferencje smakowe, ustala swoją dietę. Z tego względu ważne jest, aby wszystkie informacje były pełne i rzetelne.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym fachowy obrót artykułami spożywczymi, a celem jej działalności jest sprzedaż przygotowanych przez siebie wyrobów kulinarnych konsumentowi finalnemu, powinny więc być mu znane przepisy dotyczące obrotu takimi artykułami. Strona jako producent należy zatem do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze. W odniesieniu do stwierdzonej w toku kontroli nieprawidłowości dotyczącej oznakowania środka spożywczego organ uznał, iż w tym zakresie strona ponosi winę z racji tego, że jako producent ma pełną wiedzę co do użytych przez siebie składników przy produkcji ciasta do pizzy. Przy ocenie stopnia zawinienia strony organ uwzględnił również postawę strony po powzięciu informacji o nieprawidłowościach w oznakowaniu, o czym strona powiadomiła w odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne.

 

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę okoliczność, że zakwestionowana 1 partia wyrobu kulinarnego poza wskazaną nieprawidłowością dotyczącą oznakowania spełniała pozostałe wymagania jakościowe, w tym w zakresie cech organoleptycznych, co wykazały przeprowadzone na tą okoliczność badania organoleptyczne. Ponadto wzięto pod uwagę fakt, że stwierdzone naruszenie dotyczyło 1 partii o łącznej wartości 12,80 zł.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, że strona nie była kontrolowana przez tut. organ oraz fakt, że prowadzi działalność w formie spółki cywilnej od 2011 roku.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, w oparciu o oświadczenie przedsiębiorcy uznał, że w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r., poz. 584 ze zm.) strona należy do grupy tzw. „małych przedsiębiorców”, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku nie jest najmniejszy w stosunku do pozostałych grup przedsiębiorców. Z tego też względu organ odstąpił od żądania w zakresie obrotów uznając, iż informacja ta nie wpłynie na ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasada szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

 

Po szczegółowej analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności i czynników, które ustawa o jakości nakazuje wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej brać pod uwagę w toku prowadzonego postępowania administracyjnego z tytułu naruszenia jej przepisów, stwierdzono, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Uwzględniając stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz zakres naruszenia przy uwzględnieniu zasady proporcjonalności określonej w art. 17 ust. 2 rozporządzenia WE 178/2002 jak również fakt, że w prawie administracyjnym zasada proporcjonalności nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem. Ponadto podjęte przez stronę działania po ujawnieniu nieprawidłowości pozwalają w ocenie organu na uznanie, iż również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej.

 

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej  zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy, w całości za bezprzedmiotowe.

 

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r. poz. 148 ze zm.), do postępowania przed organami Inspekcji w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

 

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo części, w związku z powyższym Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji.

 

Pouczenia:

1)      Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Ewa Kryjom
..………………………..…………………
(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska
osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

Otrzymują:

1)   Aneta Czubacka, Spółka Cywilna DOMINO, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 6g,

72-010 Police

2)   Maciej Lewandowski, BONO Maciej Lewandowski, ul. Cedyńska 2-4, 71-667 Szczecin

3)   a/a.

4)    

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Paweł Pacała 30-11-2015 13:50
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 30-11-2015
Ostatnia aktualizacja: - 30-11-2015 13:50