Decyzja nr WKŻ.8361.19,33.2015

Szczecin, dnia 17.07.2015r.

ZACHODNIOPOMORSKI Szczecin, dnia 17.07.2015r.
WOJEWÓDZKI INSPEKTOR
INSPEKCJI HANDLOWEJ

Nada Azzouz
Firma przedsiębiorcy:
Aramia -Restauracja Nada Azzouz
ul. Eugeniusza Romera 12
71-246 Szczecin

DECYZJA WKŻ.8361.19,33.2015
umarzająca postępowanie

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 z późn. zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy Nada Azzouz, firma przedsiębiorcy: Aramia - Restauracja Nada Azzouz, ul. Eugeniusza Romera 12, 71-246 Szczecin, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu partii artykułu rolno-spożywczego, tj. „Sałatki z wołowiną” 300g/75g o wartości 18,00 złotych, niespełniającej wymagań jakości handlowej określonych w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) w związku z naruszeniem wymagań jakościowych określonych w art. 7 ust 1 pkt a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.),tj. z uwagi na wprowadzające w błąd informacje co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego składu, tj. z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), tj. z uwagi na jego bezprzedmiotowość w całości.

Uzasadnienie

W dniach 3 i 5 lutego oraz 25 lutego 2015r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno - spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678), w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.), zgodnie z upoważnieniem nr WKŻ/U-25/2015 z dnia 03 lutego 2015 r. oraz nr WKŻ/U-43/2015 z dnia 25 lutego 2015r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę żywności u przedsiębiorcy Nada Azzouz, prowadzącej działalność gospodarczą w Restauracji Aramia przy ul. Romera12 w Szczecinie, zwanej dalej również „stroną”.

W toku przeprowadzonej kontroli, będącą przedmiotem zakupu kontrolnego potrawę, tj. „Sałatkę z wołowiną” 300g/75g w cenie 18,00 złotych (porcja) pobrano, za protokołem pobrania próbki nr 001958, do badań laboratoryjnych w Laboratorium Kontrolno-Analitycznym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Poznaniu. Nie pobrano próbki kontrolnej produktu zgodnie z art. 28 ust.3 pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.) w związku z tym, że jej pobranie byłoby utrudnione z uwagi na rodzaj i niewielką ilość produktu.

Wyniki badań laboratoryjnych wykazały, że w badanej próbce w porównaniu z wymaganiami określonymi w deklaracji producenta zawartymi w cenniku jest wyższa zawartość netto (tj.468,1 g przy deklaracji 300 g oraz niepewności wyniku 16,4 g) oraz wyższa zawartość mięsa (tj. 120,1 g przy deklarowanej w cenniku 75 g i przy niepewności wyniku 20,2 g) oraz właściwe cechy organoleptyczne tj. wygląd ogólny, zapach i konsystencję.

Ponadto w badanej próbce dodatkowo stwierdzono obecność: kapusty białej, kapusty modrej, papryki czerwonej oraz cebuli czerwonej, które nie były uwzględnione w deklaracji w cenniku.

Wyniki z badań laboratoryjnych udokumentowano sprawozdaniem z badań nr 10/2015 z dnia 16 lutego 2015, które przekazano stronie w trakcie kontroli przeprowadzonej w dniu 25 lutego 2015 roku.

W związku z powyższym, w wyniku kontroli, stwierdzono, że z uwagi na obecność kapusty białej, kapusty modrej, papryki czerwonej oraz cebuli czerwonej, które nie były deklarowane w cenniku, przedmiotowy środek - spożywczy nie odpowiada wymaganiom jakości handlowej określonym w art. art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678),w związku z naruszeniem wymagań jakościowych określonych w art. 7 ust 1 pkt a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.)

Mając na uwadze ustalenia kontroli Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148 ze zm.) wystosował do przedsiębiorcy wystąpienie pokontrolne, informując o stwierdzonych uchybieniach i wnosząc o ich usuniecie zgodnie z przepisami prawa. W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie kontrolowany przedsiębiorca poinformował, iż wszystkie stwierdzone w toku kontroli uchybienia zostały usunięte.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu partii artykułu rolno-spożywczego tj.: „Sałatki z wołowiną”, 300g/75g, o wartości 18,00 złotych, nieodpowiadającej wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678), w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w przepisie art. 7 ust.1 pkt a) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), tj. z uwagi na wprowadzające w błąd informacje co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego składu.

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia nie skorzystała.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) zwanej dalej „ustawą o jakości”, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Celem prawa żywnościowego jest szeroko rozumiana ochrona interesów konsumentów. Artykuł 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem (WE) 178/2002” precyzuje, że celem tego prawa jest ochrona interesów konsumentów i umożliwienie im świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Prawo żywnościowe ma przeciwdziałać oszukańczym lub podstępnym praktykom, fałszowaniu żywności oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd.

W świetle przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

Wymagania jakościowe w odniesieniu do oznakowania artykułów rolno - spożywczych oferowanych do sprzedaży uregulowane zostały m.in. w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 1169/2011”.

Zgodnie z treścią art. 7 ust 1 rozporządzenia 1169/2011 informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji.

Jednocześnie, ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4 odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiada lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich również producentów tych artykułów.

W świetle powyższych definicji strona jest podmiotem, który odpowiada za wprowadzenie do obrotu ww. artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego wymaganiom jakości handlowej.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Z kolei w myśl przepisu art. 8 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 podmiotem działającym na rynku spożywczym odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą lub firmą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy lub - jeżeli ten podmiot nie prowadzi działalności w Unii - importer danego środka na rynek Unii.

Nadto, jak stanowi art. 8 ust. 2 rozporządzenia 1169/2011, podmiot działający na rynku spożywczym odpowiedzialny za informację na temat żywności zapewnia obecność i rzetelność informacji na temat żywności zgodnie z mającym zastosowanie prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz z wymogami odpowiednich przepisów krajowych.

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych.

Zgodnie z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 678) kary pieniężne, o których mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości: stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Wykonując dyspozycje tegoż przepisu w odniesieniu do zakwestionowanego środka spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Organ uwzględnił okoliczność, że poza stwierdzonymi nieprawidłowościami w zakresie oznakowania (dotyczącymi jedynie podania niepełnych danych dotyczących składników) konsument nie był pozbawiony wiedzy dotyczącej potrawy. Przy ocenie stopnia szkodliwości czynu organ uwzględnił rodzaj i charakter stwierdzonej niezgodności w zakresie jakości handlowej, tj. okoliczność, że stwierdzone uchybienia dotyczyły niewielkich braków w oznakowaniu.

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym lokal gastronomiczny, a celem jej działalności jest sprzedaż przygotowywanych przez siebie potraw konsumentowi finalnemu. Wskazać w tym miejscu należy, iż jest to sprzedaż wyspecjalizowana. Zdaniem tut. organu stanowi to o tym, że można ją potraktować jako profesjonalistę mającego wpływ na obrót żywnością, a więc mającego obowiązek znajomości przepisów prawa związanych z wykonywaną przez niego działalnością. Obowiązkiem przedsiębiorcy jest zwracanie szczególnej uwagi, aby do obrotu handlowego nie trafiały środki spożywcze niespełniające wymagań jakościowych, w tym również niewłaściwie oznakowane. Przedsiębiorca działający na rynku jako profesjonalista w swojej dziedzinie jest zobowiązany do takiego zorganizowania swojej działalności, aby nie dopuścić do wprowadzenia do obrotu środków spożywczych niezgodnych z wymaganiami jakościowymi. Przy ocenie stopnia zawinienia organ wziął również pod uwagę działania podjęte przez stronę, po powzięciu informacji o niewłaściwej jakości zakwestionowanego środka spożywczego, o których strona poinformowała organ w odpowiedzi na wystosowane do niej wystąpienie pokontrolne.

Przy ocenie zakresu naruszenia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę fakt, że poza stwierdzonymi uchybieniami dotyczącymi oznakowania, zakwestionowane produkty spełniały inne wymagania w zakresie jakości handlowej.

Przy ocenie dotychczasowej działalności strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił okoliczność, iż strona nie była dotychczas kontrolowana przez tut. Organ oraz fakt, że prowadzi działalność tylko w jednym miejscu oraz przez stosunkowo krótki okres czasu (od 2013 roku).

Biorąc nadto pod uwagę piąty z czynników mających wpływ na wysokość kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu nieodpowiadające jakości handlowej artykuły rolno-spożywcze Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji uzyskanych od przedsiębiorcy uznał, że w świetle kryteriów wprowadzonych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r. poz. 584 ze zm.) strona należy do grupy tzw. mikroprzedsiębiorców, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku, jest najmniejszy w stosunku do pozostałych kategorii przedsiębiorców. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Po szczegółowej analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności i czynników, które ustawa o jakości nakazuje Wojewódzkiemu Inspektorowi Inspekcji Handlowej brać pod uwagę w toku prowadzonego postępowania administracyjnego z tytułu naruszenia jej przepisów, organ stwierdził, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy, o jakości. Biorąc pod uwagę fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500,00 złotych, uznać należy, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) 178/2002, a mianowicie kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia w kontekście jego wagi i stopnia szkodliwości. Swoje przekonanie organ oparł również na obowiązującej w prawie administracyjnym zasadzie proporcjonalności, która nakazuje organom państwowym użycie jedynie takich środków, które są niezbędne do osiągnięcia konkretnego celu, co oznacza, że organy państwowe mają osiągnąć cel, który służy społeczeństwu jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem. Ponadto podjęte przez stronę działania po ujawnieniu nieprawidłowości pozwalają w ocenie organu na uznanie, iż również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej.

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy, w całości za bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r. poz. 148 ze zm.), do postępowania przed organami Inspekcji w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo części, w związku z powyższym Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji.

Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Ewa Kryjom

…………………....………………………………….
(podpis z podaniem imienia i nazwiska
oraz stanowiska osoby upoważnionej do wydania decyzji)

Otrzymują:

• Nada Azzouz
  Firma przedsiębiorcy: Aramia - Restauracja Nada Azzouz,
  ul. Eugeniusza Romera 12, 71-246 Szczecin,

• a/a.