WKŻ.8361.211.2014

Szczecin, dnia 17.03.2015r.

  ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

  INSPEKCJI HANDLOWEJ

 

 

Wiesław Jurczyk

 

Firma przedsiębiorcy:

Wiesław Jurczyk

Zakład Wielobranżowy „DARKAT”

ul. Źródlana 8

73-110 Stargard Szczeciński

 

 

DECYZJA nr WKŻ.8361.211.2014

wymierzająca karę pieniężną

 

Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Wiesławowi Jurczykowi, firma przedsiębiorcy: Wiesław Jurczyk Zakład Wielobranżowy „DARKAT”, karę pieniężną w wysokości 500 zł (słownie: pięćset złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu 5 partii pieczywa bez opakowań o wartości 63,29 złotych, nieodpowiadających wymaganiom określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29) z uwagi na niepodanie w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu nazwy lub imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników.

 

Uzasadnienie

 

W dniach 28 listopada i 1 grudnia 2014r. na podstawie art. 3 ust. 1,2,3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.04.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2  ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz. 148 ze zm.), działając na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia urzędowej kontroli żywności nr 00014169 inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Wiesław Jurczyk, firma przedsiębiorcy: Wiesław Jurczyk Zakład Wielobranżowy „DARKAT”, zwanego dalej również „stroną”, wykonującego działalność gospodarczą w sklepie „Darkat” przy ul. Kramarskiej 1 w Stargardzie Szczecińskim.

 

W toku kontroli w ofercie handlowej stwierdzono 5 partii pieczywa bez opakowań, o wartości 63,29 złotych, których oznakowanie poddano ocenie m.in. pod kątem przepisów ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774). W wyniku dokonanej oceny stwierdzono, że w miejscu ich sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom nie podano nazwy rodzajowej produktu, nazwy lub imienia i nazwiska producenta, a także wykazu składników. Dotyczyło to pieczywa: bułka z posypką, ziarnem 60g, rogal 100g, bułka wrocławska 50g, chleb wrzesiński 400g oraz bułka sportowców 55g.

 

W związku z powyższym w toku kontroli stwierdzono, że poddane kontroli środki spożywcze nie odpowiadają wymaganiom określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych  (Dz. U. z 2014r., poz. 669 ze zm.), dalej „ustawy o jakości”, w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774) w związku z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (brak nazwy rodzajowej) oraz § 17 ust. 1 pkt 1 i 2 w/w rozporządzenia (brak nazwy lub imienia i nazwiska producenta i wykaz składników) oraz w związku z ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774).

 

Zgodnie bowiem z przepisem § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774), w przypadku środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży, oprócz nazwy środka spożywczego podaje się m.in. nazwę albo imię i nazwisko producenta (pkt 1), wykaz składników (pkt 2).

 

Jednocześnie w myśl przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 13 grudnia 2014r. w przypadku artykułu rolno-spożywczego będącego środkiem spożywczym nazwa powinna odpowiadać wymaganiom określonym w art. 47 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010r., Nr 136, poz. 914 z późn. zm.), zgodnie z którym nazwa środka spożywczego powinna odpowiadać nazwie ustalonej dla danego rodzaju środków spożywczych w przepisach prawa żywnościowego, a w przypadku braku takich przepisów powinna być nazwą zwyczajową środka spożywczego lub składać się z opisu tego środka spożywczego lub sposobu jego użycia, tak aby umożliwić konsumentowi rozpoznanie rodzaju i właściwości środka spożywczego oraz odróżnienie go od innych produktów. Przepis ten uchylony został z dniem 13 grudnia 2014r.

 

Powyższe rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r., w myśl art. 4 ustawy z dnia 7 listopada 2014r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2014r., poz. 1722) utraciło moc obowiązującą z dniem wejścia w życie, tj. w dniu 9 stycznia 2015r., nowego rozporządzenia w tym zakresie wydanego na podstawie art. 15 pkt 1 ustawy o jakości, tj. rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), zwanego dalej również „rozporządzeniem w sprawie znakowania”.

 

Uwzględniając zaistniałą zmianę w przepisach oraz uwzględniając okoliczność, że w aktualnie obowiązujących przepisach brak jest wprost odniesienia do wymogu uwidaczniania nazwy rodzajowej (uchylony art. 47 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, do którego odsyłał również uchylony art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych), jedynie wykazane w toku kontroli naruszenie § 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 dotychczasowego rozporządzenia – w zakresie braku nazwy lub imienia i nazwiska producenta oraz wykazu składników - zakwalifikowano do niniejszego postępowania jako naruszenie § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania obowiązującego od dnia 9 stycznia 2015r.

 

Mając na uwadze ustalenia kontroli, do kontrolowanego przedsiębiorcy (strony w niniejszym postępowaniu) w dniu 7 stycznia 2015r. wystosowano wystąpienie pokontrolne. W odpowiedzi na wystąpienie pismem z dnia 15.01.2015r. kontrolowany poinformował, że wszystkie stwierdzone uchybienia zostały usunięte.

 

W związku z powyższym, pismem z dnia 27 lutego 2015r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę Wiesława Jurczyka, firma przedsiębiorcy: Wiesław Jurczyk Zakład Wielobranżowy „DARKAT” o  wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 5 partii pieczywa nieodpowiadających wymaganiom jakości handlowej określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości określonym w § 19 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29).

 

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona nie skorzystała ze swojego uprawnienia.

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

W myśl przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

 

Do dnia 8 stycznia 2015r. wymagania dotyczące m.in. znakowania środków spożywczych bez opakowań określone były w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774), którego § 17 ust. 1 pkt 1 i 2 stanowił, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży oprócz nazwy środka spożywczego podaje się nazwę albo imię i nazwisko producenta oraz wykaz składników. Przepis § 17 ust. 2 tego rozporządzenia stanowił natomiast, że informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom.

 

W dniu 9 stycznia 2015r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r., poz. 29), które zastąpiło dotychczasowe rozporządzenie, regulując zasady znakowania nieopakowanych środków spożywczych w § 19.

 

W myśl § 19 ust. 1 pkt 2 przedmiotowego rozporządzenia w sprawie znakowania, w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się nazwę albo imię i nazwisko producenta. Natomiast w myśl § 19 ust. 1 pkt 3 -  wykaz składników - zgodnie z art. 18-20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia. Zgodnie z § 19 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

 

Mając na uwadze powyższe, w przypadku zakwestionowanych 5 partii pieczywa bez opakowań, w związku z ustaleniami kontroli stwierdzono w niniejszym postępowaniu, że brak w miejscu ich sprzedaży informacji dotyczących nazwy lub imion i nazwisk producentów, stanowi naruszenie § 19 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania, natomiast brak wykazu składników stanowi naruszenie § 19 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 tego rozporządzenia.

 

W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

 

Niespełniające wymagań przepisów rozporządzenia w sprawie znakowania środki spożywcze są artykułami rolno-spożywczymi niewłaściwej jakości handlowej, a stan faktyczny polegający na naruszeniu tych przepisów stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

 

Ustawa o jakości nakłada na wprowadzających artykuły rolno-spożywcze do obrotu obowiązek zachowania wymagań w zakresie ich jakości handlowej, stanowiąc jednocześnie w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Jej przepis art. 3 pkt 4 odsyła natomiast w zakresie definicji obrotu do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja wskazuje krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

 

Nadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

Dodatkowo, w myśl art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004(Dz. U. L 304 z 22.11.2011, s. 18 ze zm.), zwanego również „rozporządzeniem nr 1169/2011”, obowiązującego od 13 grudnia 2014r., podmioty działające na rynku spożywczym, które nie mają wpływu na informacje na temat żywności, nie mogą dostarczać żywności, o której wiedzą lub w stosunku do której mają podejrzenia – w oparciu o informacje posiadane w ramach działalności zawodowej, że jest niezgodna z mającym zastosowaniem prawem dotyczącym informacji na temat żywności oraz wymaganiami odpowiednich przepisów.

 

Przepis art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 1169/2011 stanowi natomiast, że bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione.

 

W świetle powyższego przedsiębiorca Wiesław Jurczyk, firma przedsiębiorcy: Wiesław Jurczyk Zakład Wielobranżowy „DARKAT” odpowiada za jakość handlową wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

 

Mając na względzie powyższe ustalenia, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów, uwzględniając również przesłanki zawarte w przepisie art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanych artykułów rolno-spożywczych, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu wprowadzenia ich do obrotu uznał, że w przypadku wyrobów oferowanych luzem oznakowanie w miejscu sprzedaży stanowi praktycznie jedyne źródło informacji dla nabywcy o rodzaju i właściwościach środka spożywczego. W związku z tym uznano, że stwierdzona nieprawidłowość polegająca na braku wykazu składników w miejscu sprzedaży pieczywa narusza prawo konsumentów do rzetelnej i podstawowej informacji o tego rodzaju produktach, mającej zasadniczy wpływ na dokonywany przez nich wybór i pozwalającej na właściwą identyfikację pieczywa oraz odróżnienie cech określonego rodzaju pieczywa od innego znajdującego się w obrocie. Dodatkowo informacja o wykazie składników w ww. produktach jest istotna również ze względu na preferencje żywieniowe konsumentów.

Niepodanie natomiast nazwy czy imion i nazwisk producentów przedmiotowych środków spożywczych, choć stanowi naruszenie wymagań mniejszej wagi w stosunku do braku wykazu składników, może uniemożliwiać bądź utrudniać konsumentom identyfikację podmiotu produkującego produkt.

  

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym obrót artykułami żywnościowymi, a celem działalności strony jest odsprzedaż tych artykułów konsumentowi finalnemu, można ją więc potraktować jako profesjonalistę mającego wpływ na obrót żywnością. Strona należy zatem do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze. Organ uznał, że na powstanie ujawnionych w trakcie kontroli nieprawidłowości w odniesieniu do zakwestionowanego pieczywa bez opakowania bezpośredni wpływ miała strona poprzez swoje zaniechanie polegające na braku uwidocznienia właściwych informacji w miejscu sprzedaży. Stwierdzona nieprawidłowość w oznakowaniu była ewidentna, a niedopuszczenie do jej wystąpienia leżało w mocy strony, która jako świadomy i profesjonalny uczestnik obrotu powinna wykazać się znajomością przepisów prawa żywnościowego i dbałością o ich przestrzeganie. Z drugiej strony uwzględniono przy ocenie stopnia zawinienia postawę przedsiębiorcy wynikającą z odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne, wskazującą na zastosowanie się do wniosków i zaleceń organu kontroli.

 

Ustalając z kolei zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ ocenił, że stwierdzone nieprawidłowości (szczególnie brak wykazu składników) były istotne zarówno z punktu widzenia właściwości produktów, jak i interesów konsumentów, a naruszone wymagania w zakresie oznakowania stanowiły podstawową część wymagań przewidzianych w przepisach prawa żywnościowego dla tego rodzaju produktów.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę okoliczność, że przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w wielu miejscach i różnym zakresie, aczkolwiek na przestrzeni ostatnich lat nie był kontrolowany przez tut. organ.

 

Biorąc pod uwagę piąty czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. kryterium wielkości obrotów, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie oświadczenia uzyskanego w toku kontroli stwierdził, że w świetle kryteriów wymienionych w rozdziale 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013, poz. 672 z późn. zm.), strona należy do kategorii średnich przedsiębiorców, stąd wzięto pod uwagę fakt, że udział przedsiębiorcy w obrocie rynkowym nie jest największy spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców. Z tego też względu organ odstąpił od ustalania kwotowej wartości obrotów strony, uznając iż informacja w tym zakresie nie będzie miała wpływu na dokonaną ocenę przedmiotowej przesłanki i wymiar kary pieniężnej. Uznano ponadto, że posiadane dane o kategorii przedsiębiorcy są w tym przypadku wystarczające do zakończenia sprawy administracyjnej, co pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

 

Mając na uwadze opisane wyżej okoliczności, a także uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej wynosi 500 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że w sprawie uzasadnione jest wymierzenie stronie na podstawie przepisu  art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości kary pieniężnej w minimalnej ustawowej wysokości 500 zł (słownie: pięćset złotych).

 

Przy ustalaniu wysokości kary organ uwzględnił wymagania art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, w myśl którego kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone naruszenia w kontekście rodzaju artykułów rolno-spożywczych niewłaściwej jakości handlowej oraz dokonaną ocenę stopnia szkodliwości czynu wskazującą na naruszenie interesów konsumentów, a dalej – ocenę stopnia zawinienia i zakresu naruszenia, wymierzona kwota kary spełnia powyższe wymagania.

 

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej, natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.

 

Zgodnie z kolei z przepisem art. 40a ust. 4 ustawy o jakości karę pieniężną, o której mowa m.in. w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wymierza w drodze decyzji, właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

 

W związku z powyższym organ orzekł jak w sentencji.

 

 

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca Wiesław Jurczyk, Firma przedsiębiorcy: Wiesław Jurczyk, Zakład Wielobranżowy „DARKAT”, ul. Źródlana 8, 73-110 Stargard Szczeciński, powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

 

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

 

1. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej

Ewa Kryjom

                                                .........................................................................................

                                                                                  (podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

                                                                                                               służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

 

Otrzymują:

1. Wiesław Jurczyk”

Zakład Wielobranżowy „DARKAT”

ul. Źródlana 8

73-110 Stargard Szczeciński,

1. aa.