Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

ZKŻ.8361.56.2014.J-42.2014

                                                                                               Koszalin, dnia 9 lipca 2014 r.

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

............................................................

(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

„LUBERON”

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

                                                                       ul. Trzebiatowska 6

                                                                       78-100 Kołobrzeg

 

 

DECYZJA

ZKŻ.8361.56.2014.J-42.2014

umarzająca postępowanie

 

Na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2013, poz.267 ze zm.) w związku z  art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014, poz. 148) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy „LUBERON” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Kołobrzegu przy ul. Trzebiatowskiej 6 kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu partii czekolady gorzkiej 71% kakao BIO a`100g, dystrybutor: Bio Planet Sp. z o.o. Wilkowa Wieś 7, 05-084 Leszno, oznaczonej m.in.: datą minimalnej trwałości „najlepiej spożyć przed 10.2015” i kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej L 223424,  nieodpowiadającej wymaganiom określonym w  art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014, poz. 669) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej określonych w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10.07.2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (aktualnie Dz. U. z 2014r., poz. 774) z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014, poz. 669) byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE L z dnia 1 lutego 2002 r., Nr 31, s. 1 ze zm.).

 

Uzasadnienie

 

W dniach 08 i 15. 04. 2014 r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U.L 165 z 30.4.2004, str. 1 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (aktualnie Dz. U z 2014 r., poz. 669) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (aktualnie Dz. U. z 2014 r., poz. 148) oraz 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2009 r. Nr 116, poz. 975), inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej na podstawie upoważnienia Nr 00013099 przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorcy  „LUBERON” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Kołobrzegu, zwanego dalej również „stroną”, wykonującego działalność gospodarczą w sklepie spożywczo-przemysłowym „Intermarche”  w Kołobrzegu, ul. Trzebiatowska 6.   

 

W toku kontroli stwierdzono w obrocie partię czekolady gorzkiej 71% kakao BIO a`100g, w ilości 12 opakowań o wartości 119,88 zł, dystrybutor: Bio Planet Sp. z o.o. Wilkowa Wieś 7, 05-084 Leszno, która nie odpowiadała wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.  U. z 2014 r., poz. 669), dalej również „ustawy o jakości”, w związku z naruszeniem wymagań określonych w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10.07.2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (aktualnie Dz. U. z 2014 r., poz. 774) z uwagi na to, że w oznakowaniu ww. artykułu rolno-spożywczego podano nieprawidłowe  wyrażenie poprzedzające datę minimalnej trwałości, tzn.  „Najlepiej spożyć przed: 10.2015 r.” zamiast „Najlepiej spożyć przed końcem 10.2015 r.”

 

W związku z powyższym pismem z dnia 26 czerwca 2014 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę – „LUBERON” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Kołobrzegu, o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu artykułu rolno - spożywczego niewłaściwej jakości handlowej.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów.

Strona nie skorzystała ze swojego uprawnienia.

Niezależnie od powyższego przeanalizowano w toku niniejszego postępowania odpowiedzi zarówno kontrolowanego (strony) jak i producenta (dystrybutora) zakwestionowanego artykułu rolno-spożywczego na wystąpienia pokontrolne. Kontrolowany w swojej odpowiedzi poinformował, że wycofał ze sprzedaży zakwestionowaną czekoladę i zwrócił ją do dostawcy. Natomiast dystrybutor wyjaśnił, że  prawidłowość treści na etykiecie przedmiotowej czekolady, zgodnie z polityką firmy i procedurą dotyczącą tworzenia i weryfikacji etykiet polskojęzycznych dla towarów dystrybuowanych była sprawdzana w 2013 r. Na etykiecie widniało prawidłowe sformułowanie poprzedzające datę minimalnej trwałości, tj.: „najlepiej spożyć przed końcem”. Nieprawidłowość, która wynikła w 2014 r. powstała w konsekwencji zmiany drukarki. Nowa drukarka przeznaczona do wydruku etykiet nie posiada funkcji kopiowania treści utworzonych dotychczas etykiet. W związku z powyższym przy przenoszeniu informacji, przez nieuwagę pracownika na nowej etykiecie nie zostało umieszczone słowo „końcem”. Obecnie na etykietach polskojęzycznych „Czekolady gorzkiej 71% kakao” widnieje prawidłowe sformułowanie poprzedzające datę minimalnej trwałości, tj.: „Najlepiej spożyć przed końcem”. W załączeniu przesłano wzór etykiety z prawidłowym oznakowaniem.    

 

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

 

W myśl  przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych                                    i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Definicja ta jednoznacznie wskazuje, że oznakowanie artykułu rolno-spożywczego jest jednym z elementów jego jakości handlowej. W świetle z kolei przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania.

 

Zgodnie z przepisem § 11 ust. 2  rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014r., poz. 774 ), dalej „rozporządzenia w sprawie znakowania”, opakowany środek spożywczy znakuje się podając m.in. datę minimalnej trwałości  poprzedzoną wyrażeniem „Najlepiej spożyć przed”, jeśli jest określona datą dzienną, albo wyrażeniem „Najlepiej spożyć przed końcem” w innych przypadkach.  

 

W toku kontroli ustalono, że datę minimalnej trwałości umieszczoną na opakowaniach czekolady podano określając jedynie miesiąc i rok, w związku z czym stwierdzono, że nie jest to data dzienna, a więc zgodnie z przywołanym wyżej przepisem § 11 ust. 2 rozporządzenia w sprawie znakowania powinna być poprzedzona wyrażeniem „najlepiej spożyć przed końcem”, a nie wyrażeniem „Najlepiej spożyć przed”. W związku z tym stwierdzono, że stan faktyczny polegający na poprzedzeniu daty minimalnej trwałości niewłaściwym wyrażeniem narusza ww. przepis § 11 ust. 2  rozporządzenia w sprawie znakowania.

 

Przepisy rozporządzenia w sprawie znakowania regulują m.in. zakres informacji podawanych w oznakowaniu opakowanych środków spożywczych. Niespełniający tych przepisów ww. środek spożywczy jest artykułem rolno-spożywczym niewłaściwej jakości handlowej, naruszającym wymagania określone w art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

 

Ustawa o jakości stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500,00 złotych. Jednocześnie ustawa o jakości, zgodnie z przepisem art. 3 pkt 4, odsyła do art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L z 2002 r., Nr 31, str. 1 z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem  178/2002”, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja jednoznacznie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego. Nadto, w myśl art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

 

W świetle powyższego przedsiębiorca – „LUBERON” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Kołobrzegu odpowiada za jakość wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

 

Mając na względzie powyższe ustalenia w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych. Uwzględnił również okoliczność, że strona należy do kategorii tzw. „średnich” przedsiębiorców w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.), stąd odstąpił od ustalania wielkości jej obrotów uznając, że choć jej udział w obrocie rynkowym jest znaczny, to osiągnięte obroty nie mają wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie w kontekście dokonanej oceny pozostałych czterech przesłanek określonych w ww. przepisie. Uznano ponadto, że uwzględnienie jedynie czterech ww. przesłanek jest wystarczające w tym przypadku do zakończenia sprawy administracyjnej oraz pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Jednocześnie uwzględniono w toczącym się postępowaniu przesłanki zawarte w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

 

Wykonując dyspozycję ww. przepisów w odniesieniu do zakwestionowanego artykułu rolno-spożywczego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu wprowadzenia go do obrotu wziął pod uwagę, że stwierdzona nieprawidłowość nie narusza w sposób znaczący interesów konsumentów, nie wpływa na wybór konsumentów, a także na przydatność zakwestionowanego produktu do celów spożywczych. Wyrażenie poprzedzające datę minimalnej trwałości umieszczone na opakowaniach czekolady, przy jednoczesnym podaniu tej daty w sposób określający miesiąc i rok, umożliwia konsumentom dokonanie świadomego wyboru określonego środka spożywczego pod kątem oceny do kiedy ten środek spożywczy zachowuje swoje właściwości i nadaje się do spożycia przez ludzi.

 

Przy ocenie stopnia zawinienia Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, że strona jako przedsiębiorca profesjonalnie i fachowo zajmuje się obrotem artykułami rolno-spożywczymi oraz należy do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za ich jakość handlową. Z tego też względu strona powinna wykazać się dużą znajomością przepisów prawa żywnościowego szczególnie w zakresie oznakowania artykułów rolno-spożywczych i dbałością o przestrzeganie tych przepisów. W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że strona mogła zapobiec wystąpieniu stwierdzonych nieprawidłowości, o ile dochowałaby należytej staranności polegającej na sprawdzeniu poprawności oznakowania przy odbiorze towaru od dostawcy. Z drugiej strony przyjęto, że  przedsiębiorca nie miał woli świadomego działania prowadzącego do powstania nieprawidłowości naruszających wymagania jakościowe.   

 

Ustalając z kolei zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ ocenił, że stwierdzona nieprawidłowość nie była istotna z punktu widzenia właściwości produktu, jak i interesów konsumentów, a naruszone wymaganie w zakresie oznakowania stanowiło bardzo niewielką część wymagań przewidzianych w przepisach prawa żywnościowego dla tego rodzaju produktów.

 

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu organ uwzględnił okoliczność, że podczas kontroli przeprowadzonej u przedsiębiorcy w 2013r. kwestionowano jakość handlową artykułów rolno-spożywczych.

 

Dodatkowo w zakresie piątej przesłanki, tj. wielkości obrotów, uwzględniono zgodnie z oświadczeniem strony, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.) strona należy do kategorii tzw. „średnich przedsiębiorców”, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w rynku jest znaczny.

 

Po analizie wszystkich opisanych wyżej okoliczności stwierdzono, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości.

Uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002. Zdaniem organu kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia i dokonanej w związku z nim oceny przesłanek jej wymiaru.                 

Z powyższych względów uznać należy, że również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym wymierzeniem kary pieniężnej – kontrolowany uzyskał wiedzę co do możliwości występowania podobnych nieprawidłowości wpływających na jakość wprowadzanych do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

 

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy w całości za bezprzedmiotowe.

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267 ze zm.), wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części, stąd orzeczono jak w sentencji.

 

Pouczenie:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ul. Plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

 

                                                                                                                                   Z up. Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego

Inspektora Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

                                                                       ...................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

                                                                                 

Otrzymują:

  1.  „LUBERON” Sp. z o. o.

        ul. Trzebiatowska 6

        78-100 Kołobrzeg,

  1. aa. Gr, Mj

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Tomasz Wilkosz 30-07-2014 08:27
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 30-07-2014
Ostatnia aktualizacja: - 30-07-2014 08:27