ZBŻ.8361.151.2013.J-13.2014

Zachodniopomorski Wojewódzki

Inspektor Inspekcji Handlowej

ul. Wały Chrobrego 4

70-502 Szczecin

  ………………………………………........                      

(pieczęć nagłówkowa organu Inspekcji Handlowej)

Koszalin, dnia16 kwietnia 2014 r.

Akta kontroli:  ZBŻ.8361.151.2013

Upoważnienie nr: 00012109, 00012112

Pan

Ryszard Flis

wykonujący działalność gospodarczą

pod nazwą:

Firma Handlowa Ryszard Flis

Łazy, ul. Mieleńska 1

76-032 Mielno

DECYZJA 

ZBŻ.8361.151.2013.J-13.2014

umarzająca postępowanie

Na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267) w związku z  art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2014, poz. 148) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej umarza w całości postępowanie w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy Ryszardowi Flis wykonującemu działalność gospodarcza pod nazwą Firma Handlowa Ryszard Flis w Łazach przy ul. Mieleńskiej 1, kary pieniężnejz tytułu wprowadzenia do obrotu artykułu rolno-spożywczego pod nazwą filety śledziowe w oleju roślinnym, oznakowanego m.in. datą minimalnej trwałości 02.2016 oraz kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej: 011/13/02/0104/3, wyprodukowanego na zlecenie Stek Rol Sp. z o.o., ul. Fabryczna 1, 39 -200 Dębica, niespełniającego wymagań określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005r. nr 187, poz. 1577 z późn. zm.) w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej zadeklarowanych przez producenta na opakowaniu z uwagi na zaniżoną zawartość białka z uwagi na to, że wymierzenie ww. przedsiębiorcy kary pieniężnej określonej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r., nr 187, poz. 1577 z późn. zm.), byłoby niezgodne z zasadą proporcjonalności wyrażoną w art. 17 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. UE L z dnia 1 lutego 2002 r., Nr 31, s. 1 z późn. zm.).

Uzasadnienie

W dniach 16, 20, 22.08.2013 r. na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U.L 165 z 30.04.2004, str. 1, ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (aktualnie Dz. U. z 2014, poz. 148.), działając na podstawie upoważnień do przeprowadzenia urzędowej kontroli żywności  o numerach 00012109 i 00012112,  inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili urzędową kontrolę żywności u przedsiębiorcy Ryszarda Flisa , zwanej dalej również „stroną”, wykonującego działalność gospodarcza pod nazwą Firma Handlowa Ryszard Flis w sklepie  spożywczo – przemysłowym w Łazach, ul. Mieleńska 1.

W toku kontroli w dniu 20.08.2016 r. pobrano do badań laboratoryjnych, wg protokołu pobrania próbki Nr 001105,  z partii liczącej 6 opakowań, o wartości 27,00 zł, produkt o nazwie filety śledziowe w oleju roślinnym, oznakowany m.in. datą minimalnej trwałości 02.2016 oraz kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej: 011/13/02/0104/3, wyprodukowany na zlecenie Stek Rol Sp. z o.o., ul. Fabryczna 1, 39 -200 Dębica, w celu sprawdzenia jakości handlowej tego artykułu rolno-spożywczego. Jednocześnie za protokołem pobrania próbki nr 001106, z tej samej partii, w ilości odpowiadającej ilości pobranej do badań, pobrano próbkę kontrolną ww. produktu. Przedsiębiorcę pouczono o prawie do złożenia wniosku o zbadanie próbki kontrolnej produktu, zgodnie  z art. 29 ust. 3 ww. ustawy o Inspekcji Handlowej.

Badania przeprowadzone przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Poznaniu wykazały, że zawartość białka w ww. produkcie jest niższa od zadeklarowanej przez producenta na opakowaniu – stwierdzono: 11,0% (niepewność wyniku 0,6), podczas gdy deklaracja podana w informacji o wartości odżywczej wskazywała na 14,8%.

Wyniki badań laboratoryjnych udokumentowano w sprawozdaniu z badań nr  244/2013 z dnia 13.09.2013 r., które wysłano do przedsiębiorcy w dniu 28.10.2013 r.

W związku z wynikami badań Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że badany produkt nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r., Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.), dalej również „ustawy o jakości”, w związku z naruszeniem wymagań w zakresie jakości handlowej zadeklarowanych przez producenta na opakowaniu z uwagi na zaniżoną zawartość białka przy uwzględnieniu 20% tolerancji.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, pismem z dnia 31.03.2014 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę – Ryszarda Flisa o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w związku z wprowadzeniem do obrotu ww. artykułu rolno-spożywczego niewłaściwej jakości handlowej.

Stronie umożliwiono wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Strona nie skorzystała ze swojego uprawnienia. Niemniej jednak przeanalizowano w toku niniejszego postępowania odpowiedzi zarówno kontrolowanego jak i producenta – Stek Rol Sp. z o.o., ul. Fabryczna 1, 39 -200 Dębica, nie będącego stroną niniejszego postępowania, na wystąpienia pokontrolne. I tak, kontrolowany przedsiębiorca poinformował, że stwierdzona nieprawidłowość została usunięta.

W imieniu producenta – firmy Stek Rol Sp. z o.o.,w piśmie z dnia 04.11.2013 r. (data wpływu 12.11.2013r.) stanowisko zajęła firma EVRAFISH Sp.  z o.o., ul. Gdańska 9, 89-632 Brusy, produkująca kwestionowany towar na zlecenie firmy Stek Rol sp. zo.o. Producent podniósł, iż deklarowane na etykiecie ww. konserwy zawartości białka i tłuszczu, wynikają z  przeprowadzonych badań laboratoryjnych wykonywanych w laboratorium zewnętrznym, a surowiec w badanych konserwach pochodził z różnych okresów połowowych, w celu uśrednienia prawidłowości wyników. Wartość średnia przeprowadzonych badań określa ilość białka i tłuszczu zawartego w konserwie danego asortymentu, odzwierciedlając jednocześnie ilość w odniesieniu do sezonowej zmienności, mającej istotny wpływ na zmianę wartości odżywczej kwestionowanej konserwy.

Powyższe organ poddał ocenie pod kątem wpływu na wynik niniejszego postępowania i stwierdził, że wyjaśnienia producenta nie mogą być podstawą do zmiany dokonanej przez organ kwalifikacji prawnej stwierdzonego w wyniku badań stanu faktycznego.

Przy ocenie wyników badań uwzględniono okoliczność, że deklarowane na opakowaniu wartości odżywcze są wartościami średnimi, tak jak określono to w przepisie § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 lipca 2007 r. w sprawie sposobu znakowania żywności wartością odżywczą (Dz. U. nr 137, poz. 967 z późn. zm), w myśl którego informacja dotycząca wartości odżywczej środka spożywczego zawarta w jego oznakowaniu, obejmuje wartości średnie ustalone na podstawie analizy składu środka spożywczego dokonanej przez producenta lub obliczenia wykonanego z uwzględnieniem składu recepturowego środka spożywczego lub zawartości składników podanych w ogólnie dostępnych tabelach wartości odżywczej środków spożywczych. Biorąc powyższe pod uwagę oraz uwzględniając brak regulacji prawnych w zakresie tolerancji dotyczącej podawania wartości odżywczej, który zdaniem organu nie może prowadzić do całkowitej dowolności w tym zakresie, przy ocenie zgodności ilości białka podanej w informacji o wartości odżywczej z ilością rzeczywistą zastosowano 20% tolerancję wynikającą z opublikowanych przez Komisję Europejską - Dyrekcję Generalną ds. Zdrowia i Konsumentów „Wytycznych dla właściwych organów w sprawie kontroli zgodności z prawodawstwem UE w odniesieniu do: rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 oraz dyrektywy Rady 90/496/EWG z dnia 24 września 1990 r. w sprawie oznaczania wartości odżywczej środków spożywczych oraz dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych w zakresie określenia limitów tolerancji dla składników odżywczych wymienionych na etykiecie”. Uznano, że granica 20% będzie wystarczająca zarówno dla uwzględnienia średnich wartości odżywczych środka spożywczego, jak i interesów konsumentów. Pomimo jej zastosowania stwierdzono jednak, że badany artykuł rolno-spożywczy nadal nie spełnia wymagań jakościowych  z uwagi na zaniżenie ilości białka.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.), wprowadzane do obrotu artykuły rolno spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.

W myśl natomiast przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, jakość handlowa to cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

W przedmiotowej sprawie wymagania dotyczące zawartości białka, w oparciu o które przeprowadzono badania, zadeklarował producent na opakowaniu w informacji o wartości odżywczej. Badania wykazały, że omawiany produkt nie spełnia tych wymagań z powodu  zaniżenia zawartości białka z uwzględnieniem 20% tolerancji, tj. stwierdzono 11,0% (niepewność wyniku 0,6), podczas gdy deklaracja na opakowaniu wskazywała na 14,8%

W związku z powyższym uznano, że badany artykuł rolno-spożywczy z uwagi na niezgodność z wymaganiami zadeklarowanymi przez producenta jest artykułem niewłaściwej jakości handlowej oraz nie spełnia wymagań przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o jakości.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 31, str. 1 z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 178/2002”, podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.

Ustawa o jakości natomiast nakłada na wprowadzających artykuły rolno-spożywcze do obrotu obowiązek zachowania wymagań w zakresie ich jakości handlowej, stanowiąc jednocześnie w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Jej przepis art. 3 pkt 4 odsyła natomiast w zakresie definicji obrotu do art. 3 pkt 8 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym „wprowadzenie na rynek” oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Przytoczona definicja wskazuje krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość handlową artykułów rolno-spożywczych, wliczając do nich obok producentów tych artykułów, również każde następne ogniwo handlu detalicznego.

W świetle przytoczonych definicji przedsiębiorca – Ryszard Flis odpowiada za jakość wprowadzanych przez siebie do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do wymierzenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 40a ust. 5 ustawy o jakości stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych. Uwzględnił również okoliczność, że strona należy do kategorii tzw. „mikroprzedsiębiorców” w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 z późn. zm.), stąd odstąpił od ustalania wielkości jej obrotów uznając, że nie mają one wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie w kontekście dokonanej oceny pozostałych czterech przesłanek określonych w ww. przepisie. Jednocześnie uwzględniono w toczącym się postępowaniu przesłanki zawarte w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002, zgodnie z którym ustanowione środki i kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

W wyniku dokonanej analizy okoliczności sprawy, uwzględniając stopień szkodliwości  czynu, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że przetwory rybne są produktami powszechnie spożywanymi i mają pozytywne właściwości zdrowotne z punktu widzenia prawidłowego bilansowania diety. Zdaniem organu, rzeczywista ilość składników występujących w tych środkach spożywczych powinna odpowiadać ich oznakowaniu. Z tego też względu oceniono, że stwierdzona nieprawidłowość polegająca na obniżonej w stosunku do deklarowanej ilości białka narusza interes konsumenta w zakresie prawa do otrzymania produktu zgodnego z deklaracją na opakowaniu, jak również podważa zaufanie konsumenta do takiej deklaracji, a przez to stanowi o społecznej szkodliwości czynu wprowadzenia do obrotu przedmiotowego środka spożywczego. Z drugiej strony ustalono, że stwierdzona wada w zakresie  zaniżonej ilości składnika odżywczego stwierdzona w badanym produkcie nie wpływa negatywnie na walory smakowe tego produktu (o czym świadczy wynik badań organoleptycznych), a tym samym na jego przydatność do celów spożywczych.

Przy ocenie stopnia zawinienia strony Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zważył, że strona jest przedsiębiorcą prowadzącym obrót artykułami żywnościowymi na etapie detalicznym, a celem jej działalności jest odsprzedaż tych artykułów konsumentowi finalnemu, natomiast punkt sprzedaży należący do strony nie jest specjalistyczny ze względu na przedmiot obrotu, gdyż jego ofertę sprzedaży stanowią obok artykułów rolno-spożywczych, również artykuły nieżywnościowe. Niemniej jednak strona powinna wykazać się dużą znajomością prawa żywnościowego szczególnie w zakresie szeroko pojętej jakości artykułów rolno-spożywczych i dbałością o tę jakość. Pomimo jednak tego, że należy strona do kręgu podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzane przez siebie do obrotu artykuły rolno-spożywcze, wzięto pod uwagę fakt, że do powstania stwierdzonej wady strona nie przyczyniła się ani swoim działaniem, ani zaniechaniem, a powstała ona na etapie produkcji badanego środka spożywczego. Ponadto uznano, że strona mogła nie mieć świadomości wystąpienia naruszeń w zakresie jakości, gdyż zostały one wykazane w badaniach laboratoryjnych, przez co strona nie mogła ich wykryć w trakcie zwykłych czynności przy odbiorze towaru. Ewentualne przeprowadzenie przez stronę badań laboratoryjnych przed wprowadzeniem przedmiotowego środka spożywczego do obrotu przekraczałoby, zdaniem organu, należytą staranność i zwyczajowe działania w stosunkach handlowych na poziomie obrotu dokonywanego przez stronę.

Ustalając zakres naruszenia wymagań jakości handlowej organ ocenił, że stwierdzona nieprawidłowość polegająca na zaniżeniu ilości białka była dość znacząca z punktu widzenia interesów konsumentów, choć z drugiej strony uznano, że nie miała istotnego wpływu na właściwości produktu, a także nie była istotna z punktu widzenia regulacji prawa żywnościowego (wynikała z informacji o wartości odżywczej, której umieszczanie w oznakowaniu nie jest obowiązkowe).

Przy ocenie dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca nie był wcześniej kontrolowany w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Mając na uwadze dokonaną ocenę wyżej opisanych przesłanek, która w żadnym przypadku nie wskazuje na istotne naruszenie interesów konsumentów, a w szczególności mając na uwadze ocenę stopnia zawinienia strony, jak również uwzględniając niewielką wartość korzyści majątkowej możliwej do osiągnięcia ze sprzedaży ww. produktu, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że kryterium wielkości obrotów, jako kryterium najmniejszej wagi w toczącym się postępowaniu, nie ma wpływu na jego rozstrzygnięcie. Uznano ponadto, że uwzględnienie jedynie czterech przesłanek przewidzianych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości, jest wystarczające w tym przypadku do zakończenia sprawy administracyjnej oraz pozostaje w zgodzie z zasadą szybkości postępowania, według której organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Dodatkowo uwzględniono na podstawie oświadczenia strony, że należy ona do kategorii tzw. „mikroprzedsiębiorców”, a więc jej udział w obrocie rynkowym jest najmniejszy spośród wszystkich innych kategorii przedsiębiorców.

Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej opisane okoliczności stwierdzono, że w sprawie nie ma podstaw do wymierzenia kary pieniężnej z art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości. Uwzględniając fakt, że najniższy możliwy wymiar kary zgodnie z ww. przepisem wynosi 500 zł, górną granicę stanowi natomiast pięciokrotna wartość korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu produktów o niewłaściwej jakości handlowej, która w tym przypadku wynosi 135 zł, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że wymierzenie kary choćby w najniższym jej wymiarze naruszyłoby zasadę proporcjonalności określoną w art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002. Zdaniem organu kara ta byłaby niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia, a także ilości i wartości artykułu rolno-spożywczego niewłaściwej jakości handlowej.                

Z powyższych względów uznać należy, że również cel zapobiegawczy, prewencyjny postępowania został osiągnięty jeszcze przed ewentualnym nałożeniem kary pieniężnej – przedsiębiorca uzyskał wiedzę co do możliwości występowania podobnych nieprawidłowości wpływających na jakość wprowadzanych przez niego do obrotu artykułów rolno-spożywczych.

Podsumowując powyższe, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zdecydował o odstąpieniu od wymierzenia kary określonej w przepisie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy   o jakości i w związku z tym uznał dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego w świetle stwierdzonych okoliczności sprawy w całości za bezprzedmiotowe.

W przypadku, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej na podstawie przepisu art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267) wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części, stąd orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kpa stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ul. Plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

  Z up. Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego

Inspektora Inspekcji Handlowej

Andrzej Kuśpiel

Dyrektor Delegatury

                                                                       ...................................................................

(podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

Otrzymują:

1. Ryszard Flis

2. aa.