DECYZJA Nr WPN.8361.71.2015

Szczecin, dnia …………………

ZACHODNIOPOMORSKI

WOJEWÓDZKI INSPEKTOR

INSPEKCJI HANDLOWEJ

Jacek Wroniecki

Firma przedsiębiorcy:

Firma Handlowa „Jawro”

Wroniecki Jacek

ul. Grunwaldzka 21

63-500 Ostrzeszów

DECYZJA Nr WPN.8361.71.2015

nakładająca karę pieniężną

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2013 r., poz. 267 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na przedsiębiorcę Jacka Wronieckiego, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: Firma Handlowa „Jawro” Wroniecki Jacek, karę pieniężną w wysokości 1000 zł (słownie: jeden tysiąc złotych 00/100) z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w związku z naruszeniem § 8 ust. 1 i § 11 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568), tj. z uwagi na uwidocznienie cen w sposób niejednoznaczny, budzący wątpliwości oraz nie umożliwiający porównania cen, brak uwidocznienia cen jednostkowych na wywieszkach lub w innej formie dostępnej dla kupującego oraz brak cennika świadczonych usług.

Uzasadnienie

W dniach 7,8 i 9 kwietnia 2015r. na podstawie art. 3 ust.1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r., poz.148 ze zm.), art. 7b ustawy z dnia 7 października 1999r. o języku polskim (Dz. U. z 2011r. nr 43, poz. 224 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1pkt 6 ww. ustawy o Inspekcji Handlowej zgodnie z upoważnieniem do przeprowadzenia kontroli WPN/U-77/2015 z dnia 7 kwietnia 2015 r. inspektorzy reprezentujący Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej przeprowadzili kontrolę u przedsiębiorcy Jacka Wronieckiego, prowadzącegodziałalność gospodarczą pod firmą: Firma Handlowa „Jawro” Wroniecki Jacek, w miejscu prowadzenia działalności, tj. w salonie optycznym „Sunloox” przy Al. Wyzwolenia 18-20 w Szczecinie, zwanego dalej również „stroną”.

Kontrolowany przedsiębiorca świadczył usługi optyczne z kompleksową formułą sprzedaży opraw okularowych, okularów korekcyjnych, przeciwsłonecznych i soczewek kontaktowych oraz usługi badania wzroku pod kątem doboru korekcji okularowej, jak również sprzedaż detaliczną towarów (opraw okularowych, akcesoriów optycznych).

W toku kontroli prowadzoną działalność sprawdzono pod kątem przestrzegania przepisów ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014r., poz. 915) zwanej dalej „ustawą” oraz spełniania wymogów dotyczących oznaczenia ceną określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568) zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Podczas przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że w miejscu świadczenia usług nie uwidoczniono w miejscu widocznym i ogólnodostępnym cennika świadczonych usług optycznych, wraz z dokładnym określeniem rodzaju i zakresu usług, co narusza art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w związku z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568).

Jednocześnie w toku kontroli, stwierdzono, że uwidoczniona cena przy oferowanym do sprzedaży towarze tj. oprawie okularowej nie została uwidoczniona w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości oraz umożliwiający porównywanie cen albowiem jak ustalono dotyczyła ona wyłącznie oprawy jako elementu składowego wykonywanej usługi optycznej w postaci wykonania okularów korekcyjnych), co narusza art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915). Tymczasem w ramach zakupu kontrolnego inspektorzy nabyli samą oprawę okularową bez usługi optycznej, za cenę inną od uwidocznionej, do której doliczono wartość dodaną w wysokości 15%, zgodnie z informacją ustną przekazaną przez sprzedawcę.

W miejscu sprzedaży brak było dla konsumentów informacji, iż uwidoczniona przy oprawach okularowych cena dotyczy wyłącznie opraw w ramach usługi optycznej.

Ponadto w toku kontroli poddano sprawdzeniu 6 partii towarów stanowiących ofertę handlową kontrolowanego przedsiębiorcy, tj.: płyn do soczewek kontaktowych OPTI-FREE Express, 120 ml; płyn do soczewek kontaktowych OPTI-FREE Express, 355ml; płyn do soczewek kontaktowych SOLO CARE AQUA, 90 ml; płyn do soczewek kontaktowych SOLO CARE AQUA 360 ml; preparat do czyścenia szkieł i oprawek Chemax 3, 85 ml oraz preparat do czyścenia szkieł i oprawek Chemax 4, 85 ml.

Stwierdzono, iż wszystkie 6 partii towarów objęte było obowiązkiem uwidocznienia, na wywieszkach lub w innej formie dostępnej dla kupującego, cen jednostkowych. W wyniku kontroli stwierdzono, że w przypadku wszystkich w/w partii towaru, obowiązek ten nie został spełniony, tj. na wywieszkach lub w innej formie dostępnej dla kupującego, przy towarach oferowanych do sprzedaży nie uwidoczniono cen jednostkowych, co stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w związku z § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Ponadto stwierdzono, że towary oferowane do sprzedaży kupującym w miejscu sprzedaży były opatrzone wywieszkami, na których brak było informacji wskazujących ich nazwy handlowe - co jest niezgodne § 3 ust 1 rozporządzenia.

Kontrolowany przedsiębiorca, korzystając ze swojego uprawnienia, pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r., wniósł uwagi odnośnie ustaleń zawartych w protokole kontroli. Strona w rzeczonym piśmie podniosła, że nie sprzedaje samych opraw okularowych, a są one wystawione jedynie jako element okularów korekcyjnych. Ponadto wskazała, iż zakup kontrolny doszedł do skutku, prawdopodobnie ze względu na to, że młody i niedoświadczony pracownik, poprzez „wywartą presję ze strony klienta” chciał sprostać jego oczekiwaniom i postąpił wbrew obowiązującym zasadom. Strona wskazała, iż w salonie usługi optyczne świadczone są bezpłatnie, a badanie wzroku wliczone jest w cenę okularów. Analogicznie, jak wskazał przedsiębiorca, jest w przypadku wykonania usługi wykonania okularów korekcyjnych.

Ponadto strona potwierdziła, że cena opraw okularowych wyeksponowana na oprawach okularowych dotyczy jedynie oprawy jako elementu okularów wykonanych na zamówienie, wskazując jednocześnie, iż w widocznym miejscu w salonie optycznym zostanie umieszczona w tym zakresie informacja. Przedsiębiorca podniósł, iż z uwagi na szeroki zakres dostępnych soczewek, końcowy produkt ma charakter wysoce spersonalizowany (wykonywany na podstawie recepty, zależny od wad wzroku, wykonywanej pracy) nie ma możliwości aby uwidocznić ceny wyrobu końcowego, ponieważ istnieje zbyt wiele kombinacji wad wzroku, dodatkowych właściwości soczewek itp.

Strona wskazała jednocześnie, iż w procesie zamawiania przedstawiane są szczegółowe oferty cenowe i po dokonaniu wyboru klient otrzymuje umowę zlecenia, na której wyszczególnione są elementy zamawianych okularów (oprawa oraz soczewki) i na tym etapie klient, jeśli uzna, że cena jest dla niego nieodpowiednia, może wycofać się z zawarcia transakcji.

Dodatkowo strona wskazała, iż etykiety cenowe produktów zostały poprawione, na dowód czego załączyła do pisma dokumentację fotograficzną (uwzględniono nazwy handlowe oraz ceny jednostkowe).

Ustosunkowując się do uwag wniesionych przez przedsiębiorcę Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, pismem z dnia 28 kwietnia 2015 roku, wskazał, iż argumenty podniesione przez stronę nie mogą znaleźć poparcia w ustalonym w toku kontroli stanie faktycznym. W ramach zakupu kontrolnego inspektorzy dokonali zakupu oprawy okularowej („samodzielnej” tj. bez usługi). Tym samym stwierdzenie, iż taki zakup doszedł do skutku jedynie ze względu na błąd niedoświadczonego pracownika, działającego pod wpływem „nacisku” inspektorów nie może stanowić podstawy do twierdzenia, iż przedsiębiorca nie dokonuje sprzedaży samodzielnych opraw okularowych. Ponadto podniósł, że w salonie optycznym brak było informacji dotyczącej tego, iż wyeksponowana przy okularach cena nie jest ceną oprawy okularowej, a jedynie elementem sprzedaży okularów korekcyjnych (tj. oprawki oraz szkła korekcyjne). Stąd też jak wskazał organ w toku kontroli uznano, iż cena podana na wywieszce przy oprawie nie została uwidoczniona w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen.

Organ wskazał również, iż w salonie optycznym objętym kontrolą, brak było jakiejkolwiek informacji o cenach świadczonych w salonie usług .

W związku z ustaleniami kontroli w dniu 8 maja 2015 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wystosował do kontrolowanego przedsiębiorcy wystąpienie pokontrolne, wzywając go do usunięcia stwierdzonego uchybienia, w postaci braku cennika świadczonych usług. W odpowiedzi na rzeczone wystąpienie pismem z dnia 25 maja 2015 r. strona poinformowała, że usunięto stwierdzone uchybienie, zaznaczając, iż w jej opinii cenniki były dostępne w salonie, a ceny wyeksponowane. Niezalenie od powyższego przedsiębiorca przesłał wzór cennika.

Następnie pismem z dnia 11 czerwca 2015 r. przedsiębiorca uzupełnił swoją odpowiedź na wystąpienie pokontrolne, wraz z nowym projektem cennika.

W odpowiedzi na powyższe organ pismem z dnia 16 czerwca 2015 r. wskazał, iż kwestia cennika została już szczegółowo wyjaśniona w piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r. oraz iż przyjmuje wyjaśnienia strony w zakresie usunięcia stwierdzonych w toku kontroli uchybień.

Mając na uwadze dokonane ustalenia oraz uwzględniając brzmienie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy, w świetle którego jedynie naruszenie obowiązków informacyjnych dotyczących cen, wymienionych w tym przepisie daje podstawę do uznania, że zachodzi podstawa do wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, pismem z dnia 8 lipca 2015 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4 ust. 1 w związku z art. 25 ustawy w związku z naruszeniem § 8 ust. 1 i § 11 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568), tj. z uwagi na brak cennika, uwidocznienie cen w sposób niejednoznaczny oraz brak uwidocznienia cen jednostkowych na wywieszkach lub w innej formie dostępnej dla kupującego.

Ponadto w ww. piśmie organ poinformował stronę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona ze swojego uprawnienia skorzystała i w dniu 16 lipca 2015 r., w siedzibie organu, zapoznała się z zebranym materiałem dowodowym. Następnie strona pismem z dnia 17 lipca 2015 r. wniosła o „sprostowanie zeznań świadka” przesłuchanego w ramach postępowania kontrolnego oraz załączenie dowodu w postaci cennika soczewek okularowych, który znajdował się w kontrolowanym salonie również podczas kontroli.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 zd. 1 ustawy w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. Natomiast w myśl art. 4 ust. 2 tej ustawy minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia:

1)   sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych towarów,

2)   wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidocznienie ceny jednostkowej towarów

- mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności informacji o cenie, a także uwzględniając przypadki, gdy uwidocznienie ceny jednostkowej towaru nie byłoby przydatne ze względu na rodzaj lub przeznaczenie towaru.

Zgodnie z art. 25 ustawy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013r., poz. 385) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 2, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2015r.

W związku z brakiem przepisów wykonawczych wydanych na podstawie ww. art. 4 ust 2 ustawy, obowiązującym aktem prawnym pozostaje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz. U. z 2015r., poz. 568). W myśl przepisu § 8 ust. 1 rozporządzenia towary oferowane kupującym w miejscu sprzedaży opatruje się, ceną jednostkową na wywieszce lub w innej formie dostępnej dla kupującego, za wyjątkiem towarów, których cena jednostkowa jest identyczna z ceną sprzedaży tego towaru (§ 8 ust. 3). Z kolei § 11 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż w zakładach świadczących usługi w miejscu widocznym i ogólnodostępnym powinien znajdować się cennik wraz z dokładnym określeniem rodzaju i zakresu usług.

Jednocześnie należy wskazać, iż ceną jednostkową towaru, w świetle art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest cena ustalona za jednostkę określonego towaru, którego ilość lub liczba jest wyrażona w jednostkach miar w rozumieniu przepisów o miarach.

Analizując całokształt, dostępnego w sprawie, materiału dowodowego organ wskazuje co następuje.

Przepisy ustawy i aktów wykonawczych (rozporządzenia) realizują cel jaki określił ustawodawca tj. m.in. ochronę konsumentów poprzez zapewnienie im informacji o towarach i usługach dostępnych na rynku w sposób wskazany w tych przepisach. Tym samym obowiązek informacyjny w zakresie ceny towaru (usługi) czy ceny jednostkowej ciąży na wszystkich podmiotach oferujących towary i usługi, poza wyjątkami wyraźnie wskazanym w przepisach (np. obrót między osobami fizycznymi). W tym miejscu należy wskazać, iż w przypadku świadczenia usług, aktualnie obowiązujące przepisy nie przewidują wyłączenia tego obowiązku dla podmiotów świadczących usługi optyczne.

Odnosząc się do wniosków dowodowych, wniesionych przez stronę w toku postępowania administracyjnego, w postaci:

a) uwzględnienia w postępowaniu oświadczenia (nazwanego „sprostowaniem do protokołu przesłuchania świadka”) pracownika Filipa Graczyka, który odnosząc się do zeznań złożonych w charakterze świadka w toku postępowania kontrolnego, podjął próbę merytorycznej zmiany treści protokołu przesłuchania oraz

b) dołączenia do materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie cennika soczewek okularowych - zawierającego 223 strony;

w pierwszej kolejności organ podnosi, iż nie ma możliwości formalno-prawnej realizacji wniosku strony w zakresie sprostowania zeznań świadka. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013, poz. 267 ze zm. - dalej Kpa) przewiduje możliwość sprostowania jednak dotyczy to jedynie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek w wydanych przez ten organ decyzjach. Tym samym ogranicza on możliwość sprostowań jedynie do tak doniosłego aktu administracyjnego jakim jest decyzja, kończąca postępowanie w danej instancji. Uwagi wniesione przez przesłuchanego na etapie postępowania kontrolnego świadka mają charakter merytoryczny, ingerujący w treść ustaleń poczynionych w protokole kontroli.

Z tego też względu, w ocenie organu, ów wniosek należy potraktować wyłącznie jako wyjaśnienia złożone w toku postępowania oraz zgłoszenie nowych środków dowodowych, w ramach czynnego udziału strony w postępowaniu - do czego strona jest uprawniona na każdym etapie postępowania.

W odniesieniu zaś do drugiego dowodu zgłoszonego przez stronę, tj. cennika należy wskazać, iż nie był on dostępny dla konsumentów na etapie kontroli, co zostało stwierdzone przez inspektorów w protokole kontroli, i co potwierdzają wyjaśnienia złożone, do protokołu przesłuchania świadka, przez pracownika Filipa Graczyk (obecnie podważane przez stronę). W tym miejscu organ podnosi, iż protokół z czynności przesłuchania świadka Pana Filipa Graczyk, po osobistym odczytaniu, jako zgodny ze złożonymi zeznaniami, został przez niego podpisany.

Organ w przedmiotowym postępowaniu wziął pod uwagę brzmienie art. 76 § 1 Kpa, który stanowi, iż dokument urzędowy sporządzony w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone.

Jak słusznie stwierdzono w orzecznictwie prawidłowo sporządzony dokument urzędowy korzysta z domniemania prawdziwości (autentyczności) oraz domniemania zgodności z prawdą tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2011 r., sygn. II OSK 553/10. LEX nr 1080357).

W związku z powyższym organ nie dał wiary wyjaśnieniom strony, które stały w sprzeczności z ustaleniami protokołu kontroli w zakresie możliwości dokonania zakupu samych opraw okularowych czy też faktycznej dostępności cennika dla konsumentów.

Co więcej, abstrahując od powyższego, należy mieć na uwadze, iż strona potwierdziła słuszność ustaleń stwierdzonych w toku kontroli poprzez podjęte działania, o czym informowała tutejszy organ (pismo strony z dnia 15 kwietnia 2015 r., w którym wskazała m.in. iż umieszczona została w widocznym miejscu informacja, iż cena widoczna na oprawie okularowej dotyczy oprawy jako elementu usługi) oraz przedkładając do pism z dnia 25 maja oraz 11 czerwca 2015 r. wzory (projekty) cenników.

Jednocześnie organ wskazuje, iż cennik przedłożony na etapie postępowania administracyjnego nie odpowiada obowiązującym przepisom ustawy, bowiem ceny w nim zawarte są cenami netto, bez uwzględnienia wysokości należnego podatku od towarów i usług, co nie pozwala konsumentowi na określenie ceny w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości. Konsument nie musi bowiem znać aktualnych stawek podatkowych, bowiem ustawodawca konstruując definicję ceny wyraźnie wskazał, iż cena uwzględnia podatek od towarów i usług lub podatek akcyzowy, jeśli towar lub usługa podlegają obciążeniu takimi podatkami.

Odnosząc się do twierdzenia strony (podnoszonego w ramach zgłoszonych uwag do protokołu kontroli) o braku możliwości uwidocznienia cen końcowych świadczonych usług optycznych, ze względu na różnorodność rodzajów soczewek, możliwych wad wzroku czy rodzajów opraw organ wskazuje, iż wystarczające dla określenia cen dla tego rodzaju usług jest wskazanie wszystkich, możliwych elementów składających się na cenę usługi. W przypadku świadczenia usług optycznych konsument winien otrzymać informację o wszystkich możliwych elementach składających się na cenę usługi, m.in. cen soczewek i cen opraw okularowych, a także cen usług dodatkowych, takich jak: matowienie, zmniejszenie średnicy, decentracja, uszlachetnienie soczewek, itp. Powyższe informacje powinny być dostępne dla konsumenta w miejscu widocznym i ogólnodostępnym. Ponadto organ wskazuje, iż powyższe twierdzenie strony stoi w sprzeczności z przedłożonym na etapie postępowania administracyjnego cennikiem, który zawiera właśnie ceny soczewek jako elementu usługi (uwzględniając ich różne rodzaje), a także ceny świadczonych usług dodatkowych. Natomiast, jak zostało to potwierdzone w toku kontroli, ceny opraw okularowych jako elementu usługi optycznej były uwidocznione przy prezentowanych konsumentom oprawach.

Ustawa stanowi w art. 6 ust. 1, że jeżeli przedsiębiorca nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 4, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 20.000 zł. Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 3 tej ustawy, przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej uwzględnia się stopień naruszenia obowiązków oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, a także wielkość jego obrotów i przychodu. Wskazany powyżej artykuł nie przewiduje możliwości odstąpienia od wymierzenia kary.

Mając na uwadze powyższe, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego zmierzającego do nałożenia kary pieniężnej Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 3 ustawy, wszystkie przewidziane w nim kryteria wymiaru kary. Uwzględnił dodatkowo przesłanki określone w art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U.UE.L.1998.80.27, Dz.U.UE-sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Dokonując zatem oceny stopnia naruszenia obowiązków przedsiębiorcy stwierdzono, że w przypadku braku jednoznacznych i nie budzących wątpliwości cen opraw okularowych i braku cennika oraz braku cen jednostkowych stopień naruszenia należy określić jako istotny (bardzo poważny). Cena, jak i cena jednostkowa jest bowiem podstawowym kryterium obiektywnej informacji o wartości towaru (usługi) wyrażonej w jednostkach pieniężnych, szczególnie w kontekście porównania jej z takimi wartościami innych towarów - podobnych, o odmiennych cechach co do marki, producenta, ilości itp. Brak zatem uwidocznienia cen jednostkowych przy towarach uniemożliwia kupującym porównanie cen towarów z cenami towarów podobnych o innej masie, objętości czy długości, a przez to utrudnia kupującym dokonanie właściwego wyboru towaru, naruszając ich interesy ekonomiczne. Same uwidocznienie na wywieszkach przy towarach ceny (jak w niniejszej sprawie), bez uwidocznienia cen jednostkowych tych towarów nie zapewnia jednoznacznej i niebudzącej wątpliwości informacji o ich wysokości, a taki właśnie zakres obowiązku informacyjnego nakłada na przedsiębiorcę ustawodawca. Przy ocenie stopnia naruszenia organ wziął pod uwagę również fakt, że brak uwidocznienia cen jednostkowych stwierdzono przy wszystkich skontrolowanych towarach. Podobnie organ ocenił brak jednoznaczności uwidocznionej ceny w przypadku oferowanej do sprzedaży oprawy okularowej czy braku cennika. Informacje w zakresie ceny oferowanego towary i świadczonych usług mają fundamentalny charakter w procesie decyzyjnym konsumenta dokonującego zakupu towaru czy usługi.

Przy ocenie dotychczasowej działalności przedsiębiorcy organ uwzględnił okoliczność, że przedsiębiorca nie był wcześniej objęty kontrolą tut. organu w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących obowiązków w zakresie cen oraz to, że prowadzi działalność gospodarczą przez stosunkowo długi okres czasu, tj. od 1993 r. i prowadzi działalność w wielu miejscach na terenie kraju, zatem powinien wykazać się znajomością podstawowych przepisów dotyczących tej działalności, tym bardziej, że naruszone przez przedsiębiorcę przepisy rozporządzenia obowiązują przez cały okres wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazuje, iż wziął pod uwagę podjęte przez stronę działania naprawcze mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, o czym strona powiadomiła m.in. w odpowiedzi na wystosowane do niej wystąpienie pokontrolne.

Biorąc pod uwagę trzeci czynnik wpływający na wymiar kary pieniężnej, tj. wielkość obrotów i przychodu przedsiębiorcy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej na podstawie informacji uzyskanych od strony stwierdził, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015r., poz. 584 ze zm.), strona należy do kategorii tzw. „małych przedsiębiorców”, w związku z czym oceniono i wzięto pod uwagę fakt, że jej udział w obrocie rynkowym nie jest największy w stosunku do pozostałych kategorii przedsiębiorców.

Zdaniem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej opisane wyżej okoliczności stanowią podstawę do nałożenia kary pieniężnej z art. 6 ust. 1 ustawy. Należy zaznaczyć przy tym, że górna granica wymiaru kary w przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 4 ustawy wynosi 20.000 zł. Stąd też przy uwzględnieniu wszystkich opisanych wyżej przesłanek Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej postanowił na przedsiębiorcę nałożyć karę pieniężną w wysokości 1000 zł (słownie: jeden tysiąc złotych 00/100).

Wskazać w tym miejscu należy, że cechą charakterystyczną sankcji administracyjnej, a taką właśnie jest kara pieniężna nakładana na podstawie przepisów ustawy, jest jej automatyczne stosowanie wobec podmiotu ponoszącego przypisaną mu obiektywną odpowiedzialność za naruszenie ciążących na nim obowiązków. S amo stwierdzenie - udowodnienie faktu braku informacji w zakresie m.in. cen, ceny jednostkowej towaru czy braku cennika dostępnego dla konsumentów, jest wystarczającą przesłanką do nałożenia kary pieniężnej. Nie ma przy tym znaczenia czy niedopełnienie obowiązku uwidocznienia cen w określony sposób nastąpiło z winy (umyślnej czy nieumyślnej) danego podmiotu, czy też nie. Organ wskazuje również, że ustawa nie przewiduje możliwości badania przez organ Inspekcji Handlowej istnienia winy, bądź jej braku po stronie podmiotu, u którego ujawniono nieprawidłowości. Zatem samo stwierdzenie w wyniku kontroli, że określony podmiot nie zrealizował ciążącego na nim obowiązku ustawowego powoduje konieczność nałożenia kary pieniężnej, która jest karą administracyjną.

Przy ustalaniu wysokości kary uwzględniono również wymagania art. 8 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U.UE.L.1998.80.27, Dz.U.UE-sp.15-4-32), w myśl którego nałożone kary pieniężne powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Zważywszy na stwierdzone naruszenia, nałożona kara spełnia te wymagania.

W myśl art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.

Pouczenia:

1. Informacja o sposobie uiszczenia kary pieniężnej:

Na podstawie art. 7 ust. 1 i 3 ustawy karę pieniężną stanowiącą dochód budżetu państwa przedsiębiorca powinien wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, nr 02101015990028572231000000 Bank: NBP Oddział Szczecin w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.

Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613), od której naliczane są odsetki za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej.

W przypadku wniesienia odwołania od niniejszej decyzji nie należy uiszczać kary pieniężnej do

czasu rozstrzygnięcia sprawy przez organ odwoławczy.

2. Pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania:

Na podstawie art. 127 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stronie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji, które zgodnie z art. 129 § 1 i 2 Kpa wnosi się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, plac Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa za pośrednictwem Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, ul. Wały Chrobrego 4, 70-502 Szczecin, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

................................................ (podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska

służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji)

Otrzymują:

- adresat: Jacek Wroniecki Firma przedsiębiorcy: Firma Handlowa „Jawro” Wroniecki Jacek ul. Grunwaldzka 21, 63-500 Ostrzeszów

- a/a.

9

1